Op de jaarvergadering van De Leunstoel is door Arie de Jong gevraagd om meer aandacht voor klassieke muziek. Daarna heeft hij er zelf een keer over geschreven en nu wil ik ook mijn bijdrage leveren. Zelf ben ik van de popmuziek, gewoon begonnen bij Joost de Draaijer van Radio Veronica en vandaar verder gekomen tot een brede voorkeur voor de ‘klassieke’ popmuziek uit de jaren zeventig en tachtig. Toen ik jong was heb ik wel eens geprobeerd om naar klassieke muziek te luisteren maar toen ik ontdekte dat ik een uur geluisterd had naar een pianoconcert op 45 toeren in plaats van drie-en-dertig heb ik dat maar opgegeven.

Nu in mijn nadagen ga ik wel eens naar een optreden met goede vrienden die alleen naar klassiek luisteren, ook wel uit nieuwsgierigheid. Zo heb ik Mahler ontdekt, voor mij nu een toppunt van de klassieke muziek.

Wij gingen nu naar een pianoconcert van Marietta Petkova. Ik had wat over haar gelezen en was best onder de indruk: geboren in Roese aan de Donau in Bulgarije. Gestudeerd in Sofia en kon toen naar de Russische school in Moskou maar koos voor Wenen en later voor Canada waar ze les kreeg van György Sebök die ze na afronding van haar studie in Nederland nog jarenlang is blijven volgen als hij ergens lessen gaf. In 1992 trad ze voor het eerst op in Nederland en ze werd beroemd met haar interpretaties van Rachmaninov.

Dat stond nu niet op het programma, ze speelde Debussy, Beethoven, Skrjabin en Chopin op een Steinway-vleugel want ze is  ‘Steinway-artist’.  Toen wij plaatsnamen stond de vleugel natuurlijk klaar en dat was best een indrukwekkend gezicht. Onze met zorg uitgekozen plaatsen boden een prachtig zicht op de pianospelende handen van Marietta en het was voor mij als leek ook al fascinerend om de subtiele bewegingen te zien waarmee verschillende klanken tevoorschijn werden getoverd. 

Marietta Petkova kwam op en sprak ons een welkom toe, in het Nederlands want ze woont hier al lang; haar Nederlandse partner is vorig jaar overleden en ze oogde nog breekbaar. Maar ze speelde heel overtuigend en de tijd vloog om, wat mij betreft. Het zal duidelijk zijn dat het allemaal nieuw was en daarom kan ik ook niet zeggen dat ik het allemaal mooi vond, mooi heeft vaak ook iets van herkenning en vergelijking en dat had ik dus niet. Sommige stukken, inleidingen bij Chopin bij voorbeeld, vond ik van adembenemende schoonheid, dan bedacht ik dat er zomaar een prachtig liedje achteraan kon komen, maar dan werd het weer steeds drukker en werd ik meer gefascineerd door die handen die al die klanken uit de vleugel toverden.

Het was in elk geval een mooie ervaring.

(Concert van Marietta Petkova op 30 oktober in de Harmonie in Leeuwarden: Suite pour le piano van Debussy, Vier bagatellen uit opus 126 van Beethoven, Zes preludes uit opus 11 van Skrjabin en een ballade, een nocturne en een fantasie van Chopin).

De stad Roese was voor mij een nieuwe naam maar een blik in wikipedia maakte wel duidelijk dat dat een tekort mijnerzijds was. Nu naar aantal inwoners de vijfde maar eens de grootste stad van Bulgarije, prachtig gelegen aan de Donau die daar de grensrivier met Roemenië is en behalve de geboorteplaats van Maria ook die van de schrijver Elias Canetti en de schaker Veselin Topalov.

----------

De auteur heeft de illustraties geleverd.