archiefvorig nr.lopend nr.

Beschouwingen > In de polder delen printen terug
Groenen en kernenergie Paul Bordewijk

1919BS GroenenDe oorlog in Oekraïne is om twee redenen van belang voor de discussie over kernenergie: de situatie in de kerncentrale in Zaporizja herinnert ons aan de risico’s van kernsplitsing, terwijl de verminderde invoer van gas uit Rusland het juist nodig maakt zoveel mogelijk kernenergie te produceren. Voorlopig wint de tweede invalshoek het: Frankrijk belooft zijn reactoren snel weer operationeel te hebben, Engeland gaat nieuwe centrales bouwen, en België en Duitsland lijken even terug te komen op hun voornemen kerncentrales te sluiten.

Wanneer je zegt voor kernenergie te zijn krijg je van leken vaak de vraag ‘is dat dan niet gevaarlijk?’, maar de professionele tegenstanders zoals Eurocommissaris Timmermans gooien het tegenwoordig over een andere boeg. Die schuiven vooral de in hun opinie te hoge kosten naar voren, al blijkt dat in landen waar ze veel kernenergie gebruiken niet uit de stroomprijs, en al helemaal niet nu de prijs van fossiele brandstoffen exorbitant stijgt.

Als je op langere termijn naar de risico’s van kernenergie kijkt blijken die juist heel laag. Per TWh opgewekte energie zijn er inclusief Tsjernobyl 0,074 doden gevallen, terwijl dat bij het verstoken van steenkool door ongevallen bij de mijnbouw en de uitstoot van fijnstof niet minder dan 24,6 is, een gigantisch verschil dus. Olie en gas zitten daar tussenin. Een verschil is wel dat bij een kernramp er veel doden in één keer vallen, terwijl het bij kolen meer business as usual is. Een vliegramp met 580 doden maakt ook meer indruk dan wanneer er elke dag een of twee verkeersslachtoffers zijn, maar dat maakt vliegen niet gevaarlijker.

Hoeveel slachtoffers er zouden kunnen vallen wanneer er in Zaporizja een onbeheersbare situatie ontstaat kan niemand van te voren zeggen, niet voor niets is de leiding van het Internationale Atoom Energie Agentschap erheen gegaan. Maar het is toch onwaarschijnlijk dat het er veel zullen zijn in verhouding tot het aantal doden dat de oorlog toch al gevraagd heeft en nog zal vragen. En het is de vraag of je eventuele slachtoffers moet toeschrijven aan de introductie van kernenergie door Oekraïne in plaats van aan de Russische inval.

Daarom zie je dus dat in de discussie over kernenergie de risico’s nog maar een ondergeschikte rol spelen, en dat mensen die van jongs af aan gewend zijn zich tegen kernenergie te keren in de discussie met anderen vooral schermen met de hoge kosten. Maar dat argument kan natuurlijk nooit gelden voor het openhouden van kerncentrales die al gebouwd zijn.

De groene partijen in België en Duitsland hebben bedongen dat de kerncentrales in die landen gesloten worden, omdat dat voor hun een politiek uitgangspunt was zoals de afwijzing van abortus dat is voor de SGP. Met dat standpunt hebben ze het moeilijk gekregen nu de toevoer van Russisch gas stokt en er alternatieven moeten worden gezocht.

De berichten wisselen van dag tot dag, maar het ziet ernaar uit dat in beide landen toch een paar centrales beschikbaar blijven. Dat is uiteraard winst, al zou het voor heel Europa beter zijn wanneer alle centrales waarbij dat technisch mogelijk is open zouden blijven, dan wel weer in gebruik worden genomen. De behoefte aan gas zou dan dalen, en dus ook de prijs.

Dat in beide landen de groene partijen schoorvoetend akkoord gaan met het openhouden van enkele centrales is omdat het duurder worden en wegvallen van gas en elektriciteit tot grote economische schade en verarming leidt. Met dat argument hebben de coalitiepartners zoveel druk kunnen uitoefenen op de twee groene partijen dat ze hun beginselen hebben laten vallen. Daar ben ik uiteraard heel blij mee, al zou het ruimhartiger kunnen.

Maar het is toch opmerkelijk dat die partijen nu wel bereid zijn ter wille van de economie kernenergie toe te staan, terwijl ze dat niet waren ter wille van het klimaat. Nooit hebben ze geopperd ter wille van het klimaat te wachten met de kernuitstap en de Atomausstieg tot hun landen klimaatneutraal waren. Kennelijk heeft de economie de hoogste prioriteit, komt daarna het afschaffen van kernenergie en staat het klimaat pas op de derde plaats. Iets om te onthouden.

