archiefvorig nr.lopend nr. |
||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Vermaak en Genot > Luister! | ||||
War | Henk Klaren | |||
Zou er in de Russische Federatie een popnummer in voorbereiding zijn met de titel: ‘Technische Militaire Operatie’? Ik heb zo’n gevoel van niet. Er zullen best veel Russen zijn, die tegen de Russische invasie van de Oekraïne zijn. Nee, we wéten dat, al doet het Kremlin zijn of haar uiterste best om dat verborgen te houden. Verder kun je je nauwelijks voorstellen, dat er geen Russische muzikanten die bezig zijn met het schrijven van kritische liederen over die verschrikkelijke oorlog. Of ze de kans krijgen die nummers voor publiek uit te voeren is aan andere zaak. Laat staan ze op Cd op te nemen en dan ook nog aan de man te brengen. Nou is dat toch al een beetje ouderwets natuurlijk, maar om de werkstukken op de wijze van de nieuwe tijd te laten horen via de diverse streamingdiensten zal door het Moskouse regime ook niet makkelijk gemaakt worden. Dat was in de tijd van de – al even erge – Vietnamese oorlog wel anders. Vergelijken is altijd mogelijk, dan blijken de verschillen, maar de verschrikkingen voor mensen (die worden dan vaak ‘onschuldige burgers’ genoemd) zijn dezelfde: dood en verderf! Historici noemen de Vietnamese oorlog naar het schijnt de Tweede Indochinese Oorlog. In Vietnam heet het gewoon de Amerikaanse Oorlog. Perspectief heet dat. Er ontstonden in die tijd tientallen, misschien wel honderden, anti-oorlogssongs. Er bestaat zelfs een Wikipedia lemma met die titel. Ik heb hem niet geopend. Duidelijk is dat in ‘ons vrije westen’ anders wordt omgegaan met vrijheid van meningsuiting dan in het rijk van Poetin. Niet dat alles zomaar mocht, maar vijftien jaar voor het omhoog houden van een leeg papiertje… Het lied dat mij sinds een paar weken voortdurend te binnen schiet is ‘War’. Een lied gemaakt door Norman Whitfield en Barrett Strong, songwriters die mede aan de wieg hebben gestaan van de Motown muziek. War werd oorspronkelijk geschreven voor The Temptations en die hebben het ook als eerste opgenomen, maar het verscheen niet op single maar als één van de tracks op een album. Om een of andere onnaspeurlijke reden, vermoedelijk van commerciële aard, werd het nog eens opgenomen, nu met zanger Edwin Starr en andere achtergrondzangers. Wel met dezelfde begeleidingsband: The Funk Brothers. Dit werd wel een single en een hit. Starr deed meer recht aan het nummer dan The Temptations. Het heeft een ongenuanceerde tekst: ‘War (huh!) what is it good for? Absolutely Nothing! Dat is in essentie het refrein. De tekst beschrijft verder de ellende van oorlog. En niet alleen Vietnam, maar elke oorlog. De uitvoering van Starr past daar beter bij dan die van The Temptations. Starr is woedend! Die woede klinkt ook door in de veel latere cover van Bruce Springsteen. Frankie goes to Hollywood heeft het ook gedaan. Daar zit de woede meer in de instrumentatie. |
||||
© 2022 Henk Klaren | ||||
powered by CJ2 |