archiefvorig nr.lopend nr.

Bezigheden > Op de centen letten delen printen terug
Nogmaals het ABP Cees van Laren

0319BZ Geld
ABP
Nadat ik in mijn vorige bijdrage de lezers heb vermoeid met mijn persoonlijke ABP-perikelen is het wel zo netjes om de afloop te vertellen. Ik kreeg keurig binnen de afgesproken tijd een brief. Die brief had twee zeer verrassende zinnen, die als ik ze goed begrijp, mij bijna achtduizend euro opleveren. Dat was genoeg reden voor een telefoontje naar het ABP en vervolgens het schrijven van deze brief:

“Hartelijk dank voor uw reactie op mijn klachtenbrief. Het overgrote deel van de brief is mij duidelijk. Maar tegelijkertijd past hij in de traditie: er wordt weer informatie in verschaft, die niet overeen komt met de informatie die ik in de telefoongesprekken kreeg.
Mijn telefoongesprek vanmorgen had betrekking op de volgende alinea:
“…. Aangezien de eerste FPU uittreding heeft plaats gevonden voor 1 januari 2005 wordt bij een korting niet meer gekort dan de basis. De basis is in 2006 een bedrag van € 1.087,80….”
Ik kreeg vanmorgen een bevestigend antwoord op de volgende vraag: “Klopt het dat, wat ik in 2006 ook meer verdien dan de bijverdienmarge, ik nooit meer dan de basis, dus nooit meer dan € 1.087,80, hoef terug te betalen in 2006 ?”
Graag ontvang ik een schriftelijk bevestiging van het vanmorgen gegeven antwoord op mijn vraag. U zult begrijpen dat dit belangrijk voor me is, omdat het verschil tussen de ontvangen FPU en het bovengenoemde bedrag zeer aanzienlijk is”.
 
De vlag gaat nog niet uit voordat ik de bevestiging binnen heb, want in de voorgaande gesprekken met het ABP is noch deze informatie noch iets wat daar op lijkt aan mij verteld.

De lange staart
Hopelijk wordt de staart van dit ABP-verhaal niet langer. De lange staart (‘long tail’) gaat overigens ook over geld en omzet. Over geld verdienen dankzij het benutten van de ongekende en onbegrensde mogelijkheden van het internet. Zonder er uitvoerig bij stil te staan wil ik eerst even kond doen van het feit dat niemand het misschien heeft gemerkt, maar we zijn aan het overstappen van WEB 1.0 naar WEB 2.0.

De eenvoudigste manier om het verschil tussen de eerste en tweede versie weer te geven is de volgende vergelijking. WEB 1.0 is de Encyclopedia Brittanica en WEB 2.0 is Wikipedia. Er is een omslag gaande van ‘aanbod aan consumenten’ naar ‘productie door consumenten’. Google is ook een voorbeeld van WEB 2.0. Net zoals de ‘portals’, websites met informatie verzameld door de aanbieder, worden vervangen door ‘platforms’, websites met informatie verzameld door de gebruikers. Ook de vele BLOG’s zijn voorbeelden van WEB 2.0 toepassingen.

Hoe past de ‘long tail’ in dit verhaal. Iedereen kent waarschijnlijk de 80–20 regel. Een uitgever of boekhandel haalt 80% van de omzet met 20% van het totaal aantal uitgegeven boeken. De omzet van zeer specialistische of ‘moeilijke’ boeken bedraagt meestal niet veel meer dan ongeveer 0,5 % van de totale omzet. Dat gold aanvankelijk ook voor aanbieders als www.bol.com. Dankzij de platform-ontwikkeling van WEB 2.0 is de markt voor kleine oplages zo maar toegankelijk geworden voor ‘de hele wereld’. Het is een groot verschil of de markt voor een boek een stad of een regio is, of iedereen die de taal kent waarin het boek is geschreven. Via Google is het verkooppunt van ‘elk boek’ eenvoudig te vinden.

Omdat boeken die in kleine oplages worden gemaakt nu over de hele wereld verkocht kunnen worden, is het marktaandeel van dergelijke boeken bij uitgevers en internetboekhandels gestegen naar wel 8 % van de totale omzet.

Een ander voorbeeld is het uitwaaieren van de handel dankzij platforms als Marktplaats en het moederbedrijf E-Bay. Veel mensen zijn digitale tussenhandelaren geworden, die weten welke marges ze kunnen maken door de vraag- en aanbodpagina’s goed te volgen. Het leukste verhaal is van een Canadees, die een speciaal, maar uiteindelijk toch gewoon gummetje bezat en dat via ruilhandel op digitale marktplaatsen in twee jaar tijd en in minder dan tien transacties door te ruilen tot hij eigenaar van een huis was, zonder een cent te hebben bijbetaald.

Deze staart zal zeker nog veel langer worden en leiden tot nieuwe, nu nog niet voorspelbare nieuwe markten.
 
