archiefvorig nr.lopend nr.

Beschouwingen > In de polder delen printen terug
Participerend naar de ondergang (3) Ruben Verloop

1313BS RubenIn de prille en vroege beginselen van onze democratie was Nederland een nachtwakersstaat, een staat die zich enkel en alleen bemoeide met taken die de bevolking moesten beschermen, zoals politie (of nachtwachten) en het leger. De rest mocht de bevolking maar zelf uitzoeken, sociale wetten waren er niet en wanneer men zijn been gebroken had kon men zich net zo goed de resterende tijd van het leven toespitsen op het schrijven van zijn laatste woorden. Want als men geen arbeid kon verrichten was men waardeloos. Mensen waren in deze tijd gebruiksvoorwerpen, maar u heeft mij niet nodig om dit stukje geschiedenis te herhalen. De tijden zijn er beter op geworden na het instellen van de verzorgingsstaat, maar zoals we ook allemaal weten begint deze utopie van sociale wetten ook barsten te vertonen.

De verzorgingsstaat is volgens sommigen in de politiek niet langer meer houdbaar, er is bijvoorbeeld door een langere levensverwachting een grote demografische druk ontstaan op de jongere werkende bevolking. Maar in plaats van plannen die toegespitst zijn op dit gegeven wordt er vanuit Den Haag gewezen op de eigen verantwoordelijkheid van de burger, burgerparticipatie noemen ze dit dan. Doordat geen één politicus het woord bezuinigen nog in de mond durft te nemen zijn er plannen gekomen die langzaam de verzorgingsstaat afbreken, allemaal onder het mom van burgerparticipatie. We gaan als land terug in de democratische en solidaire evolutie en als dit zo doorgaat zullen we uiteindelijk weer terug bij af zijn en leven in een nachtwakersstaat.

Op dit moment is er een groot aantal wetten en regels ingesteld die zich beroepen op de eigen verantwoordelijkheid van de burger. Het beste voorbeeld dat hierbij gegeven kan worden is toch wel het persoonsgebonden budget en alle chaos die hierbij is komen kijken. Als men even een snelle kijk neemt op de site van de rijksoverheid kan men al snel zien dat het persoonsgebonden budget moeilijk te begrijpen valt, zelfs voor de academici onder ons. Er zijn namelijk vier verschillende wetten op welke men zich kan beroepen wanneer men een PGB aanvraagt. Maar een combinatie tussen verschillende is ook mogelijk. Het allermooiste is dat de rijksoverheid onderaan de pagina vermeldt dat het misschien verstandig is om een cliëntondersteuner aan te vragen welke gratis vanuit de gemeente gestuurd kan worden om te helpen met de wirwar van regels. Nu weten we allemaal van de verschrikkelijke verhalen die er te vertellen zijn rond het PGB, maar het ergste is dat bepaalde politici de bevolking van Nederland wilden wijsmaken dat het PGB werd ingesteld om de behoefte van de moderne en mondige inwoner van het koninkrijk te bedienen. En er werd weer eens fijntjes gewezen op onze eigen verantwoordelijkheid en een actieve houding van ons als burgers gevraagd. Burgerparticipatie dames en heren, wat is het toch mooi.  

En ander mooi voorbeeld is het spelletje takenpakketten schuiven waarmee de rijksoverheid op dit moment bezig is. Steeds meer taken die op rijksniveau werden geregeld komen opeens op het bordje te liggen van de gemeentes. En dit allemaal onder de vlag van de agenda lokale democratie, een agenda die in het leven is geroepen om de burger zo veel mogelijk te betrekken bij de lokale politiek. Maar dat bijvoorbeeld opeens de jeugdzorg een stuk kleiner budget krijgt nu het op lokaal niveau wordt geregeld kon ik nergens lezen in deze agenda. En wat mij vooral zo kwaad maakt over al het bovenstaande is dat niemand vanuit de politiek op grote schaal heeft gevraagd naar de meningen van burgers toen de plannen werden gemaakt. Er werd voor ons mondige burgers besloten dat we een persoonsgebonden budget nodig hadden omdat we het allemaal best wel zelf konden regelen, met alle gevolgen van dien. Er werd voor ons mondige burgers ook maar besloten dat we meer taken op lokaal niveau geregeld wilden hebben. Er is niemand die ons vraagt naar onze mening tijdens het maken van beleid.

Ik kan mijn woede nog het beste uitleggen aan de hand van deze quote die ik heb gevonden op een site van D66, ‘D66 streeft dan ook naar een hogere burgerparticipatie en wil initiatieven stimuleren en faciliteren, daar waar mogelijk een financiële bijdrage leveren. Uiteraard worden initiatieven getoetst aan het uitgezette beleid’. In mijn beleving staat hier dat alle plannen en ideeën van burgers leuk zijn maar ze moeten wel in het straatje passen van het beleid dat op dit moment al uitgevoerd wordt. Er wordt dus nooit naar onze mening gevraagd op het moment dat er belangrijke beslissingen worden genomen over het beleid zelf. En hieruit kan ik alleen maar concluderen dat burgerparticipatie eigenlijk een façade is voor iets heel anders, namelijk de afbraak van de verzorgingsstaat en het terugkeren naar een nachtwakersstaat. En misschien had ik hier minder moeite mee gehad als men in de politiek eerlijke labels zou uitdelen en bezuinigingen gewoon bezuinigingen zou noemen.

