archiefvorig nr.lopend nr.

Beschouwingen > Beelden uit soberder tijden delen printen terug
Rare groeten Peter Schröder

0420BS 1
Doe eens gek
U bent op vakantie in het buitenland en u wilt aan het thuisfront laten merken dat u bijzondere ervaringen opdoet, bijzondere toestanden meemaakt die ze thuis niet kennen. Het is dan niet nodig u te beperken tot een standaardrepertoire aan heerlijke (warme standen) of helse (de Noordwand van de Eiger) piekervaringen. Met wat meer oog voor het buitenissige kunt u voor de dag komen met vreemde zaken die niemand in verband zou hebben gebracht met uw vakantiebesteding. Neem nou een verblijf in Parijs. Stuur dan eens niet een kaart met de Eiffeltoren of de Notre Dame, maar zorg voor iets origineels.

Lijken
In 1904 bezocht Michel Parijs en stuurde op 14 maart een kaartje (kaart 1a) aan Emile Elst, Klaproosstraat 14 in Anvers. Hij schreef: De beste groeten van ons allen doen uw zusters en broeders. Naar alle waarschijnlijkheid zal ik in de maand juli naar Antwerpen komen. Hij wel. Op de kaart een foto van Paris – La Morgue (voor de Fransloze pakketten: het lijkenhuis). Een origineel gebaar, dat wel. Een diepere betekenis? Een duidelijke, heldere foto van een solide bouwwerk. Het ziet er vredig uit: drie door paarden getrokken wagens staan voor de ingang, een moeder met een jongetje lopen voorbij.
De schijn bedriegt, dit lijkenhuis, door stedenvernieuwer Haussmann neergezet aan het oostelijke puntje van het Ile de la Cité, was in de tweede helft van de 19e eeuw een geduchte toeristische attractie. In de Morgue was in glazen vitrines een respectabele hoeveelheid menselijke kadavers te zien. Zoekgeraakte, verongelukte of vermoorde dode mensen die nog een tijdje werden tentoongesteld om identificatie mogelijk te maken. Ten behoeve van potentiële verwanten, rouwende zoekers, jawel. Maar uiteindelijk vooral enorme hoeveelheden toeristen. Een onderdeel van de toenmalige stedentrip van Thomas Cook bijvoorbeeld, met op hoogtijdagen 40.000 bezoekers. Griezelen en lachen.
Ook in Parijs rukte de pijnlijkheidsdrempel (Norbert Elias) op en in 1907 werd de tent gesloten en afgebroken. De minder toegankelijke opvolger werd eufemistisch het Institut medico-légal genoemd. Een Morgue, al met al: nu buitenissig, maar toen veel gewoner.

De nor
U bezocht Parijs en overnachtte onderweg in het stadje0420BS 2 Gisors. Een nogal kleurloos stadje voor een originele kaartengroet. Geen nood, de plaatselijke kaartenuitgever stuurde zijn fotograaf ditmaal niet naar de Morgue, maar naar de gevangenis. Daar bracht hij Les Travaux du Prisonnier in beeld, exécutés dans son cachot à l’aide d’un clou (de werken van de gevangene, uitgevoerd met behulp van een spijker) (kaart 1b). Een brave gevangene die zijn spijker niet gebruikte om aan zijn ontsnapping te werken, maar om zijn kerker op te sieren met een aantal kunstzinnige reliëfs. Zonder onderschrift zou je zweren dat het om Romaanse reliëfs ging.

Badend paard
We bereiken minder sobere tijden en bezoeken het Scheveningse strand. Mevr. Onck-Spekschot, Mauvestraat 2 in Arnhem ontvangt een op 6 augustus 1954 verzonden kaart (kaart 2a) met de tekst Lieve Oma en Jo, We hadden een goede reis, ’t was niet zo druk. We hebben hier eerst wat gegeten en zijn om 12 uur naar zee getrokken. Eerst was het donker, maar later kwam de zon. Atie en Dick vonden het prachtig. Nu liggen ze heerlijk in bed. Zo is er al een dag om. Hartelijke groeten van Dick, Lenie, Atie en niek, Surinamestraat 33 Den Haag.
Ver weg van de grillige wereld van de Parijse Morgue en het cachot in Gisors. We zien een gezelschap van overwegend jeugdige baders die blijkens het onderschrift bezig zijn met Veilig Baden. De veiligheid wordt verzorgd door de strandagent die met zijn paard door de brandig patrouilleert. Kom daar nog eens om.

Kijk mama: zonder badpak
In 1980 wordt het een stuk avontuurlijker. De Familie v.d. Velden, Dr. Ir. Bungestraat 7 in Heerlen, Holland krijgt een kaart met Groetjes van Harry, Jacquie en Jos. De kaart (kaart 2b) laat twee jongedames zien op een zeilbootje in een haven. Ze zijn ongekleed en dat mag van de president van de Republiek, want ze staan daar in het Centre Hélio Marin van Le Cap d’Agde, in de Port Naturiste / Natüristischer Hafen/Naturistische Haven. Ook zonder badpak kun je daar veilig baden.