 
**********************************


© 2006 Cees van Laren meer Cees van Laren - meer "Op de centen letten"
Bezigheden > Op de centen letten
Nogmaals het ABP Cees van Laren
0319BZ Geld
ABP
Nadat ik in mijn vorige bijdrage de lezers heb vermoeid met mijn persoonlijke ABP-perikelen is het wel zo netjes om de afloop te vertellen. Ik kreeg keurig binnen de afgesproken tijd een brief. Die brief had twee zeer verrassende zinnen, die als ik ze goed begrijp, mij bijna achtduizend euro opleveren. Dat was genoeg reden voor een telefoontje naar het ABP en vervolgens het schrijven van deze brief:

“Hartelijk dank voor uw reactie op mijn klachtenbrief. Het overgrote deel van de brief is mij duidelijk. Maar tegelijkertijd past hij in de traditie: er wordt weer informatie in verschaft, die niet overeen komt met de informatie die ik in de telefoongesprekken kreeg.
Mijn telefoongesprek vanmorgen had betrekking op de volgende alinea:
“…. Aangezien de eerste FPU uittreding heeft plaats gevonden voor 1 januari 2005 wordt bij een korting niet meer gekort dan de basis. De basis is in 2006 een bedrag van € 1.087,80….”
Ik kreeg vanmorgen een bevestigend antwoord op de volgende vraag: “Klopt het dat, wat ik in 2006 ook meer verdien dan de bijverdienmarge, ik nooit meer dan de basis, dus nooit meer dan € 1.087,80, hoef terug te betalen in 2006 ?”
Graag ontvang ik een schriftelijk bevestiging van het vanmorgen gegeven antwoord op mijn vraag. U zult begrijpen dat dit belangrijk voor me is, omdat het verschil tussen de ontvangen FPU en het bovengenoemde bedrag zeer aanzienlijk is”.
 
De vlag gaat nog niet uit voordat ik de bevestiging binnen heb, want in de voorgaande gesprekken met het ABP is noch deze informatie noch iets wat daar op lijkt aan mij verteld.

De lange staart
Hopelijk wordt de staart van dit ABP-verhaal niet langer. De lange staart (‘long tail’) gaat overigens ook over geld en omzet. Over geld verdienen dankzij het benutten van de ongekende en onbegrensde mogelijkheden van het internet. Zonder er uitvoerig bij stil te staan wil ik eerst even kond doen van het feit dat niemand het misschien heeft gemerkt, maar we zijn aan het overstappen van WEB 1.0 naar WEB 2.0.

De eenvoudigste manier om het verschil tussen de eerste en tweede versie weer te geven is de volgende vergelijking. WEB 1.0 is de Encyclopedia Brittanica en WEB 2.0 is Wikipedia. Er is een omslag gaande van ‘aanbod aan consumenten’ naar ‘productie door consumenten’. Google is ook een voorbeeld van WEB 2.0. Net zoals de ‘portals’, websites met informatie verzameld door de aanbieder, worden vervangen door ‘platforms’, websites met informatie verzameld door de gebruikers. Ook de vele BLOG’s zijn voorbeelden van WEB 2.0 toepassingen.

Hoe past de ‘long tail’ in dit verhaal. Iedereen kent waarschijnlijk de 80–20 regel. Een uitgever of boekhandel haalt 80% van de omzet met 20% van het totaal aantal uitgegeven boeken. De omzet van zeer specialistische of ‘moeilijke’ boeken bedraagt meestal niet veel meer dan ongeveer 0,5 % van de totale omzet. Dat gold aanvankelijk ook voor aanbieders als www.bol.com. Dankzij de platform-ontwikkeling van WEB 2.0 is de markt voor kleine oplages zo maar toegankelijk geworden voor ‘de hele wereld’. Het is een groot verschil of de markt voor een boek een stad of een regio is, of iedereen die de taal kent waarin het boek is geschreven. Via Google is het verkooppunt van ‘elk boek’ eenvoudig te vinden.

Omdat boeken die in kleine oplages worden gemaakt nu over de hele wereld verkocht kunnen worden, is het marktaandeel van dergelijke boeken bij uitgevers en internetboekhandels gestegen naar wel 8 % van de totale omzet.

Een ander voorbeeld is het uitwaaieren van de handel dankzij platforms als Marktplaats en het moederbedrijf E-Bay. Veel mensen zijn digitale tussenhandelaren geworden, die weten welke marges ze kunnen maken door de vraag- en aanbodpagina’s goed te volgen. Het leukste verhaal is van een Canadees, die een speciaal, maar uiteindelijk toch gewoon gummetje bezat en dat via ruilhandel op digitale marktplaatsen in twee jaar tijd en in minder dan tien transacties door te ruilen tot hij eigenaar van een huis was, zonder een cent te hebben bijbetaald.

Deze staart zal zeker nog veel langer worden en leiden tot nieuwe, nu nog niet voorspelbare nieuwe markten.
 
 
**********************************
© 2006 Cees van Laren
powered by CJ2