archiefvorig nr.lopend nr.

Vermaak en Genot > Luister! delen printen terug
De hobbel van reminiscentie Henk Klaren

0514VG Kinky
Vandaag (7 mei 2008) liep ik langs de haven van Scheveningen. Ik zag een affiche van het Paard van Troje. Kinky Friedman werd aangekondigd met de Irregular Villagers. 18 mei, mijn hart maakte een klein sprongetje. Als ik van iemand een fan ben, ben ik dat van hem. Mijn eerste leunstoelstukje ging over hem (Jrg2,Nr19). Controversieel countrymuzikant, detectiveschrijver en voormalig kandidaat voor de positie van gouverneur van de staat Texas. Dat is hij niet geworden, maar hij had wel een lollige campagne. Maaarrrr…, bestudering van mijn agenda leverde op, dat ik dan net een weekje op Terschelling zit. Hij treedt ook nog op in Amsterdam en in Deventer. Maar ja, allemaal in dezelfde week. Ik zal het moeten doen met Hessel van der Wal in café de Groene Weide in Hoorn, Terschelling. Ook leuk, maar toch niet hetzelfde.

Dus moet ik het nu verder maar over de Eagles hebben. Dat is zo’n band die maar geen genoeg kan krijgen van reünies. Ze begonnen begin jaren zeventig van de vorige eeuw en maakten in mijn oren prachtige West Coast countryrock. In die periode ben ik nog eens naar een concert van ze geweest in Ahoy. Heel mooi. Ik was een stuk jonger toen – zoals de oplettende lezer zal begrijpen - en stoorde me er nog niet zo erg aan dat je daar scheef op keiharde plastic stoeltjes moest zitten en dat de muzikanten wel erg klein leken op die grote afstand. De Eagles hielden er in 1980 mee op. Kennelijk niet helemaal in de meest voortreffelijke verstandhouding want drummer/zanger/liedjesschrijver Don Henley verklaarde desgevraagd dat ze pas weer samen zouden optreden when hell freezes over. Met Sint Juttemis dus of wanneer Pasen en Pinksteren op één dag vallen.

Niettemin is de hel kennelijk ooit eens bevroren, want in 1994 verscheen weer een album, getiteld: Hell Freezes Over. Het initiatief dat daartoe leidde lag bij country zanger Travis Tritt, één van de samenstellers van een tribute album voor de Eagles: Common Thread. Hij wilde alle leden van de Eagles hebben voor een video van Take It Easy. Dat gebeurde en van het één kwam het ander. Hell Freezes Over is een fraaie0514VG Eagles CD. Daarna is de band wel blijven spelen, maar heeft tot eind vorig jaar geen nieuwe albums uitgebracht. In oktober 2007 kwam dan de toch wel lang verwachte nieuwe, Long Road Out of Eden, een dubbel-CD. Hij viel me in het begin wat tegen. Een krantenrecensie sprak zelfs van een langdradig album. Bij nadere beluistering valt dat alles mee. Er staat een aantal mooie nummers op. Een uitschieter is I Love to Watch a Woman Dance, van de hand van Larry John McNally. Dat is geen Eagle, maar een country c.q. folk singer, soms getypeerd als de Jimi Hendrix van de folk. Van hem heb ik dus ook een CD gescoord: Fade to Black. Best aardig, maar niet hemelbestormend en Jimi herken ik er niet in.

En toen was ik dus met die Eagles bezig en besloot ik weer eens wat oude albums te draaien. Het bleek dat ik de platen nooit door CD’s had vervangen en ik heb geen functionerende platenspeler meer. Dus heb ik nu CD’s verworven van de albums Eagles, Desperado en On the Border. De eerste drie. Bernie Leadon en Randy Meisner waren er toen nog bij. De muziek zat nog meer in de country hoek. Waarschijnlijk vooral door Leadon. En daar zaten toch onsterfelijke nummers bij. Witchy Woman, Most of Us Are Sad, Peaceful Easy Feeling,,Tequila Sunrise, Desperado, You Never Cry Like a Lover, The Best of My Love. Allemaal beter dan het stukgedraaide Hotel California. Volgens Douwe Draaisma, een hoogleraar die leuke dingen over de werking van het geheugen schrijft, zou dat kunnen komen omdat die muziek stamt uit de tijd die overeenkomt met mijn ‘hobbel van reminiscentie’. De periode in je leven waaraan je de meeste herinneringen hebt en waarin je veel dingen voor het eerst meemaakt: jouw tijd als het ware en voor muziek geldt dan ook: jouw muziek. Toen ik dat las vond ik het heel plausibel. Maar als ik de oude platen van de Eagles weer draai en daarna de laatste, denk ik eigenlijk: het was toen gewoon nóg betere muziek!
 
