archiefvorig nr.lopend nr.

Vermaak en Genot > Een omweg waard delen printen terug
De pasteuze doeken van Jan Cremer Katharina Kouwenhoven

1219VG CremerVoor velen is Jan Cremer in de eerste plaats de auteur van de schelmenroman Ik Jan Cremer, een persoon die associaties oproept met kwaliteiten als 'blaaskaak', 'aansteller', 'praatjesmaker' of  'ophakker', een imago dat hij zorgvuldig heeft opgebouwd. Helaas ontneemt dit beeld wel het zicht op het feit dat Jan Cremer al 60 jaar een van onze meest interessante schilders is.

Dit werd bevestigd in de overzichtstentoonstelling Cremer In Verf in de Fundatie in Zwolle (dat museum met dat belachelijke ei op het dak), die helaas 23 augustus j.l. alweer beëindigd is. (Dik Kruithof was wel op tijd, zie Jrg12, Nr17.)

Een jaar of twintig geleden maakte ik voor het eerst kennis met een vroeg werk van Jan Cremer, dat ergens in Den Haag geëxposeerd werd. De aanleiding weet ik niet meer. Het was het fantastische La Guerre Japonaise uit 1960, een vijfluik van 160 x 560 cm met dominerend rood, wit en zwart, een pasteuze brei op een laag teer, die met een brander hier en daar weer zichtbaar werd gemaakt. Hij schokte de kunstwereld niet alleen door het werk zelf, maar ook vanwege de vraagprijs van één miljoen gulden. Ik was verbijsterd, want ik kende van Jan Cremer alleen die gruwelijke tulpen, die hem geen windeieren hebben gelegd, maar die wat mij betreft geen artistiek hoogtepunt vormen. Daarna heb ik nog wel meer vroeg werk van hem gezien en ik begreep eigenlijk niet waarom hij niet veel bekender was dan Karel Appel. Dat had natuurlijk allemaal te maken met zijn kwajongensachtige gedrag, het schofferen van de gevestigde orde en zijn zelfbedachte geuzennaam: 'Kunstvijand no. 1'.

In Zwolle was veel van dat vroege werk te zien, wisselend van karakter en van inspiratiebronnen, maar allemaal veelzeggend expressionistisch en imponerend; het was genieten.

Recentelijk, sinds 2000, heeft Jan Cremer, volgens een oude traditie, zich toegelegd op het schilderen van de zee, in allerlei uithoeken van de wereld. Ook dit zijn pasteuze doeken in prachtige kleuren, die door de dikke lagen verf onverwachte diepte krijgen. Zeegezichten, Hollandser kan het niet. Ondanks zijn vele verblijven in het buitenland is Jan Cremer een echte Hollandse schilder, een Hollandse materieschilder.

60 jaar Jan Cremer is in Zwolle niet meer te zien, maar zijn schilderijen natuurlijk wel, op verschillende plaatsen. La Guerre Japonaise bevindt zich in de collectie van Galerie Centaur en die wil dit werk vast wel weer eens tonen. Deze galerie heeft veel meer werk van hem. De Fundatie zelf heeft werk van Cremer en ook in de collectie van het Stedelijk Museum bevindt zich minstens één Cremer. Goed opletten, en wat rondreizen, dan worden ze ons geopenbaard.

---------------------------------------------------------
Het plaatje is ook van Katharina Kouwenhoven
--------------------------------------------------
Bestel uw boeken, CD's en nog veel meer
bij bolcom, via de banner rechts.
Dan steunt u De Leunstoel!


© 2015 Katharina Kouwenhoven meer Katharina Kouwenhoven - meer "Een omweg waard" -
Vermaak en Genot > Een omweg waard
De pasteuze doeken van Jan Cremer Katharina Kouwenhoven
1219VG CremerVoor velen is Jan Cremer in de eerste plaats de auteur van de schelmenroman Ik Jan Cremer, een persoon die associaties oproept met kwaliteiten als 'blaaskaak', 'aansteller', 'praatjesmaker' of  'ophakker', een imago dat hij zorgvuldig heeft opgebouwd. Helaas ontneemt dit beeld wel het zicht op het feit dat Jan Cremer al 60 jaar een van onze meest interessante schilders is.

Dit werd bevestigd in de overzichtstentoonstelling Cremer In Verf in de Fundatie in Zwolle (dat museum met dat belachelijke ei op het dak), die helaas 23 augustus j.l. alweer beëindigd is. (Dik Kruithof was wel op tijd, zie Jrg12, Nr17.)

Een jaar of twintig geleden maakte ik voor het eerst kennis met een vroeg werk van Jan Cremer, dat ergens in Den Haag geëxposeerd werd. De aanleiding weet ik niet meer. Het was het fantastische La Guerre Japonaise uit 1960, een vijfluik van 160 x 560 cm met dominerend rood, wit en zwart, een pasteuze brei op een laag teer, die met een brander hier en daar weer zichtbaar werd gemaakt. Hij schokte de kunstwereld niet alleen door het werk zelf, maar ook vanwege de vraagprijs van één miljoen gulden. Ik was verbijsterd, want ik kende van Jan Cremer alleen die gruwelijke tulpen, die hem geen windeieren hebben gelegd, maar die wat mij betreft geen artistiek hoogtepunt vormen. Daarna heb ik nog wel meer vroeg werk van hem gezien en ik begreep eigenlijk niet waarom hij niet veel bekender was dan Karel Appel. Dat had natuurlijk allemaal te maken met zijn kwajongensachtige gedrag, het schofferen van de gevestigde orde en zijn zelfbedachte geuzennaam: 'Kunstvijand no. 1'.

In Zwolle was veel van dat vroege werk te zien, wisselend van karakter en van inspiratiebronnen, maar allemaal veelzeggend expressionistisch en imponerend; het was genieten.

Recentelijk, sinds 2000, heeft Jan Cremer, volgens een oude traditie, zich toegelegd op het schilderen van de zee, in allerlei uithoeken van de wereld. Ook dit zijn pasteuze doeken in prachtige kleuren, die door de dikke lagen verf onverwachte diepte krijgen. Zeegezichten, Hollandser kan het niet. Ondanks zijn vele verblijven in het buitenland is Jan Cremer een echte Hollandse schilder, een Hollandse materieschilder.

60 jaar Jan Cremer is in Zwolle niet meer te zien, maar zijn schilderijen natuurlijk wel, op verschillende plaatsen. La Guerre Japonaise bevindt zich in de collectie van Galerie Centaur en die wil dit werk vast wel weer eens tonen. Deze galerie heeft veel meer werk van hem. De Fundatie zelf heeft werk van Cremer en ook in de collectie van het Stedelijk Museum bevindt zich minstens één Cremer. Goed opletten, en wat rondreizen, dan worden ze ons geopenbaard.

---------------------------------------------------------
Het plaatje is ook van Katharina Kouwenhoven
--------------------------------------------------
Bestel uw boeken, CD's en nog veel meer
bij bolcom, via de banner rechts.
Dan steunt u De Leunstoel!
© 2015 Katharina Kouwenhoven
powered by CJ2