 |
|
|
|
|
 |
 |
archiefvorig nr.lopend nr. |
 |
|
 |
 |
|
 |
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||
 |
|
 |
|||||||||||||||||||||||||||
| Beschouwingen > In de polder | ||||
| Of is het de mislukte acceptatie? | Arie de Jong | |||
 Bij de aanloop naar de Tweede Kamerverkiezingen van 15 maart 2017 heb ik naar een aantal debatten op televisie gekeken, allerlei artikelen en interviews in kranten gelezen en zo voort en zo verder. Misschien wel het belangrijkste thema was het ‘mislukte integratiebeleid’. In eerste instantie ga je er in mee dat als een feit te zien.Al snel riep het echter vragen bij me op. Wat is dat eigenlijk, integratiebeleid? En wanneer kun je spreken over succes of mislukking? Waar meet je dat aan af? Had het anders gekund? Valt er nog wat op te lossen? En toen viel het kwartje. Ik hoorde en las vooral gezwets. Sommige politici maakten het wel erg bont. Het onderscheid tussen allerlei soorten nieuwkomers ontbrak, zodat er lukraak ‘labels’ worden geplakt. Bonter is het nog als het integratiebeleid gereduceerd werd tot zorg over of afschuw van de islam. De term ‘islam’ blijkt een toverwoord, waarbij iemand als Buma (CDA) de islam gelijkstelde met islamitisch terrorisme. Van de kant van Rutte (VVD) hadden we al mogen vernemen dat mensen die het hier niet bevalt beter konden oprotten naar het ‘eigen land’. Wilders (PVV) zet al jaren de toon met uithalen naar de islam (sowieso verwerpelijk), haatimams, hoofddoekjes en ‘minder Marokkanen’. Waarom Wilders van Rutte niet moet oprotten als het hem in Nederland niet bevalt, is een ander raadsel. Het schiet zo niet op. Geen van deze politici probeerde op enig moment duidelijk te maken wat ze eigenlijk bedoelen met ‘integratiebeleid’, laat staan ‘mislukt integratiebeleid’. Zo her en der lezend, blijkt men een paar dingen belangrijk te vinden. Zo is het belangrijk dat immigranten de Nederlandse taal goed spreken. Verder wordt het belangrijk gevonden dat ze meedoen (‘participatie’), al is dan al een stuk minder helder wat bedoeld wordt. Veel waarde wordt gehecht aan de ‘Nederlandse identiteit’ (waar nieuwkomers zich bij aan moeten passen), maar er wordt geen enkele moeite gedaan om te verhelderen wat daar dan weer onder verstaan moet worden. Paradoxaal is daarbij dat velen ‘tolerantie’ noemen als onderdeel van die identiteit, maar vervolgens wel eisen gaan stellen aan hoe (andere!) mensen zich moeten gedragen. Als het niet zo helder is wat integratiebeleid eigenlijk is, of wat van mensen wordt verwacht om te integreren, zou er dan wat anders aan de hand zijn? Ik denk van wel. Ik denk dat er al jaren een grondig probleem is met de acceptatie van nieuwkomers. Als dat het echte probleem is (waarom benoemen politici dat dan niet, ze houden er toch zo van om problemen te benoemen?), dan is er nog een hoop werk te verrichten. Om te beginnen zou een nieuw kabinet, daarin aangemoedigd door een opdracht in het formatie-akkoord, een Nota Acceptatiebeleid moeten uitbrengen aan de Tweede Kamer. Het lijkt me verstandig om verder te gaan luisteren naar alle burgers om te horen wat voor ideeën er leven om de acceptatie van anderen te verbeteren. Niet alles hoeft in een wet geregeld te worden, het gaat immers vooral om het geven van wat kleur aan het dagelijks leven! Ik kijk er naar uit. ----- Het plaatje is van Henk Klaren |
||||
| © 2017 Arie de Jong | ||||
|
|
|
||
|
powered by CJ2 | |||