archiefvorig nr.lopend nr.

Beschouwingen > In de polder delen printen terug
Gek op Geert Marcel Duyvestijn

0720BS Droom
Ik zal het maar toegeven. Ik ben gek op Geert. Zijn films. Zijn boeken. Zijn toespraken. Zijn hele leven is in feite een prachtig monument.

Het mooiste van het werk van Geert, zijn de momenten vlak voordat hij in actie komt. Vergelijk het met iemand die op de trommel slaat. Je ziet de arm met de trommelstok omhoog gaan, je ziet het machtige lichaam trillen. Iedereen is in afwachting van die ene klap. Je voelt de spanning. Alle muziekinstrumenten kakafoneren er dwars doorheen. De viooltjes, de triangels, de harpjes. Maar iedereen kijkt naar die ene man die straks op de trom zal slaan.

Die man is Geert. Geert kan dat moment tussen het heffen van de arm en het daadwerkelijk op de trom slaan enorm rekken. Dat deed hij met zijn boek. Dat deed hij met zijn film. En dat doet hij nu ook met zijn gedoogsteun. Er is geen kunstenaar die de spanning zo lang kan oprekken als Geert.

Dan zijn woorden.
Massa-immigratie
Knettergek
Kruipen
Kopvoddentax
Linkse hobby’s
Zeurpiet

Ze denderen door je lichaam. Dat is pure poëzie. Ze zuigen je op. Ze dansen met je. Hoewel het altijd dezelfde woorden zijn, blijven ze springlevend. Maar woorden blijven eenzaam als ze niet op de juiste manier uitgesproken worden

Geert spreekt prachtig. Maar let ook op zijn mimiek. Die is heel subtiel. Geen grote armgebaren. Geen wilde wenkbrauw-bewegingen. Nee. Je zou zelfs kunnen zeggen dat Geert heel statisch is. Maar dat is schijn. Bij het woord ‘knettergek’ zie je zijn linkerarm heel even trekken. De uitdrukking ‘demoniseren’ laat zijn oorlel trillen. Het zijn kleine bewegingen die buitengewoon effectief zijn.

Geert is op z’n best als hij door de gangen van de Tweede Kamer loopt met acht kleerkasten om hem heen. Het legertje journalisten rent met de microfoon als wapen achter hem aan. ‘Meneer Wilders…’ Geert loopt echter altijd door. Hij glimlacht een beetje. Hij wuift heel zachtjes met zijn hand, zoals een popster dat op de rode loper doet. Meer ook niet.

Zoals dat gaat met grote kunstenaars, wil iedereen in zijn huid kruipen. Wie is deze man? Iedereen wil voelen wat Geert voelt. Meindert Fennema ging bijvoorbeeld twee jaar lang diep in hem zitten en schreef er een boek over. Ook Joost van der Valk en Mags Gavan zoemden als bijen om de PVV-leider heen en probeerden hem een half jaar tevergeefs te spreken te krijgen. Zij maakten de befaamde documentaire Wilders, de movie over hun grote held.

Geert geniet van al die aandacht. Niet door juichend over straat te gaan. Nee. Alleen de subtiele trekjes rond zijn mond verraden dat hij het applaus tot zich neemt. Maar voor de rest houdt hij alles binnen.

Geert.
Je zou hem af en toe willen knuffelen. Even keihard tegen je aandrukken. Op zijn schouders slaan. ‘Ouwe rukker’ tegen hem zeggen. Of ‘modderfokker’. Of weet ik veel wat. Ik zou bij hem willen zijn als hij samen met mevrouw Wilders de afwas doet en ze de week doornemen.

Of nee. Eigenlijk niet. Geert moet een mysterie blijven. Een kunstenaar.
 