**********************************


© 2008 Henk Klaren meer Henk Klaren - meer "Luister!" -
Vermaak en Genot > Luister!
De hobbel van reminiscentie Henk Klaren
0514VG Kinky
Vandaag (7 mei 2008) liep ik langs de haven van Scheveningen. Ik zag een affiche van het Paard van Troje. Kinky Friedman werd aangekondigd met de Irregular Villagers. 18 mei, mijn hart maakte een klein sprongetje. Als ik van iemand een fan ben, ben ik dat van hem. Mijn eerste leunstoelstukje ging over hem (Jrg2,Nr19). Controversieel countrymuzikant, detectiveschrijver en voormalig kandidaat voor de positie van gouverneur van de staat Texas. Dat is hij niet geworden, maar hij had wel een lollige campagne. Maaarrrr…, bestudering van mijn agenda leverde op, dat ik dan net een weekje op Terschelling zit. Hij treedt ook nog op in Amsterdam en in Deventer. Maar ja, allemaal in dezelfde week. Ik zal het moeten doen met Hessel van der Wal in café de Groene Weide in Hoorn, Terschelling. Ook leuk, maar toch niet hetzelfde.

Dus moet ik het nu verder maar over de Eagles hebben. Dat is zo’n band die maar geen genoeg kan krijgen van reünies. Ze begonnen begin jaren zeventig van de vorige eeuw en maakten in mijn oren prachtige West Coast countryrock. In die periode ben ik nog eens naar een concert van ze geweest in Ahoy. Heel mooi. Ik was een stuk jonger toen – zoals de oplettende lezer zal begrijpen - en stoorde me er nog niet zo erg aan dat je daar scheef op keiharde plastic stoeltjes moest zitten en dat de muzikanten wel erg klein leken op die grote afstand. De Eagles hielden er in 1980 mee op. Kennelijk niet helemaal in de meest voortreffelijke verstandhouding want drummer/zanger/liedjesschrijver Don Henley verklaarde desgevraagd dat ze pas weer samen zouden optreden when hell freezes over. Met Sint Juttemis dus of wanneer Pasen en Pinksteren op één dag vallen.

Niettemin is de hel kennelijk ooit eens bevroren, want in 1994 verscheen weer een album, getiteld: Hell Freezes Over. Het initiatief dat daartoe leidde lag bij country zanger Travis Tritt, één van de samenstellers van een tribute album voor de Eagles: Common Thread. Hij wilde alle leden van de Eagles hebben voor een video van Take It Easy. Dat gebeurde en van het één kwam het ander. Hell Freezes Over is een fraaie0514VG Eagles CD. Daarna is de band wel blijven spelen, maar heeft tot eind vorig jaar geen nieuwe albums uitgebracht. In oktober 2007 kwam dan de toch wel lang verwachte nieuwe, Long Road Out of Eden, een dubbel-CD. Hij viel me in het begin wat tegen. Een krantenrecensie sprak zelfs van een langdradig album. Bij nadere beluistering valt dat alles mee. Er staat een aantal mooie nummers op. Een uitschieter is I Love to Watch a Woman Dance, van de hand van Larry John McNally. Dat is geen Eagle, maar een country c.q. folk singer, soms getypeerd als de Jimi Hendrix van de folk. Van hem heb ik dus ook een CD gescoord: Fade to Black. Best aardig, maar niet hemelbestormend en Jimi herken ik er niet in.

En toen was ik dus met die Eagles bezig en besloot ik weer eens wat oude albums te draaien. Het bleek dat ik de platen nooit door CD’s had vervangen en ik heb geen functionerende platenspeler meer. Dus heb ik nu CD’s verworven van de albums Eagles, Desperado en On the Border. De eerste drie. Bernie Leadon en Randy Meisner waren er toen nog bij. De muziek zat nog meer in de country hoek. Waarschijnlijk vooral door Leadon. En daar zaten toch onsterfelijke nummers bij. Witchy Woman, Most of Us Are Sad, Peaceful Easy Feeling,,Tequila Sunrise, Desperado, You Never Cry Like a Lover, The Best of My Love. Allemaal beter dan het stukgedraaide Hotel California. Volgens Douwe Draaisma, een hoogleraar die leuke dingen over de werking van het geheugen schrijft, zou dat kunnen komen omdat die muziek stamt uit de tijd die overeenkomt met mijn ‘hobbel van reminiscentie’. De periode in je leven waaraan je de meeste herinneringen hebt en waarin je veel dingen voor het eerst meemaakt: jouw tijd als het ware en voor muziek geldt dan ook: jouw muziek. Toen ik dat las vond ik het heel plausibel. Maar als ik de oude platen van de Eagles weer draai en daarna de laatste, denk ik eigenlijk: het was toen gewoon nóg betere muziek!
 
**********************************
© 2008 Henk Klaren
powered by CJ2