archiefvorig nr.lopend nr.

Vermaak en Genot > Een omweg waard delen printen terug
Op bezoek in TivoliVredenburg Willem Minderhout

1204VG Tivoli1Voor ons als Hagenaars ligt Utrecht normaal gesproken buiten onze actieradius voor concertbezoek. Het nieuws dat Ab Baars en Ig Henneman een kwartet gevormd hadden met Tom Rainey en Ingrid Laubrock lokte ons echter naar de Domstad. Het enige alternatief was het Amsterdamse Bimhuis en wij wilden het nieuwe TivoliVredenburg wel eens van binnen zien.

Vanaf het Vredenburg ziet het er erg imposant uit. Het viel echter niet mee om de voordeur te ontdekken. De ingang is namelijk aan de kant van het Paardenveld gepositioneerd – de bar van het complex heet waarschijnlijk daarom ‘Het gegeven Paard’ – en dat is volgens mij niet bepaald logisch voor treinreizigers en binnenstadbezoekers.  

Nadat we de ingang gevonden hadden kwamen we bij de kassa de tweede hobbel tegen. ‘U moet naar Cloud Nine? Dan kunt u hier geen kaartjes kopen, maar moet u in de hal bij de jazz- en popbalie zijn.’ Wij liepen de immense hal in, zochten overal, maar een ‘jazz- en popbalie’ kwamen we nergens tegen. Er was alleen een balie waar bezoekers van het Liszt-festival informatie konden krijgen. Er omheen stond een klein groepje mensen, maar verder was de hal leeg.

We slenterden weer terug naar de kassa, waar we deze keer ineens wel een kaartje bleken te kunnen bemachtigen. Nu moesten we op zoek naar ’Cloud Nine’. Dit zaaltje – de naam verraadt het al – zou ergens in de nok van het gebouw moeten zijn. Gelukkig waren er overal bordjes die de richting vrij duidelijk aangaven. Eerst zoefden we langs roltrappen naar boven en vervolgens wees een bordje naar een gigantisch trappenhuis. Na een flinke klauterpartij bereikten wij de bovenste etage van TivoliVredenburg, maar daar stuitten we op een gesloten deur.1204VG Tivoli2 Onverrichter zake daalden we maar weer af. Gelukkig kwamen we een medewerker van het theatercomplex tegen die de weg bleek te weten. Met behulp van een lift zouden we ‘Cloud Nine’ wel kunnen bereiken. We waren gelukkig nog op tijd om even te kunnen kletsen met de artiesten en het niet al te ruim aanwezige publiek.

Het zaaltje was knus. Het concert was prachtig (Zie de videoregistratie.) Alleen de schaarse Waldolala-achtige verlichting vormde een minpunt. Het bleek het eerste concert te zijn dat door de vereniging U-Jazz in TivoliVredenburg is georganiseerd. Hopelijk niet het laatste. Cloud Nine is, mits er een paar peertjes extra worden ingedraaid bij de podiumverlichting, in potentie een aantrekkelijk zaaltje, vlakbij Utrecht CS.

Het hele complex TivoliVredenburg is mooi, maar zo immens dat het woord ‘knus’ daar niet direct op van toepassing is. Wij troffen het aan toen er weinig publiek aanwezig was – of zat iedereen ergens in een zaal? –  en dan loop je wat verloren door die enorme ruimte. In de krant stond te lezen dat de exploitatie een verlies van een miljoen per jaar laat zien. Dat zullen voor een deel aanloopproblemen zijn, maar het zal niet makkelijk zijn om deze gigant regelmatig te vullen. Als er dit soort concerten georganiseerd worden zijn wij echter zeker bereid om ons steentje aan het succes bij te dragen!

------------------------------------------------
De foto's zijn gemaakt door de schrijver
--------------------------------------------------
Bestel uw boeken, CD's en nog veel meer
bij bolcom, via de banner rechts.
Dan steunt u De Leunstoel!


