archiefvorig nr.lopend nr.

Beschouwingen > Een rustig mens delen printen terug
Ik ben jarig, Trump niet Roel van Duijn

2209BS JarigJa, het is waar. Onlangs werd ik 82 jaar. Ik sta op een berg van 81 voltooide levensjaren. Een wijds panorama van het verleden. De zon schijnt erover, want ik voel me gelukkig, ondanks alles.

Ik voel me gezond, ben lekker aan het schrijven en houd me aardig aan mijn andere disciplines en bovendien ben ik gelukkig met mijn Goedroen, familie, vrienden en ook met jullie, vrienden en vriendinnen van De Leunstoel.
82 is oud. Samen met mijn jongere zus ben ik al sinds jaren de laatste overlevende van een prachtgezin dat eens zes kinderen telde. Als mijn vader nog zou leven zou hij nu 125 jaar zijn. Dierbare vrienden zijn verdwenen. Oud? Ik hoor het ook in de stemmen van jongeren die automatisch ‘U’ tegen mij zeggen. Mijn biograaf Marc Wildemeersch klaagt erover dat hij zijn boek over mij te vroeg heeft afgesloten. Toen ik 80 werd dacht hij dat dit wel ongeveer mijn einde zou moeten zijn. Hij was er te laat achter gekomen dat kabouters gemiddeld 200 worden en dat hij zich dus ongewild beperkt heeft tot de eerste helft van mijn leven.

Verjaardagswens

Gelukkig ONDANKS alles. Ondanks Trump, die het in zijn hoofd gehaald heeft om uitgerekend op mijn verjaardag geïnaugureerd te worden. Tactloos, zoals we van hem gewend zijn. Maar tegenover dit antigeschenk staat gelukkig ook een mooi geschenk, namelijk de wapenstilstand in Gaza. Eindelijk even rust en mijn verjaardagwens is dat het lang duren mag en liefst gevolgd wordt door een rechtvaardig bestand in Oekraïne.
O ja, ik ben trouwens een aanhanger van de Stoa, die leert dat je je eigen geluksgevoel niet mag laten storen door rimpelingen in de buitenwereld. Ook deze keuze van me is een geluk, want daardoor kan ik me ongehinderd door teleurstellingen over de schemerende wereld toch stralend voelen.

Wordt vervolgd!

----------

De foto is van de auteur gemaakt. Hij was er zelf bij.



© 2025 Roel van Duijn meer Roel van Duijn - meer "Een rustig mens"
Beschouwingen > Een rustig mens
Ik ben jarig, Trump niet Roel van Duijn
2209BS JarigJa, het is waar. Onlangs werd ik 82 jaar. Ik sta op een berg van 81 voltooide levensjaren. Een wijds panorama van het verleden. De zon schijnt erover, want ik voel me gelukkig, ondanks alles.

Ik voel me gezond, ben lekker aan het schrijven en houd me aardig aan mijn andere disciplines en bovendien ben ik gelukkig met mijn Goedroen, familie, vrienden en ook met jullie, vrienden en vriendinnen van De Leunstoel.
82 is oud. Samen met mijn jongere zus ben ik al sinds jaren de laatste overlevende van een prachtgezin dat eens zes kinderen telde. Als mijn vader nog zou leven zou hij nu 125 jaar zijn. Dierbare vrienden zijn verdwenen. Oud? Ik hoor het ook in de stemmen van jongeren die automatisch ‘U’ tegen mij zeggen. Mijn biograaf Marc Wildemeersch klaagt erover dat hij zijn boek over mij te vroeg heeft afgesloten. Toen ik 80 werd dacht hij dat dit wel ongeveer mijn einde zou moeten zijn. Hij was er te laat achter gekomen dat kabouters gemiddeld 200 worden en dat hij zich dus ongewild beperkt heeft tot de eerste helft van mijn leven.

Verjaardagswens

Gelukkig ONDANKS alles. Ondanks Trump, die het in zijn hoofd gehaald heeft om uitgerekend op mijn verjaardag geïnaugureerd te worden. Tactloos, zoals we van hem gewend zijn. Maar tegenover dit antigeschenk staat gelukkig ook een mooi geschenk, namelijk de wapenstilstand in Gaza. Eindelijk even rust en mijn verjaardagwens is dat het lang duren mag en liefst gevolgd wordt door een rechtvaardig bestand in Oekraïne.
O ja, ik ben trouwens een aanhanger van de Stoa, die leert dat je je eigen geluksgevoel niet mag laten storen door rimpelingen in de buitenwereld. Ook deze keuze van me is een geluk, want daardoor kan ik me ongehinderd door teleurstellingen over de schemerende wereld toch stralend voelen.

Wordt vervolgd!

----------

De foto is van de auteur gemaakt. Hij was er zelf bij.

© 2025 Roel van Duijn
powered by CJ2