 |
|
|
|
|
 |
 |
archiefvorig nr.lopend nr. |
 |
|
 |
 |
|
 |
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||
 |
|
 |
|||||||||||||||||||||||||||
| Bezigheden > Op de fiets | ||||
| Chat GPT-3 | Thomas van der Steen | |||
 Iedereen die werkt en worstelt met woorden en daar zijn rekeningen van betaalt hapte naar adem. Al dat werk waar normaal liters zweet over wordt geplengd kan nu in een handomdraai door een robot gefikst worden. Artificiële intelligentie detecteert met algoritme de stijl, woordkeuze en zinsbouw van een schrijver en produceert de bestelde tekst. We startten in Koblenz en via Nancy, Beaune, Sisteron, Nice, Béziers, Limoges, een rondje fietsen op Île d’Oléron en Normandië zijn we uiteindelijk in Péronne terechtgekomen. Daar bezochten we gisteren het museum over de Eerste Wereldoorlog en vandaag fietsen we langs de rivier de Somme en door wuivende graanvelden. Juist nu bloeien de klaprozen volop. In het Engels bekend als poppy’s en die bloedrode bloemetjes staan symbool voor de massaslachting die hier meer dan 100 jaar geleden plaatsvond. Daar merken we nu niks van, de rivier kronkelt vreedzaam door het Noord-Franse landschap. Bij La Neuville-lès-Bray nemen we de brug en fietsen over de D329 naar het noorden. Jonge mannen duiken van de reling in de Somme. Veel bravoure, veel tatoeages ook. Vanaf nu fietsen we door schuldig landschap zoals Armando het zo treffend omschreef. De militaire begraafplaatsen rijgen zich aaneen. De doden komen uit alle hoeken van de wereld. Op een groot veld met Britse kruisen is een hoekje ingeruimd voor Chinezen. Die werden indertijd ingezet om spoorlijnen aan te leggen, te graven en ander zwaar lichamelijk werk te verrichten. Ook zij sneuvelden, ook al droegen ze geen uniform. In de Jardin de la Nouvelle-Zélande liggen soldaten met Engelse achternamen schouder aan schouder met de oorspronkelijke bewoners van Nieuw-Zeeland. Althans, Ka Mau Ki Tahito O Te Rangi zal toch wel een Maori zijn geweest? Twee graanvelden verder een dodenakker met Indiase soldaten, dan een met geronselde fabrieksarbeiders uit Ulster, ook Australiërs, Zuid-Afrikanen, het houdt niet op. Een bordje met Hawthorn Ridge Rebound wijst de weg naar de beroemde krater. Mijnwerkers zoals we ze kennen uit de serie Peaky Blinders groeven onder niemandsland tunnels en aan het einde, precies onder de Duitse versterkingen, stouwden ze duizenden kilo’s springstof. Op 1 juli 1916, tien minuten voor zero hour lieten de Engelsen de boel ontploffen. Aan de rand van de krater staren we eerbiedig in de diepte. Om bij het ereveld van de slachtoffers van de toenmalige onafhankelijke dominions Newfoundland en Labrador te komen doen we de laatste pedaalslagen van onze Tour. ‘Ho ho GPT, laatste pedaalslagen, wat flik je nou gappie? De Tour, en dus ook onze, eindigt op de Champs-Élysées in Parijs.’ ‘Maar ik heb gezocht in jullie foto’s, op de routes van Google Maps, jullie WhatsApp-verkeer, waar er wat is betaald, restaurantbezoek, hotelovernachtingen, jullie zijn dit jaar zelfs niet in de búúrt geweest van Parijs!’ ‘Ja maar dat lieg je er toch bij, kan jou wat schelen. Lees maar mee: Ze laveren op hun fietsen door het drukke verkeer op de Champs-Élysées. De wereldberoemde boulevard is vals plat dus de laatste meters naar de Arc de Triomphe worden zwoegend afgelegd. Tegelijkertijd drukken zij hun voorwiel over de denkbeeldige finish, het is volbracht.’ ‘Ja maar, ja maar.’ ‘Mijn hemel GPT, het robotje moet nog een hoop leren.’ ---------- De tekening is vvan Petra Busstra. Meer informatie: www.petrabusstra.com
|
||||
| © 2022 Thomas van der Steen | ||||
|
|
|
||
|
powered by CJ2 | |||