archiefvorig nr.lopend nr.

Vermaak en Genot > Een omweg waard delen printen terug
Bielefeld en Hannover Dik Kruithof

0919VG Bielefeld1
Op weg naar Kassel maakten wij een tussenstop in het gebied van wat de Duitsers de Stedendriehoek Osnabrück-Münster-Bielefeld noemen. In Osnabrück kennen wij het prachtige Felix Nussbaum-museum van Daniel Libeskind, te beschouwen als een voorstudie van het Holocaust-museum in Berlijn. Münster hadden wij in de winter al bezocht dus viel onze keus op de minst bekende van de drie: Bielefeld. Op weg naar de parkeergarage reden we voorbij de Kunsthalle, een nieuw gebouw dat uitnodigde tot een bezoek, mooi gelegen in een park aan de rand van de binnenstad.

Er was een grote tentoonstelling van de Japanse architect Sou Fujimoto, die aangekondigd werd met een zin op de voorgevel: In een huis wonen is als in een boom wonen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik voor zoiets normaal niet op reis zou gaan maar het was een indrukwekkende ervaring. Fujimoto stelt zich de toekomstige moderne architectuur voor als een bos, waarin totaal verschillende onderdelen, van blaadjes tot reusachtige bomen, toch één geheel vormen met allemaal wisselende relaties tot elkaar. Als wij, zo zegt hij, er nu in slagen om de architectuur op deze manier als een bos te laten werken, dan kunnen we veel meer relaties vormgeven, dan we tot nu toe doen in onze steden.

En dan presenteert hij tientallen modellen waarin deze gedachte is uitgewerkt, van heel klein: een kamer of een huis waarin de natuur is opgenomen tot heel groot: een stadsplein waarin alle routes die er gelopen worden als lianen door elkaar slingeren zodat het plein er een derde dimensie bij krijgt. Stelt u zich een grote tentoonstellingszaal voor, met rijen statafeltjes met modellen erop die variëren van prachtige bouwsels uit stokjes tot veertig huisjes op elkaar die de indruk maken als een grote vrucht te zijn samengegroeid. De fantasie en de ideeënwereld van Fujimoto is werkelijk grenzeloos en gaat alle kanten uit. In tegenstelling tot veel andere moderne architecten gaat hij pas met de computer aan het werk als hij een serie modellen van een idee heeft gemaakt.

En tot uitwerkingen is het al gekomen: er zijn ook foto’s van het Huis NA: Het huis dat er niet was’, dat in een gewone Japanse buurt staat. Een wonderbaarlijke constructie opgevuld met glasplaten die het op het eerste gezicht totaal onbruikbaar0919VG Bielefeld2 maken om in te wonen, maar dat toch gebruikt wordt. Tik om een indruk te krijgen de naam van de architect in in Google en bekijk de foto’s op het Architizers Blog. Je weet niet wat je ziet. Tijdens de tentoonstelling stond in het park voor het museum een prachtige blokhut van Fujimoto, waarin hij de bezoekers zelf het wonen in een bos liet ontdekken.
Behalve deze verrassende tentoonstelling in de Kunsthalle bleek ook de binnenstad van Bielefeld best de moeite waard.

Op de terugweg zijn we twee dagen in Hannover geweest, vooral om het Sprengel Museum
weer te kunnen bezoeken. Het is een van de belangrijkste musea in Duitsland voor de kunst uit de 20e en 21e eeuw. Het ligt aan het Kurt Schwittersplatz en dat betekent dat de straat waaraan het museum ligt is vernoemd naar de grootste kunstenaar die Hannover heeft voortgebracht. Kurt Schwitters was de man die de kunst vernieuwde door gebruik te maken van bestaand afvalmateriaal. Nadat hij een goedgelukte collage had gemaakt, met daarin onder meer een fragment van een advertentie van de Kommerz-Bank, gebruikte hij het fragment Merz als een soort merknaam voor zijn kunst. Het opvallende van zijn collages is dat als je ze van dichtbij bekijkt je kunt zien dat ze zijn opgebouwd uit herkenbaar afval (houtjes, boutjes, knipsels, karton), maar als je dan langzaam achteruit loopt worden het van grotere afstand gezien net schilderijen: de rommelige aanblik van nabij wordt overgenomen door de prachtige kleurcomposities die je van grotere afstand ziet. Het museum heeft de grootste en mooiste collectie van zijn werk met als hoogtepunt de Merz-bau, de reconstructie van een deel van zijn woonhuis, dat hij met een wonderbaarlijke rijkdom aan vormen had verbouwd en ingericht.

Het Sprengel museum heeft ook een prachtige collectie schilderkunst met grote buitenlandse namen maar vooral ook veel Duitse schilders zoals Emil Nolde en van bekende groepen als Der Blaue Reiter en Die Brücke. Hannover is, alleen al door dit museum, altijd een omweg waard.
 