-------
De foto van Ruben is afkomstig van zijn Facebookpagina


© 2016 Ruben Verloop meer Ruben Verloop - meer "In de polder"
Beschouwingen > In de polder
Participerend naar de ondergang (3) Ruben Verloop
1313BS RubenIn de prille en vroege beginselen van onze democratie was Nederland een nachtwakersstaat, een staat die zich enkel en alleen bemoeide met taken die de bevolking moesten beschermen, zoals politie (of nachtwachten) en het leger. De rest mocht de bevolking maar zelf uitzoeken, sociale wetten waren er niet en wanneer men zijn been gebroken had kon men zich net zo goed de resterende tijd van het leven toespitsen op het schrijven van zijn laatste woorden. Want als men geen arbeid kon verrichten was men waardeloos. Mensen waren in deze tijd gebruiksvoorwerpen, maar u heeft mij niet nodig om dit stukje geschiedenis te herhalen. De tijden zijn er beter op geworden na het instellen van de verzorgingsstaat, maar zoals we ook allemaal weten begint deze utopie van sociale wetten ook barsten te vertonen.

De verzorgingsstaat is volgens sommigen in de politiek niet langer meer houdbaar, er is bijvoorbeeld door een langere levensverwachting een grote demografische druk ontstaan op de jongere werkende bevolking. Maar in plaats van plannen die toegespitst zijn op dit gegeven wordt er vanuit Den Haag gewezen op de eigen verantwoordelijkheid van de burger, burgerparticipatie noemen ze dit dan. Doordat geen één politicus het woord bezuinigen nog in de mond durft te nemen zijn er plannen gekomen die langzaam de verzorgingsstaat afbreken, allemaal onder het mom van burgerparticipatie. We gaan als land terug in de democratische en solidaire evolutie en als dit zo doorgaat zullen we uiteindelijk weer terug bij af zijn en leven in een nachtwakersstaat.

Op dit moment is er een groot aantal wetten en regels ingesteld die zich beroepen op de eigen verantwoordelijkheid van de burger. Het beste voorbeeld dat hierbij gegeven kan worden is toch wel het persoonsgebonden budget en alle chaos die hierbij is komen kijken. Als men even een snelle kijk neemt op de site van de rijksoverheid kan men al snel zien dat het persoonsgebonden budget moeilijk te begrijpen valt, zelfs voor de academici onder ons. Er zijn namelijk vier verschillende wetten op welke men zich kan beroepen wanneer men een PGB aanvraagt. Maar een combinatie tussen verschillende is ook mogelijk. Het allermooiste is dat de rijksoverheid onderaan de pagina vermeldt dat het misschien verstandig is om een cliëntondersteuner aan te vragen welke gratis vanuit de gemeente gestuurd kan worden om te helpen met de wirwar van regels. Nu weten we allemaal van de verschrikkelijke verhalen die er te vertellen zijn rond het PGB, maar het ergste is dat bepaalde politici de bevolking van Nederland wilden wijsmaken dat het PGB werd ingesteld om de behoefte van de moderne en mondige inwoner van het koninkrijk te bedienen. En er werd weer eens fijntjes gewezen op onze eigen verantwoordelijkheid en een actieve houding van ons als burgers gevraagd. Burgerparticipatie dames en heren, wat is het toch mooi.  

En ander mooi voorbeeld is het spelletje takenpakketten schuiven waarmee de rijksoverheid op dit moment bezig is. Steeds meer taken die op rijksniveau werden geregeld komen opeens op het bordje te liggen van de gemeentes. En dit allemaal onder de vlag van de agenda lokale democratie, een agenda die in het leven is geroepen om de burger zo veel mogelijk te betrekken bij de lokale politiek. Maar dat bijvoorbeeld opeens de jeugdzorg een stuk kleiner budget krijgt nu het op lokaal niveau wordt geregeld kon ik nergens lezen in deze agenda. En wat mij vooral zo kwaad maakt over al het bovenstaande is dat niemand vanuit de politiek op grote schaal heeft gevraagd naar de meningen van burgers toen de plannen werden gemaakt. Er werd voor ons mondige burgers besloten dat we een persoonsgebonden budget nodig hadden omdat we het allemaal best wel zelf konden regelen, met alle gevolgen van dien. Er werd voor ons mondige burgers ook maar besloten dat we meer taken op lokaal niveau geregeld wilden hebben. Er is niemand die ons vraagt naar onze mening tijdens het maken van beleid.

Ik kan mijn woede nog het beste uitleggen aan de hand van deze quote die ik heb gevonden op een site van D66, ‘D66 streeft dan ook naar een hogere burgerparticipatie en wil initiatieven stimuleren en faciliteren, daar waar mogelijk een financiële bijdrage leveren. Uiteraard worden initiatieven getoetst aan het uitgezette beleid’. In mijn beleving staat hier dat alle plannen en ideeën van burgers leuk zijn maar ze moeten wel in het straatje passen van het beleid dat op dit moment al uitgevoerd wordt. Er wordt dus nooit naar onze mening gevraagd op het moment dat er belangrijke beslissingen worden genomen over het beleid zelf. En hieruit kan ik alleen maar concluderen dat burgerparticipatie eigenlijk een façade is voor iets heel anders, namelijk de afbraak van de verzorgingsstaat en het terugkeren naar een nachtwakersstaat. En misschien had ik hier minder moeite mee gehad als men in de politiek eerlijke labels zou uitdelen en bezuinigingen gewoon bezuinigingen zou noemen.

-------
De foto van Ruben is afkomstig van zijn Facebookpagina
© 2016 Ruben Verloop
powered by CJ2