archiefvorig nr.lopend nr.

Beschouwingen > In de polder delen printen terug
3e prijs: Praat elkaar niet in de put * Nick van Egmond

1506BS NickDe Nederlandse samenleving is voor de buitenwereld een van de meest succesvolle. In de verschillende ranglijsten behoren wij steevast tot de koplopers. ‘Een concurrerende, innovatieve economie met een hoogontwikkelde bevolking die ook nog eens gelukkig is.’
Het lijkt te mooi om waar te zijn, maar dat is Nederland, schrijft Mathijs Bouman in het FD.

Hij telde alle internationale ranglijsten bij elkaar op en wat blijkt? Nederland is het op een na beste land ter wereld. Het op een na beste land ter wereld! Je zou denken dat daar veel aandacht voor is. Helaas, niets is minder waar. Nederland lijkt kampioen ‘zichzelf de put in praten’. Wij kijken altijd naar wat een ander beter of anders heeft. Ik vind dat we blij moeten zijn met wat we hebben, we moeten elkaar niet in de put praten.

De Tweede Kamerverkiezingen liggen al een tijdje achter ons, de regering is eindelijk gevormd. Tijdens de campagne en formatie kwam de ene na de andere belangenbehartiger aan het woord, om uit te leggen wat er niet in de haak was. Iedereen bepleitte zijn eigen zaak in de hoop dat hij aandacht kreeg. Heel Nederland had enkel aandacht voor wat er niet goed gaat, terwijl er juist zoveel wel goed gaat.
‘Onze zorg is niet goed genoeg.’ Ondertussen hebben wij een van de beste zorgsystemen ter wereld. ‘Het onderwijs is niet goed genoeg.’ Ondertussen hebben wij in Nederland een van de best opgeleide bevolkingen. Veel andere landen zijn jaloers op de voorzieningen die wij als vanzelfsprekend beschouwen.

De in Nederland opgebouwde verzorgingsstaat is in vele jaren en na verschillende ontwikkelingen geworden tot wat deze nu is. Een systeem waarin we voor elkaar zorgen. Niet meer altijd fysiek, maar de financiële lasten dragen we met elkaar. Wij willen de beste opvang en verzorging voor de zwakkeren in de samenleving. Vroeger zorgden mensen thuis voor elkaar, opa of oma woonde bij het gezin in huis. Dat lijkt mooi en lief, maar kunnen gezinnen wel de juiste zorg bieden? Vandaag de dag kiezen wij eerder voor een verzorgingstehuis voor onze ouderen. Niet omdat we ze niet meer willen verzorgen, maar omdat we ze de beste zorg gunnen.

Vroeger vond heel Nederland het verschrikkelijk als gezinnen hun ouderen in een verzorgingstehuis lieten verzorgen. Tegenwoordig is men boos als we voor elkaar moeten zorgen. Zorg is geworden tot een discussie over geld. Betalen voor de zorgverzekering gaat alleen nog maar over te hoge zorgpremie en eigen risico. Hierin bevindt zich ook gelijk een van de verbeterpunten, de kosten. Zorg is maar een onderdeel van de verzorgingsstaat maar hierin zie je toch dat de betaalbaarheid onder druk staat. Is het klassieke stelsel nog wel houdbaar?

Ik denk dat we zullen moeten hervormen. We hebben het in Nederland goed, erg goed zelfs. We zouden moeten waarderen wat we hebben en misschien wel tevreden zijn daarmee. Als we ons realiseren dat we al een sterke basis hebben, kunnen we de discussie voeren over de moderne verzorgingsstaat. Een maatschappelijk debat vanuit de kracht die wij hebben en de mogelijkheden die er te zijn om dit te behouden, zonder dat we vervallen in een negatieve discussie.

Ik wil niet zeggen dat alle mensen zeuren, of ongelijk hebben. Juist niet, het kan altijd beter. Verbeterpunten zijn er altijd, dat ontken ik zeker niet. Ik pleit er alleen voor dat wij ook kijken naar de positieve kanten. De negativiteit overheerst te vaak.
Ik zou willen dat we met elkaar weer kijken naar hoe mooi Nederland is en hoe goed we het wel niet doen. In ons land lijken we alleen nog bezig met de slechte kanten. We zeggen niet meer tegen elkaar hoe goed wij het hebben ten opzichte van de rest van de wereld. Nee hoor, waar inwoners uit andere landen jaloers op de gemiddelde Nederlander zouden zijn, vergeten wij trots en tevreden te zijn.

Wanneer je in Nederland trots bent op je eigen land word je al snel bij de rechtse nationalisten in de hoek gezet. Trots en tevreden zijn, dat lijkt gekaapt te zijn door populisten. Zij hebben wie wij zijn teruggebracht tot het volkslied, een vlag en de Nachtwacht. Terwijl het juist zou moeten gaan over wat we als samenleving met elkaar hebben bereikt. Wij zorgen voor elkaar.

Het gaat niet om wie we vroeger waren en welke landen we hebben veroverd. Wij zijn het land waarin we een systeem hebben om voor elkaar te zorgen, waar kinderen goed onderwijs krijgen en waar een overschot is aan banen. Daarnaast zijn wij het land dat zichzelf het minst realiseert hoe goed we zijn. Wij praten onszelf in de put terwijl daar geen enkele aanleiding voor is. Zouden wij iets van andere landen kunnen leren? Ja. Wij zouden van andere landen kunnen leren kijken naar Nederland, en zien hoe goed wij het hier hebben.


