Het lichtfestival Luna was weer in Leeuwarden. Er waren installaties in het oude postkantoor, nu een bedrijvengebouw aan de Snekertrekweg en rondleidingen door de stad langs lichtkunst in of bij verschillende  gebouwen. Die rondleiding door de stad heb ik gemist wat ik achteraf wel jammer vind. Sinds het eens mis ging toen het erg druk was in de stad doe ik dat niet meer. Ik las dat op de binnenplaatsen van bijvoorbeeld het Provinciehuis en het Natuurmuseum prachtige dingen te zien waren. Uit foto’s bleek dat ook.

De expositie was kwalitatief beter dan vorig jaar met in elk geval één kunstenaar die er voor mij uitsprong: Maria Stuut. Zij was door een strandjutter op Ameland gewezen op het veranderende landschap van het eiland: aan de ene kant verdwijnt het strand terwijl het aan de andere kant aangroeit.  Ze laat  in een video-installatie het verplaatsende zand zien dat tegen haar aanwaait als ze urenlang stil ligt. Langzaam wordt ze aan één kant bedekt door het zand. Als ze lang genoeg was blijven liggen was ze onder het zand verdwenen: ze was 'verduind'.  Ik ontmoette haar tijdens het festival en ze kon mooi vertellen over wat je ondergaat als je zo uren lang in de wind ligt te 'verduinen'. Zo heet haar installatie dus ook: 'Verduinen'. Er waren meer geslaagde video’s: Maaike Meindertsma speelde hier eigenlijk een thuiswedstrijd maar had haar wandelingen gefilmd in het Spaanse Blanca.   

Galerie en Kunstruimte H47 had een tentoonstelling van negen hoogdrukkers van de vereniging Holt die bestaat uit 20 kunstenaars uit de drie noordelijke provincies. Ze maken prenten (grafiek) door middel van ambachtelijke hoogdruktechnieken, zoals houtsnede, linosnede en gravure. Daarnaast onderzoeken ze oude technieken en experimenteren met nieuwe methoden en materialen. Het thema was 'hoogdruk op papier met een geschiedenis'. Dat is drukken op papier dat al eerder gebruikt was, waardoor het nieuwe en het oude samen een verrassend effect opleveren. Anne Brouwer drukte afbeeldingen van hoogspanningsmasten of een weg op landkaarten en Tim Blaauw drukte de voor hem gebruikelijke beelden van treinverkeer niet op rijstpapier maar op het papier van oude spoorboekjes. Het zag er allemaal mooi, doordacht en knap gemaakt uit maar ik miste het gevoel er wat bij.

Het oude gebouw van de vroegere verzekeraar is een van de mooiste voorbeelden van Art Nouveau in Leeuwarden. Na een opvallend moderne aanbouw aan de achterkant is nu ook de voorkant vernieuwd waardoor een hedendaags gebruik van het oude pand mogelijk is gemaakt. Oude tegeltableaus die de aandacht vestigden op de niet meer bestaande maatschappij 'De Utrecht' zijn vernieuwd en vervangen door tableaus van groengrijs graniet met ontwerpen van de kunstenaar Pieter Bijwaard. De platen graniet zijn ingelegd met figuren gebaseerd op de hexagoon, de zeshoek die ook bekend is van de honingraat. Tot 18 maart is er in de Utrecht een tentoonstelling van Bijwaard met de nadruk op zijn ontwerpen voor de Utrecht, dus op de hexagoon. Een indrukwekkend overzicht van wat fantasie kan doen met een eenvoudig uitgangspunt. Zeer de moeite waard. 

---------

De illustraties komen van de schrijver.