Toen De Leunstoel zijn eenentwintigste jaargang bereikte leek het me een leuk idee om de pioniers van dit periodiek aan het woord te laten. Ik nam daartoe de nummers van de eerste jaargangen door op zoek naar mogelijke kandidaten voor een terugblik. Ergens aan het begin van jaargang 3 stuitte ik op een redactioneel ondertekend door Jelle Gaemers. Ik was daarover zeer verbaasd. Zelf was ik rond die tijd ook bij De Leunstoel betrokken geraakt, maar ik was helemaal vergeten dat Jelle er toen ook aan bijdroeg. Hij trad zelfs op als een soort hoofdredacteur. Ik vroeg Frits Hoorweg, de grote baas van de Oer-Leunstoel, per email hoe dat zat. Ik kreeg echter nooit een antwoord. Huidig redacteur Henk Klaren heeft Frits telefonisch om commentaar gevraagd. Frits blijkt nooit van ene Jelle Gaemers gehoord te hebben. We moeten dus aannemen dat alle aan Jelle toegeschreven stukjes in De Leunstoel niet van diens hand zijn op één na. Zie hieronder.

Enige tijd geleden waagde Arie de Jong zich aan een proeve tot geschiedschrijving van De Leunstoel waarin hij schreef: ‘Bij de start van de derde jaargang is er voor het eerst een stukje ‘van de redactie’, geschreven door Jelle Gaemers. De eerste zin van dat stukje valt met de deur in huis: ‘De Leunstoel vertegenwoordigt geen politieke stroming.’ Waarom dit gemeld moet worden, staat er niet bij. Dat stuk is geen redactionele verantwoording, want al snel blijkt dat het een zelfstandig leesbaar tijdloos stukje is aan de hand van een boek, geschreven door Carl Honoré: In praise of slow. Toch een soort beginselverklaring over het karakter van De Leunstoel.'

Daar had je die Jelle weer. Ik schreef Arie: ‘Jelle Gaemers is overigens de rechterhand van Hans Daalder zaliger nagedachtenis als Dreesbiograaf.  In het kader van een themanummer gewijd aan de Willem Dreeslezing van Ahmed Aboutaleb mochten we een stuk van hem over Drees en Klompé plaatsen (Jrg. 19 nr. 19). Het grappige is dat ik hem ken van mijn eerstejaars groepje geschiedenisstudenten in Leiden. Ik heb Frits ooit gevraagd hoe hij bij De Leunstoel terecht was gekomen, maar daar heeft Frits nooit op geantwoord.’   

Ik besloot het raadsel bij de bron te onderzoeken en vroeg Jelle hoe dat nu precies zat. En passant vroeg ik hem uiteraard ook om een terugblik te schrijven. Jelle reageerde per ommegaande dat hij voordat ik hem vroeg of we zijn stuk over Drees en Klompé mochten plaatsen nooit van De Leunstoel had gehoord. ‘Ik ben nooit een naamgenoot tegengekomen, noch fysiek noch online – en dat zou in deze moderne tijden toch het geval moeten zijn. Zoveel Gaemersen zijn er immers niet. Ofwel iemand heeft zich indertijd mijn identiteit toegeëigend, of er is iets misgegaan in het Leunstoel-archief. Wat mij opvalt, toen ik een willekeurig ander artikel aanklikte dat ik geschreven zou hebben, is dat ik wel als redacteur word aangeduid, maar niet als lid van het Genootschap De Leunstoel. Dat is toch vreemd? Kun je nagaan wat er aan de hand is?’

Ik ben de stukken van de pseudo-Gaemers nog eens nagelopen. Veel redactionele commentaren die naar alle waarschijnlijkheid van Frits Hoorweg zijn. Pseudo-Gaemers vulde ook de rubriek ‘Wereldburger’ waar ik tot mijn vreugde Marije van den Berg tegenkwam, die een maand geleden nog een gastcollege bij mij op de opleiding had gegeven over de ‘beleidsbubbel’. Ik meende haar redelijk goed te kennen, maar dat ze ooit een strandtent in Italië had bestierd (de reden dat ze als ‘wereldburger’ aan het woord kwam) was mij onbekend.

Er is echter wel wat vervelends aan de hand. Als onze website over zoveel artificiële intelligentie beschikt dat hij zelfstandig de naam van de auteurs van de artikelen kan wijzigen, dan hebben we een probleem. Is Jelle Gaemers de enige die ineens een indrukwekkend Leunstoeloeuvre in de schoot is geworpen? Moeten we nu al die duizenden artikelen langslopen om te checken of de auteursnaam correct is? Hoe kunnen we dat überhaupt nog verifiëren?

Dit incident onderstreept wel de wenselijkheid om onze website een fikse moderniseringsslag te geven. Daarvoor ontbreken echter de middelen. Enige tijd geleden hebben we weer iets aan fondsenwerving proberen te doen, ondersteund met een oude cartoon waar in de lezer wordt opgeroepen om lid te worden.

Deze cartoon werd voor het eerst gebruikt in een redactioneel van de pseudo-Gaemers. ‘Een zelfstandig leesbaar tijdloos stukje’ dus, zou Arie de Jong zeggen. 

Word lid! (Inmiddels is dit stukje weer toegeschreven aan de oorspronkelijke auteur, Frits Hoorweg.)

Naschrift: Hiermee is het verhaal nog niet ten einde. Ik stuurde een link naar de Marije van den Berg die ik als 'wereldburger' meende te hebben herkend. Zij antwoordde mij: 'Het kan kloppen dat je niet wist dat ik ooit een strandtent in Italie heb gehad, Willem, want ook dit is iemand anders. Met dezelfde naam. Er zijn nog veel meer vrouwen die Marije van den Berg heten. Is het thema van de Leunstoel toevallig “fake news”? Voor de goede orde meld ik maar vast dat het boek Hormoongeluk niet door mij is geschreven.'

----------

De illustratie is van Coc van Duijn.

Meer informatie: http://cocvanduijn.nl/