© 2018 Nick van Egmond meer Nick van Egmond - meer "In de polder"
Beschouwingen > In de polder
3e prijs: Praat elkaar niet in de put * Nick van Egmond
1506BS NickDe Nederlandse samenleving is voor de buitenwereld een van de meest succesvolle. In de verschillende ranglijsten behoren wij steevast tot de koplopers. ‘Een concurrerende, innovatieve economie met een hoogontwikkelde bevolking die ook nog eens gelukkig is.’
Het lijkt te mooi om waar te zijn, maar dat is Nederland, schrijft Mathijs Bouman in het FD.

Hij telde alle internationale ranglijsten bij elkaar op en wat blijkt? Nederland is het op een na beste land ter wereld. Het op een na beste land ter wereld! Je zou denken dat daar veel aandacht voor is. Helaas, niets is minder waar. Nederland lijkt kampioen ‘zichzelf de put in praten’. Wij kijken altijd naar wat een ander beter of anders heeft. Ik vind dat we blij moeten zijn met wat we hebben, we moeten elkaar niet in de put praten.

De Tweede Kamerverkiezingen liggen al een tijdje achter ons, de regering is eindelijk gevormd. Tijdens de campagne en formatie kwam de ene na de andere belangenbehartiger aan het woord, om uit te leggen wat er niet in de haak was. Iedereen bepleitte zijn eigen zaak in de hoop dat hij aandacht kreeg. Heel Nederland had enkel aandacht voor wat er niet goed gaat, terwijl er juist zoveel wel goed gaat.
‘Onze zorg is niet goed genoeg.’ Ondertussen hebben wij een van de beste zorgsystemen ter wereld. ‘Het onderwijs is niet goed genoeg.’ Ondertussen hebben wij in Nederland een van de best opgeleide bevolkingen. Veel andere landen zijn jaloers op de voorzieningen die wij als vanzelfsprekend beschouwen.

De in Nederland opgebouwde verzorgingsstaat is in vele jaren en na verschillende ontwikkelingen geworden tot wat deze nu is. Een systeem waarin we voor elkaar zorgen. Niet meer altijd fysiek, maar de financiële lasten dragen we met elkaar. Wij willen de beste opvang en verzorging voor de zwakkeren in de samenleving. Vroeger zorgden mensen thuis voor elkaar, opa of oma woonde bij het gezin in huis. Dat lijkt mooi en lief, maar kunnen gezinnen wel de juiste zorg bieden? Vandaag de dag kiezen wij eerder voor een verzorgingstehuis voor onze ouderen. Niet omdat we ze niet meer willen verzorgen, maar omdat we ze de beste zorg gunnen.

Vroeger vond heel Nederland het verschrikkelijk als gezinnen hun ouderen in een verzorgingstehuis lieten verzorgen. Tegenwoordig is men boos als we voor elkaar moeten zorgen. Zorg is geworden tot een discussie over geld. Betalen voor de zorgverzekering gaat alleen nog maar over te hoge zorgpremie en eigen risico. Hierin bevindt zich ook gelijk een van de verbeterpunten, de kosten. Zorg is maar een onderdeel van de verzorgingsstaat maar hierin zie je toch dat de betaalbaarheid onder druk staat. Is het klassieke stelsel nog wel houdbaar?

Ik denk dat we zullen moeten hervormen. We hebben het in Nederland goed, erg goed zelfs. We zouden moeten waarderen wat we hebben en misschien wel tevreden zijn daarmee. Als we ons realiseren dat we al een sterke basis hebben, kunnen we de discussie voeren over de moderne verzorgingsstaat. Een maatschappelijk debat vanuit de kracht die wij hebben en de mogelijkheden die er te zijn om dit te behouden, zonder dat we vervallen in een negatieve discussie.

Ik wil niet zeggen dat alle mensen zeuren, of ongelijk hebben. Juist niet, het kan altijd beter. Verbeterpunten zijn er altijd, dat ontken ik zeker niet. Ik pleit er alleen voor dat wij ook kijken naar de positieve kanten. De negativiteit overheerst te vaak.
Ik zou willen dat we met elkaar weer kijken naar hoe mooi Nederland is en hoe goed we het wel niet doen. In ons land lijken we alleen nog bezig met de slechte kanten. We zeggen niet meer tegen elkaar hoe goed wij het hebben ten opzichte van de rest van de wereld. Nee hoor, waar inwoners uit andere landen jaloers op de gemiddelde Nederlander zouden zijn, vergeten wij trots en tevreden te zijn.

Wanneer je in Nederland trots bent op je eigen land word je al snel bij de rechtse nationalisten in de hoek gezet. Trots en tevreden zijn, dat lijkt gekaapt te zijn door populisten. Zij hebben wie wij zijn teruggebracht tot het volkslied, een vlag en de Nachtwacht. Terwijl het juist zou moeten gaan over wat we als samenleving met elkaar hebben bereikt. Wij zorgen voor elkaar.

Het gaat niet om wie we vroeger waren en welke landen we hebben veroverd. Wij zijn het land waarin we een systeem hebben om voor elkaar te zorgen, waar kinderen goed onderwijs krijgen en waar een overschot is aan banen. Daarnaast zijn wij het land dat zichzelf het minst realiseert hoe goed we zijn. Wij praten onszelf in de put terwijl daar geen enkele aanleiding voor is. Zouden wij iets van andere landen kunnen leren? Ja. Wij zouden van andere landen kunnen leren kijken naar Nederland, en zien hoe goed wij het hier hebben.
© 2018 Nick van Egmond
powered by CJ2