Kaarten uit ‘De Peter Schröder Collectie’, copyright 2007 Peter Schröder
 
**************************
Kijk eens op www.meermanno.nl


© 2007 Peter Schröder meer Peter Schröder - meer "Beelden uit soberder tijden" -
Beschouwingen > Beelden uit soberder tijden
Rare groeten Peter Schröder
0420BS 1
Doe eens gek
U bent op vakantie in het buitenland en u wilt aan het thuisfront laten merken dat u bijzondere ervaringen opdoet, bijzondere toestanden meemaakt die ze thuis niet kennen. Het is dan niet nodig u te beperken tot een standaardrepertoire aan heerlijke (warme standen) of helse (de Noordwand van de Eiger) piekervaringen. Met wat meer oog voor het buitenissige kunt u voor de dag komen met vreemde zaken die niemand in verband zou hebben gebracht met uw vakantiebesteding. Neem nou een verblijf in Parijs. Stuur dan eens niet een kaart met de Eiffeltoren of de Notre Dame, maar zorg voor iets origineels.

Lijken
In 1904 bezocht Michel Parijs en stuurde op 14 maart een kaartje (kaart 1a) aan Emile Elst, Klaproosstraat 14 in Anvers. Hij schreef: De beste groeten van ons allen doen uw zusters en broeders. Naar alle waarschijnlijkheid zal ik in de maand juli naar Antwerpen komen. Hij wel. Op de kaart een foto van Paris – La Morgue (voor de Fransloze pakketten: het lijkenhuis). Een origineel gebaar, dat wel. Een diepere betekenis? Een duidelijke, heldere foto van een solide bouwwerk. Het ziet er vredig uit: drie door paarden getrokken wagens staan voor de ingang, een moeder met een jongetje lopen voorbij.
De schijn bedriegt, dit lijkenhuis, door stedenvernieuwer Haussmann neergezet aan het oostelijke puntje van het Ile de la Cité, was in de tweede helft van de 19e eeuw een geduchte toeristische attractie. In de Morgue was in glazen vitrines een respectabele hoeveelheid menselijke kadavers te zien. Zoekgeraakte, verongelukte of vermoorde dode mensen die nog een tijdje werden tentoongesteld om identificatie mogelijk te maken. Ten behoeve van potentiële verwanten, rouwende zoekers, jawel. Maar uiteindelijk vooral enorme hoeveelheden toeristen. Een onderdeel van de toenmalige stedentrip van Thomas Cook bijvoorbeeld, met op hoogtijdagen 40.000 bezoekers. Griezelen en lachen.
Ook in Parijs rukte de pijnlijkheidsdrempel (Norbert Elias) op en in 1907 werd de tent gesloten en afgebroken. De minder toegankelijke opvolger werd eufemistisch het Institut medico-légal genoemd. Een Morgue, al met al: nu buitenissig, maar toen veel gewoner.

De nor
U bezocht Parijs en overnachtte onderweg in het stadje0420BS 2 Gisors. Een nogal kleurloos stadje voor een originele kaartengroet. Geen nood, de plaatselijke kaartenuitgever stuurde zijn fotograaf ditmaal niet naar de Morgue, maar naar de gevangenis. Daar bracht hij Les Travaux du Prisonnier in beeld, exécutés dans son cachot à l’aide d’un clou (de werken van de gevangene, uitgevoerd met behulp van een spijker) (kaart 1b). Een brave gevangene die zijn spijker niet gebruikte om aan zijn ontsnapping te werken, maar om zijn kerker op te sieren met een aantal kunstzinnige reliëfs. Zonder onderschrift zou je zweren dat het om Romaanse reliëfs ging.

Badend paard
We bereiken minder sobere tijden en bezoeken het Scheveningse strand. Mevr. Onck-Spekschot, Mauvestraat 2 in Arnhem ontvangt een op 6 augustus 1954 verzonden kaart (kaart 2a) met de tekst Lieve Oma en Jo, We hadden een goede reis, ’t was niet zo druk. We hebben hier eerst wat gegeten en zijn om 12 uur naar zee getrokken. Eerst was het donker, maar later kwam de zon. Atie en Dick vonden het prachtig. Nu liggen ze heerlijk in bed. Zo is er al een dag om. Hartelijke groeten van Dick, Lenie, Atie en niek, Surinamestraat 33 Den Haag.
Ver weg van de grillige wereld van de Parijse Morgue en het cachot in Gisors. We zien een gezelschap van overwegend jeugdige baders die blijkens het onderschrift bezig zijn met Veilig Baden. De veiligheid wordt verzorgd door de strandagent die met zijn paard door de brandig patrouilleert. Kom daar nog eens om.

Kijk mama: zonder badpak
In 1980 wordt het een stuk avontuurlijker. De Familie v.d. Velden, Dr. Ir. Bungestraat 7 in Heerlen, Holland krijgt een kaart met Groetjes van Harry, Jacquie en Jos. De kaart (kaart 2b) laat twee jongedames zien op een zeilbootje in een haven. Ze zijn ongekleed en dat mag van de president van de Republiek, want ze staan daar in het Centre Hélio Marin van Le Cap d’Agde, in de Port Naturiste / Natüristischer Hafen/Naturistische Haven. Ook zonder badpak kun je daar veilig baden.

Kaarten uit ‘De Peter Schröder Collectie’, copyright 2007 Peter Schröder
 
**************************
Kijk eens op www.meermanno.nl
© 2007 Peter Schröder
powered by CJ2