archiefvorig nr.lopend nr.

Bezigheden > Ontmoetingen delen printen terug
Mannen die 'iets doen' Henk Klaren

1409BZ EftelingzegelsKijk mij nou (9)
Van Cees van der Staaij moeten wij mannen zo nu en dan ook eens stofzuigen of zoiets. Toen ik dat hoorde vroeg ik mij af of boodschappen doen ook onder ‘zoiets’ valt. Dat doe ik namelijk dagelijks en ik hou er wel van te denken dat mijn handelingen de goedkeuring van deze wat ouderwetse man kunnen wegdragen.

Dus ging ik zeer onlangs maar eens naar de Albert Heijn. Ik slaagde er vrij snel in de benodigde boodschappen in mijn mandje te krijgen en zocht de kassa met de kortste rij op. Er was maar één persoon voor mij. Het was een lange jongeman met een vriendelijk gezicht. Hij had veel boodschappen en was in gesprek gewikkeld met de – ook al vriendelijke – kassière. Hij maakte een wat onhandige indruk. Het was alsof hij niet zo vaak in de Albert Heijn kwam. Mogelijkerwijs was hij door de voorman van de SGP op een idee gebracht.

Ik kon het gesprek tussen kassière en klant niet volgen, maar toen dat voorbij was, moest hij afrekenen. De schade bedroeg ongeveer 54 euro, dankzij de bonuskaart. Die zal zijn partner hem wel hebben meegegeven. Zonder bonuskaart zou hij iets van 63 euro hebben moeten betalen. Hij stopte zijn pinpas in de machine en betaalde. Toen riep hij opeens dat hij ook nog koopzegels moest aanschaffen. De behulpzame en geduldige kassière informeerde of hij ze wilde bij 54 of 63 euro. ‘Ach’, zei hij, ‘Wat is het verschil?’.

‘Nou’, zei de juffrouw, ‘Bij 63 krijg je er meer’. Ik werd er wat melig van en riep: ‘Maar dan kost het ook meer natuurlijk’. De sfeer werd wat lacherig. De man besloot  tot de duurdere aanschaf, deed nogmaals een betaling met zijn pinpas en begon zijn boodschappen in te pakken. De Eftelingzegels hoefde hij niet. Toen was ik aan de beurt. Ietsje meer dan vijf euro, geen koopzegels natuurlijk wel een Eftelingzegel alstublieft: ‘Vinden de kleinkinderen leuk’. ‘Meneer’, zei ze tegen de lange jongeman die nog aan het inpakken was: ‘Wilt u die meneer (dat was ik) uw Eftelingzegels geven?’. Dat wilde hij wel. En zo gingen twaalf zegels van de kassière naar de jonge man en van de jonge man naar mij. ‘Ja’, zei ze, ‘Ik mag dat niet doen’.

Had ik toch drie spaarkaarten vol.

-----
Het plaatje is van Henk Klaren


© 2017 Henk Klaren meer Henk Klaren - meer "Ontmoetingen" -
Bezigheden > Ontmoetingen
Mannen die 'iets doen' Henk Klaren
1409BZ EftelingzegelsKijk mij nou (9)
Van Cees van der Staaij moeten wij mannen zo nu en dan ook eens stofzuigen of zoiets. Toen ik dat hoorde vroeg ik mij af of boodschappen doen ook onder ‘zoiets’ valt. Dat doe ik namelijk dagelijks en ik hou er wel van te denken dat mijn handelingen de goedkeuring van deze wat ouderwetse man kunnen wegdragen.

Dus ging ik zeer onlangs maar eens naar de Albert Heijn. Ik slaagde er vrij snel in de benodigde boodschappen in mijn mandje te krijgen en zocht de kassa met de kortste rij op. Er was maar één persoon voor mij. Het was een lange jongeman met een vriendelijk gezicht. Hij had veel boodschappen en was in gesprek gewikkeld met de – ook al vriendelijke – kassière. Hij maakte een wat onhandige indruk. Het was alsof hij niet zo vaak in de Albert Heijn kwam. Mogelijkerwijs was hij door de voorman van de SGP op een idee gebracht.

Ik kon het gesprek tussen kassière en klant niet volgen, maar toen dat voorbij was, moest hij afrekenen. De schade bedroeg ongeveer 54 euro, dankzij de bonuskaart. Die zal zijn partner hem wel hebben meegegeven. Zonder bonuskaart zou hij iets van 63 euro hebben moeten betalen. Hij stopte zijn pinpas in de machine en betaalde. Toen riep hij opeens dat hij ook nog koopzegels moest aanschaffen. De behulpzame en geduldige kassière informeerde of hij ze wilde bij 54 of 63 euro. ‘Ach’, zei hij, ‘Wat is het verschil?’.

‘Nou’, zei de juffrouw, ‘Bij 63 krijg je er meer’. Ik werd er wat melig van en riep: ‘Maar dan kost het ook meer natuurlijk’. De sfeer werd wat lacherig. De man besloot  tot de duurdere aanschaf, deed nogmaals een betaling met zijn pinpas en begon zijn boodschappen in te pakken. De Eftelingzegels hoefde hij niet. Toen was ik aan de beurt. Ietsje meer dan vijf euro, geen koopzegels natuurlijk wel een Eftelingzegel alstublieft: ‘Vinden de kleinkinderen leuk’. ‘Meneer’, zei ze tegen de lange jongeman die nog aan het inpakken was: ‘Wilt u die meneer (dat was ik) uw Eftelingzegels geven?’. Dat wilde hij wel. En zo gingen twaalf zegels van de kassière naar de jonge man en van de jonge man naar mij. ‘Ja’, zei ze, ‘Ik mag dat niet doen’.

Had ik toch drie spaarkaarten vol.

-----
Het plaatje is van Henk Klaren
© 2017 Henk Klaren
powered by CJ2