© 2014 Willem Minderhout meer Willem Minderhout - meer "Een omweg waard" -
Vermaak en Genot > Een omweg waard
Op bezoek in TivoliVredenburg Willem Minderhout
1204VG Tivoli1Voor ons als Hagenaars ligt Utrecht normaal gesproken buiten onze actieradius voor concertbezoek. Het nieuws dat Ab Baars en Ig Henneman een kwartet gevormd hadden met Tom Rainey en Ingrid Laubrock lokte ons echter naar de Domstad. Het enige alternatief was het Amsterdamse Bimhuis en wij wilden het nieuwe TivoliVredenburg wel eens van binnen zien.

Vanaf het Vredenburg ziet het er erg imposant uit. Het viel echter niet mee om de voordeur te ontdekken. De ingang is namelijk aan de kant van het Paardenveld gepositioneerd – de bar van het complex heet waarschijnlijk daarom ‘Het gegeven Paard’ – en dat is volgens mij niet bepaald logisch voor treinreizigers en binnenstadbezoekers.  

Nadat we de ingang gevonden hadden kwamen we bij de kassa de tweede hobbel tegen. ‘U moet naar Cloud Nine? Dan kunt u hier geen kaartjes kopen, maar moet u in de hal bij de jazz- en popbalie zijn.’ Wij liepen de immense hal in, zochten overal, maar een ‘jazz- en popbalie’ kwamen we nergens tegen. Er was alleen een balie waar bezoekers van het Liszt-festival informatie konden krijgen. Er omheen stond een klein groepje mensen, maar verder was de hal leeg.

We slenterden weer terug naar de kassa, waar we deze keer ineens wel een kaartje bleken te kunnen bemachtigen. Nu moesten we op zoek naar ’Cloud Nine’. Dit zaaltje – de naam verraadt het al – zou ergens in de nok van het gebouw moeten zijn. Gelukkig waren er overal bordjes die de richting vrij duidelijk aangaven. Eerst zoefden we langs roltrappen naar boven en vervolgens wees een bordje naar een gigantisch trappenhuis. Na een flinke klauterpartij bereikten wij de bovenste etage van TivoliVredenburg, maar daar stuitten we op een gesloten deur.1204VG Tivoli2 Onverrichter zake daalden we maar weer af. Gelukkig kwamen we een medewerker van het theatercomplex tegen die de weg bleek te weten. Met behulp van een lift zouden we ‘Cloud Nine’ wel kunnen bereiken. We waren gelukkig nog op tijd om even te kunnen kletsen met de artiesten en het niet al te ruim aanwezige publiek.

Het zaaltje was knus. Het concert was prachtig (Zie de videoregistratie.) Alleen de schaarse Waldolala-achtige verlichting vormde een minpunt. Het bleek het eerste concert te zijn dat door de vereniging U-Jazz in TivoliVredenburg is georganiseerd. Hopelijk niet het laatste. Cloud Nine is, mits er een paar peertjes extra worden ingedraaid bij de podiumverlichting, in potentie een aantrekkelijk zaaltje, vlakbij Utrecht CS.

Het hele complex TivoliVredenburg is mooi, maar zo immens dat het woord ‘knus’ daar niet direct op van toepassing is. Wij troffen het aan toen er weinig publiek aanwezig was – of zat iedereen ergens in een zaal? –  en dan loop je wat verloren door die enorme ruimte. In de krant stond te lezen dat de exploitatie een verlies van een miljoen per jaar laat zien. Dat zullen voor een deel aanloopproblemen zijn, maar het zal niet makkelijk zijn om deze gigant regelmatig te vullen. Als er dit soort concerten georganiseerd worden zijn wij echter zeker bereid om ons steentje aan het succes bij te dragen!

------------------------------------------------
De foto's zijn gemaakt door de schrijver
--------------------------------------------------
Bestel uw boeken, CD's en nog veel meer
bij bolcom, via de banner rechts.
Dan steunt u De Leunstoel!
© 2014 Willem Minderhout
powered by CJ2