********************************
De Leunstoel is gebouwd door Peppered.
Ga voor informatie over dat bureau naar www.peppered.nl


© 2012 Dik Kruithof meer Dik Kruithof - meer "Een omweg waard" -
Vermaak en Genot > Een omweg waard
Bielefeld en Hannover Dik Kruithof
0919VG Bielefeld1
Op weg naar Kassel maakten wij een tussenstop in het gebied van wat de Duitsers de Stedendriehoek Osnabrück-Münster-Bielefeld noemen. In Osnabrück kennen wij het prachtige Felix Nussbaum-museum van Daniel Libeskind, te beschouwen als een voorstudie van het Holocaust-museum in Berlijn. Münster hadden wij in de winter al bezocht dus viel onze keus op de minst bekende van de drie: Bielefeld. Op weg naar de parkeergarage reden we voorbij de Kunsthalle, een nieuw gebouw dat uitnodigde tot een bezoek, mooi gelegen in een park aan de rand van de binnenstad.

Er was een grote tentoonstelling van de Japanse architect Sou Fujimoto, die aangekondigd werd met een zin op de voorgevel: In een huis wonen is als in een boom wonen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik voor zoiets normaal niet op reis zou gaan maar het was een indrukwekkende ervaring. Fujimoto stelt zich de toekomstige moderne architectuur voor als een bos, waarin totaal verschillende onderdelen, van blaadjes tot reusachtige bomen, toch één geheel vormen met allemaal wisselende relaties tot elkaar. Als wij, zo zegt hij, er nu in slagen om de architectuur op deze manier als een bos te laten werken, dan kunnen we veel meer relaties vormgeven, dan we tot nu toe doen in onze steden.

En dan presenteert hij tientallen modellen waarin deze gedachte is uitgewerkt, van heel klein: een kamer of een huis waarin de natuur is opgenomen tot heel groot: een stadsplein waarin alle routes die er gelopen worden als lianen door elkaar slingeren zodat het plein er een derde dimensie bij krijgt. Stelt u zich een grote tentoonstellingszaal voor, met rijen statafeltjes met modellen erop die variëren van prachtige bouwsels uit stokjes tot veertig huisjes op elkaar die de indruk maken als een grote vrucht te zijn samengegroeid. De fantasie en de ideeënwereld van Fujimoto is werkelijk grenzeloos en gaat alle kanten uit. In tegenstelling tot veel andere moderne architecten gaat hij pas met de computer aan het werk als hij een serie modellen van een idee heeft gemaakt.

En tot uitwerkingen is het al gekomen: er zijn ook foto’s van het Huis NA: Het huis dat er niet was’, dat in een gewone Japanse buurt staat. Een wonderbaarlijke constructie opgevuld met glasplaten die het op het eerste gezicht totaal onbruikbaar0919VG Bielefeld2 maken om in te wonen, maar dat toch gebruikt wordt. Tik om een indruk te krijgen de naam van de architect in in Google en bekijk de foto’s op het Architizers Blog. Je weet niet wat je ziet. Tijdens de tentoonstelling stond in het park voor het museum een prachtige blokhut van Fujimoto, waarin hij de bezoekers zelf het wonen in een bos liet ontdekken.
Behalve deze verrassende tentoonstelling in de Kunsthalle bleek ook de binnenstad van Bielefeld best de moeite waard.

Op de terugweg zijn we twee dagen in Hannover geweest, vooral om het Sprengel Museum
weer te kunnen bezoeken. Het is een van de belangrijkste musea in Duitsland voor de kunst uit de 20e en 21e eeuw. Het ligt aan het Kurt Schwittersplatz en dat betekent dat de straat waaraan het museum ligt is vernoemd naar de grootste kunstenaar die Hannover heeft voortgebracht. Kurt Schwitters was de man die de kunst vernieuwde door gebruik te maken van bestaand afvalmateriaal. Nadat hij een goedgelukte collage had gemaakt, met daarin onder meer een fragment van een advertentie van de Kommerz-Bank, gebruikte hij het fragment Merz als een soort merknaam voor zijn kunst. Het opvallende van zijn collages is dat als je ze van dichtbij bekijkt je kunt zien dat ze zijn opgebouwd uit herkenbaar afval (houtjes, boutjes, knipsels, karton), maar als je dan langzaam achteruit loopt worden het van grotere afstand gezien net schilderijen: de rommelige aanblik van nabij wordt overgenomen door de prachtige kleurcomposities die je van grotere afstand ziet. Het museum heeft de grootste en mooiste collectie van zijn werk met als hoogtepunt de Merz-bau, de reconstructie van een deel van zijn woonhuis, dat hij met een wonderbaarlijke rijkdom aan vormen had verbouwd en ingericht.

Het Sprengel museum heeft ook een prachtige collectie schilderkunst met grote buitenlandse namen maar vooral ook veel Duitse schilders zoals Emil Nolde en van bekende groepen als Der Blaue Reiter en Die Brücke. Hannover is, alleen al door dit museum, altijd een omweg waard.
 
********************************
De Leunstoel is gebouwd door Peppered.
Ga voor informatie over dat bureau naar www.peppered.nl
© 2012 Dik Kruithof
powered by CJ2