****************************
De Leunstoel wordt uitgegeven door:
Het Genootschap De Leunstoel.
Word lid! Ga naar: www.deleunstoel.nl/colofon.php


© 2010 Marcel Duyvestijn meer Marcel Duyvestijn - meer "In de polder" -
Beschouwingen > In de polder
Gek op Geert Marcel Duyvestijn
0720BS Droom
Ik zal het maar toegeven. Ik ben gek op Geert. Zijn films. Zijn boeken. Zijn toespraken. Zijn hele leven is in feite een prachtig monument.

Het mooiste van het werk van Geert, zijn de momenten vlak voordat hij in actie komt. Vergelijk het met iemand die op de trommel slaat. Je ziet de arm met de trommelstok omhoog gaan, je ziet het machtige lichaam trillen. Iedereen is in afwachting van die ene klap. Je voelt de spanning. Alle muziekinstrumenten kakafoneren er dwars doorheen. De viooltjes, de triangels, de harpjes. Maar iedereen kijkt naar die ene man die straks op de trom zal slaan.

Die man is Geert. Geert kan dat moment tussen het heffen van de arm en het daadwerkelijk op de trom slaan enorm rekken. Dat deed hij met zijn boek. Dat deed hij met zijn film. En dat doet hij nu ook met zijn gedoogsteun. Er is geen kunstenaar die de spanning zo lang kan oprekken als Geert.

Dan zijn woorden.
Massa-immigratie
Knettergek
Kruipen
Kopvoddentax
Linkse hobby’s
Zeurpiet

Ze denderen door je lichaam. Dat is pure poëzie. Ze zuigen je op. Ze dansen met je. Hoewel het altijd dezelfde woorden zijn, blijven ze springlevend. Maar woorden blijven eenzaam als ze niet op de juiste manier uitgesproken worden

Geert spreekt prachtig. Maar let ook op zijn mimiek. Die is heel subtiel. Geen grote armgebaren. Geen wilde wenkbrauw-bewegingen. Nee. Je zou zelfs kunnen zeggen dat Geert heel statisch is. Maar dat is schijn. Bij het woord ‘knettergek’ zie je zijn linkerarm heel even trekken. De uitdrukking ‘demoniseren’ laat zijn oorlel trillen. Het zijn kleine bewegingen die buitengewoon effectief zijn.

Geert is op z’n best als hij door de gangen van de Tweede Kamer loopt met acht kleerkasten om hem heen. Het legertje journalisten rent met de microfoon als wapen achter hem aan. ‘Meneer Wilders…’ Geert loopt echter altijd door. Hij glimlacht een beetje. Hij wuift heel zachtjes met zijn hand, zoals een popster dat op de rode loper doet. Meer ook niet.

Zoals dat gaat met grote kunstenaars, wil iedereen in zijn huid kruipen. Wie is deze man? Iedereen wil voelen wat Geert voelt. Meindert Fennema ging bijvoorbeeld twee jaar lang diep in hem zitten en schreef er een boek over. Ook Joost van der Valk en Mags Gavan zoemden als bijen om de PVV-leider heen en probeerden hem een half jaar tevergeefs te spreken te krijgen. Zij maakten de befaamde documentaire Wilders, de movie over hun grote held.

Geert geniet van al die aandacht. Niet door juichend over straat te gaan. Nee. Alleen de subtiele trekjes rond zijn mond verraden dat hij het applaus tot zich neemt. Maar voor de rest houdt hij alles binnen.

Geert.
Je zou hem af en toe willen knuffelen. Even keihard tegen je aandrukken. Op zijn schouders slaan. ‘Ouwe rukker’ tegen hem zeggen. Of ‘modderfokker’. Of weet ik veel wat. Ik zou bij hem willen zijn als hij samen met mevrouw Wilders de afwas doet en ze de week doornemen.

Of nee. Eigenlijk niet. Geert moet een mysterie blijven. Een kunstenaar.
 
****************************
De Leunstoel wordt uitgegeven door:
Het Genootschap De Leunstoel.
Word lid! Ga naar: www.deleunstoel.nl/colofon.php
© 2010 Marcel Duyvestijn
powered by CJ2