----------

De illustratie is va Coc van Duijn.
Meer informatie: http://cocvanduijn.nl/



© 2022 Paul Bordewijk meer Paul Bordewijk - meer "In de polder" -
Beschouwingen > In de polder
Groenen en kernenergie Paul Bordewijk
1919BS GroenenDe oorlog in Oekraïne is om twee redenen van belang voor de discussie over kernenergie: de situatie in de kerncentrale in Zaporizja herinnert ons aan de risico’s van kernsplitsing, terwijl de verminderde invoer van gas uit Rusland het juist nodig maakt zoveel mogelijk kernenergie te produceren. Voorlopig wint de tweede invalshoek het: Frankrijk belooft zijn reactoren snel weer operationeel te hebben, Engeland gaat nieuwe centrales bouwen, en België en Duitsland lijken even terug te komen op hun voornemen kerncentrales te sluiten.

Wanneer je zegt voor kernenergie te zijn krijg je van leken vaak de vraag ‘is dat dan niet gevaarlijk?’, maar de professionele tegenstanders zoals Eurocommissaris Timmermans gooien het tegenwoordig over een andere boeg. Die schuiven vooral de in hun opinie te hoge kosten naar voren, al blijkt dat in landen waar ze veel kernenergie gebruiken niet uit de stroomprijs, en al helemaal niet nu de prijs van fossiele brandstoffen exorbitant stijgt.

Als je op langere termijn naar de risico’s van kernenergie kijkt blijken die juist heel laag. Per TWh opgewekte energie zijn er inclusief Tsjernobyl 0,074 doden gevallen, terwijl dat bij het verstoken van steenkool door ongevallen bij de mijnbouw en de uitstoot van fijnstof niet minder dan 24,6 is, een gigantisch verschil dus. Olie en gas zitten daar tussenin. Een verschil is wel dat bij een kernramp er veel doden in één keer vallen, terwijl het bij kolen meer business as usual is. Een vliegramp met 580 doden maakt ook meer indruk dan wanneer er elke dag een of twee verkeersslachtoffers zijn, maar dat maakt vliegen niet gevaarlijker.

Hoeveel slachtoffers er zouden kunnen vallen wanneer er in Zaporizja een onbeheersbare situatie ontstaat kan niemand van te voren zeggen, niet voor niets is de leiding van het Internationale Atoom Energie Agentschap erheen gegaan. Maar het is toch onwaarschijnlijk dat het er veel zullen zijn in verhouding tot het aantal doden dat de oorlog toch al gevraagd heeft en nog zal vragen. En het is de vraag of je eventuele slachtoffers moet toeschrijven aan de introductie van kernenergie door Oekraïne in plaats van aan de Russische inval.

Daarom zie je dus dat in de discussie over kernenergie de risico’s nog maar een ondergeschikte rol spelen, en dat mensen die van jongs af aan gewend zijn zich tegen kernenergie te keren in de discussie met anderen vooral schermen met de hoge kosten. Maar dat argument kan natuurlijk nooit gelden voor het openhouden van kerncentrales die al gebouwd zijn.

De groene partijen in België en Duitsland hebben bedongen dat de kerncentrales in die landen gesloten worden, omdat dat voor hun een politiek uitgangspunt was zoals de afwijzing van abortus dat is voor de SGP. Met dat standpunt hebben ze het moeilijk gekregen nu de toevoer van Russisch gas stokt en er alternatieven moeten worden gezocht.

De berichten wisselen van dag tot dag, maar het ziet ernaar uit dat in beide landen toch een paar centrales beschikbaar blijven. Dat is uiteraard winst, al zou het voor heel Europa beter zijn wanneer alle centrales waarbij dat technisch mogelijk is open zouden blijven, dan wel weer in gebruik worden genomen. De behoefte aan gas zou dan dalen, en dus ook de prijs.

Dat in beide landen de groene partijen schoorvoetend akkoord gaan met het openhouden van enkele centrales is omdat het duurder worden en wegvallen van gas en elektriciteit tot grote economische schade en verarming leidt. Met dat argument hebben de coalitiepartners zoveel druk kunnen uitoefenen op de twee groene partijen dat ze hun beginselen hebben laten vallen. Daar ben ik uiteraard heel blij mee, al zou het ruimhartiger kunnen.

Maar het is toch opmerkelijk dat die partijen nu wel bereid zijn ter wille van de economie kernenergie toe te staan, terwijl ze dat niet waren ter wille van het klimaat. Nooit hebben ze geopperd ter wille van het klimaat te wachten met de kernuitstap en de Atomausstieg tot hun landen klimaatneutraal waren. Kennelijk heeft de economie de hoogste prioriteit, komt daarna het afschaffen van kernenergie en staat het klimaat pas op de derde plaats. Iets om te onthouden.

----------

De illustratie is va Coc van Duijn.
Meer informatie: http://cocvanduijn.nl/

© 2022 Paul Bordewijk
powered by CJ2