archiefvorig nr.lopend nr.

Bezigheden > Ontmoetingen delen printen terug
Mark Rutte in Endegeest Mr. Pelham

Dat had VVD Oegstgeest knap voor elkaar. De partijleider gestrikt voor een avondje van de lokale afdeling. En de locatie waarheen om redenen van economie was uitgeweken was pikant. Mark Rutte in Endegeest. Ruim genoeg, maar toch te betalen, inclusief een koffie en een koek.

Het regende niet, maar een flinker eind lopen dan verwacht was het vanaf de achteruitgang van Station Leiden wel. Min of meer op goed geluk, of op half herinnerde stadsplattegrond en richtingsborden vertrouwend. Mark Rutte in Endegeest? Nieuwsgierigen raakten als vanzelf in bespiegeling.
Endegeest, het plaatselijke gekkenhuis. Wie had in Leiden gestudeerd en daar nooit een doorgedraaide huis- of jaargenoot gekend? Voor zover je daar zelf niet een deel van de beste jaren van je leven had zoekgebracht. En had een der beide toenmalige Maartens hier niet gezeten?

Goedkope gedachten kwamen in je op, gaande deze (‘in wezen’) doelloze tocht, te voet, tot buiten de bebouwde kom, met onvoldoende proviand. Langs leegstaande melk- of aardewerkfabrieken, leek het wel.
‘Je weet niet: wie is gek en wie behoort nog tot het personeel?’ – ‘Er lopen meer gekken rond buiten het gesticht dan erin.’ – ‘Wij zeggen zij zijn gek; zij vinden ons dom.’

Neem per ongeluk de achteringang en je komt voorbij een gek in tuintje, achter tralies. En kijk: een gek met 666 op zijn rug. Of is het… nee, geen personeel. Daar: een konijn. (Tam?)

De zaal pakte zich vol VVD’ers, niet te onderscheiden van hun eigen karikaturen. Dit was de VVD Oegstgeest: klein, maar een bolwerk. Compleet met doventolk voor de ene dove die een plaatsje voor in de zaal had verworven. Of vermoedelijker: toegewezen had gekregen. En een oudere heer die nu al Ceterum censeo Carthaginem esse delendam zat te prevelen, om straks aan de vrije gedachtewisseling met Mark Rutte een bijdrage van gewicht te leveren. Over files, of over hypotheekrenteaftrek.

De avondvoorzitter laat zijn blik over de zaal gaan. Iedereen zit klaar, maar hij mist nog iemand. ‘Ik zoek naar Mark Rutte.’ Langs de wand steekt iemand zijn vinger op: ‘Ja, maar ik ben Mark Rutte. Ik ben er wel.’ Op zijn eigen avond door iedereen over het hoofd gezien.

Mocht echter een van de gekken achter zijn tralies of in zijn rubberen kamer die nacht – wij schrijven eind juni 2008 – in slaap zijn gedommeld en nu pas wakker geworden, dan zou hij zich deerlijk in de armen laten knijpen. De man uit Endegeest nu de man van Nederland.
 
********************************
De Leunstoel is gebouwd door Peppered.
Ga voor informatie over dat bureau naar www.peppered.nl


© 2010 Mr. Pelham meer Mr. Pelham - meer "Ontmoetingen"
Bezigheden > Ontmoetingen
Mark Rutte in Endegeest Mr. Pelham
Dat had VVD Oegstgeest knap voor elkaar. De partijleider gestrikt voor een avondje van de lokale afdeling. En de locatie waarheen om redenen van economie was uitgeweken was pikant. Mark Rutte in Endegeest. Ruim genoeg, maar toch te betalen, inclusief een koffie en een koek.

Het regende niet, maar een flinker eind lopen dan verwacht was het vanaf de achteruitgang van Station Leiden wel. Min of meer op goed geluk, of op half herinnerde stadsplattegrond en richtingsborden vertrouwend. Mark Rutte in Endegeest? Nieuwsgierigen raakten als vanzelf in bespiegeling.
Endegeest, het plaatselijke gekkenhuis. Wie had in Leiden gestudeerd en daar nooit een doorgedraaide huis- of jaargenoot gekend? Voor zover je daar zelf niet een deel van de beste jaren van je leven had zoekgebracht. En had een der beide toenmalige Maartens hier niet gezeten?

Goedkope gedachten kwamen in je op, gaande deze (‘in wezen’) doelloze tocht, te voet, tot buiten de bebouwde kom, met onvoldoende proviand. Langs leegstaande melk- of aardewerkfabrieken, leek het wel.
‘Je weet niet: wie is gek en wie behoort nog tot het personeel?’ – ‘Er lopen meer gekken rond buiten het gesticht dan erin.’ – ‘Wij zeggen zij zijn gek; zij vinden ons dom.’

Neem per ongeluk de achteringang en je komt voorbij een gek in tuintje, achter tralies. En kijk: een gek met 666 op zijn rug. Of is het… nee, geen personeel. Daar: een konijn. (Tam?)

De zaal pakte zich vol VVD’ers, niet te onderscheiden van hun eigen karikaturen. Dit was de VVD Oegstgeest: klein, maar een bolwerk. Compleet met doventolk voor de ene dove die een plaatsje voor in de zaal had verworven. Of vermoedelijker: toegewezen had gekregen. En een oudere heer die nu al Ceterum censeo Carthaginem esse delendam zat te prevelen, om straks aan de vrije gedachtewisseling met Mark Rutte een bijdrage van gewicht te leveren. Over files, of over hypotheekrenteaftrek.

De avondvoorzitter laat zijn blik over de zaal gaan. Iedereen zit klaar, maar hij mist nog iemand. ‘Ik zoek naar Mark Rutte.’ Langs de wand steekt iemand zijn vinger op: ‘Ja, maar ik ben Mark Rutte. Ik ben er wel.’ Op zijn eigen avond door iedereen over het hoofd gezien.

Mocht echter een van de gekken achter zijn tralies of in zijn rubberen kamer die nacht – wij schrijven eind juni 2008 – in slaap zijn gedommeld en nu pas wakker geworden, dan zou hij zich deerlijk in de armen laten knijpen. De man uit Endegeest nu de man van Nederland.
 
********************************
De Leunstoel is gebouwd door Peppered.
Ga voor informatie over dat bureau naar www.peppered.nl
© 2010 Mr. Pelham
powered by CJ2