archiefvorig nr.lopend nr.

Beschouwingen > In de polder delen printen terug
Liever Turks dan Paaps Willem Minderhout

0701BS Watergeus
Ook veel zwaar gereformeerde Nederlanders dreigen de SGP te verruilen voor de PVV. De bekende, bevindelijke dominee Dingeman Lievense uit Aagtekerke boezemt deze ontwikkeling grote bezorgdheid voor het zieleheil van zijn schapen in. Vanaf de kansel probeert hij zijn kudde weer op het rechte pad te krijgen. De Leunstoel wist beslag te leggen op een transcriptie van een recente preek.

Broeders en Zusters in de Heer,
Vandaag wil ik u meenemen naar de wortels van ons geloof. Ons geloof dat, zo is onze volle overtuiging, het ware geloof is. Voor de verandering doel ik hierbij niet op de Heilige Schrift, maar op het wezenskenmerk dat ons door onze eeuwige onderdrukker is opgeplakt en dat we als een Geuzennaam koesteren. Dat wezenskenmerk, die Geuzennaam, is dit: wij zijn ketters.

‘Wat zijn dat ook al weer precies, dominee?' zullen velen mij vragen. Zo ver zijn wij van onze wortels afgedreven dat we dat niet meer precies weten. ‘Ketters’, beminde Broeders en Zusters, zijn die kinderen van Onze Vader die onafhankelijk van de Roomse Kerk op zoek gingen naar de Waarheid des Geloofs en om die reden te vuur en te zwaard bestreden werden door de Satansknechten uit Rome. Wij weten dat maar al te goed. Nog dagelijks herinneren we ons de gruwelijke doodsstrijd van onze martelaren op het altaar van het Ware Geloof dat ons op een miraculeuze wijze deelachtig is geworden. Looft de Heer!

Onze voorvaderen die de weg naar het Ware Geloof gevonden hadden, wisten – wat wij nu langzamerhand vergeten lijken te zijn - dat de papen daarbij onze verraderlijke vijanden zijn. Deze lichtzinnige schepselen, die misbaksels, met hun carnaval en gesneden beelden, vormen nog steeds de grootste bedreiging voor ons rechtgelovigen. Laten wij een voorbeeld nemen aan de fiere Geuzen die zich vol trots tooiden met de leuze: ‘Liever Turks, dan Paaps.’
Ja, ja, broeders en zusters: ‘Liever Turks, dan Paaps.’ Laat deze leuze maar eens goed tot u doordringen.
Want, Broeders en Zusters, er wordt verdeeldheid gezaaid in dit land. Een valse profeet strooit ons zand in de ogen met pleidooien voor terugkeer tot een zuiver Joods-Christelijke beschaving. Hoezeer ook ik verlang naar een herkerstening van onze wereldse medeburgers, toch verzoek ik u deze lokroep niet te volgen! Wij ketters zien de ware tegenstelling! Wij ketters zijn en blijven liever Turks dan Paaps!

Om het gebruik van deze leus uit te leggen moet ik u meenemen in de historie van de ketterij en de historie van ons vaderland.
Het woord ‘ketter’ is afgeleid van het Griekse woord voor ‘rein’. De Katharen streefden al in de elfde eeuw naar die reinheid door zich alle geneugten des vlezes te ontzeggen. Zij waren er van overtuigd dat de wereld door de duivel was geschapen en al het aardse zondig was. Hoewel theologisch nog niet zo dicht bij de waarheid als onze geloofsovertuiging -de Katharen was het Ware Geloof nog niet ten deel gevallen- zien wij hier onze verre voorvaderen. Ook wij weten immers dat het leven geen pretje is en slechts een beproeving die wij hebben te doorstaan tot wij -zo De Heere dit beschikt heeft- in het Koninkrijk der Hemelen worden opgenomen.

De Katharen hadden hun denkbeelden overgenomen van de Bulgaarse Bogomielen. Veelal boeren, die door de gesel van armoede en gebrek getroffen op aarde inderdaad een hel aantroffen en snakten naar verlossing door onze Heiland.
Uiteraard werden de Bogomielen door zowel Katholieken, als hun Oosterse variant, de Orthodoxen, op een verschrikkelijke wijze vervolgd.0701BS Liever Turks dan Paaps Uiteindelijk verschansten ze zich in Bosnië, waar ze zich ternauwernood teweer konden stellen tegen de bloeddorstige ketterjagers. De vervolging van deze Broeders en Zusters des Geloofs stopte pas definitief toen de Turken Bosnië in 1463 bezetten. De meeste Bogomielen bekeerden zich opgelucht tot de Islam.
Vandaar, broeders en zusters, dat we de moslims die heden ten dagen in Bosnië wonen tot onze geloofsgenoten kunnen rekenen. Vandaar ook dat de Roomse en Orthodoxe bloedhonden onlangs wederom probeerden om deze medeketters van de aardbodem te verjagen. Ja, Broeders en Zuster, zodra de Papen in de gelegenheid zijn begint de vervolging weer! Hoed u!

‘Wat heeft dat met onze kerk in Nederland te maken?’ zult u zeggen. Veel, beminde gelovigen. Veel!
Bijna was ons land namelijk hetzelfde lot ten deel gevallen. Ons wordt wijsgemaakt dat onze voorouders geheel eigenhandig, met de hulp Gods, de Spaanse Papen het land hebben uitgeschopt, maar dat is slechts ten dele waar. Een van de redenen dat Philips II de Nederlanden niet heroverd heeft is het feit dat hij constant op zijn hoede moest zijn voor de Ottomaanse Turken. Hij won weliswaar af en toe een slag, zoals bij Lepanto, maar al dat oorlogvoeren kostte fortuinen. Spanje ging regelmatig aan deze last ten onder. Als het land weer eens failliet ging, kon Philips zijn soldaten niet meer betalen. Die soldaten gingen dan muiten –denk aan de schrik van de Spaanse Furie– en de herovering van onze landen werd hierdoor verhinderd.
De Geuzen zelf, die fiere protestanten, waren zich er destijds terdege van bewust dat ze zonder de steun van de Turken de Papen niet konden verjagen. Daarom droegen zij die insignes met de leus: ‘Liever Turks dan Paaps!’ Onze verre voorvaderen wisten vriend en vijand nog goed te onderscheiden! Ook de adel, die de Heere boven ons ketters gesteld had, wist dat ze zonder Turkse steun het pleit moeilijk in hun voordeel konden beslechten.

Onze Vader des Vaderlands zelf, Willem van Oranje, zond in 1579 een boodschapper naar de sultan met het verzoek ons bij te staan in ons uur van benauwenis. Deze boodschapper, Claude du Bourg, werd helaas op doorreis in het door en door Roomse Venetië gearresteerd. Had hij de sultan, deze vriend van ons protestanten, bereikt dan was de kans groot geweest dat Du Bourg zou zijn teruggekeerd aan de zijde van het fiere Ottomaanse leger. Als dat gebeurd was, Broeders en Zusters, was Nederland vast en zeker het Bosnië van het Westen geworden. Dan hadden wij, Godvrezende bewoners van de Veluwe en de Zeeuwse eilanden, vast en zeker in dankbaarheid het mohammedaanse geloof aangenomen om voor eens en altijd van die Roomsen af te zijn.

Daar hoort u van op? Ja, ja, ik zie het wel. Maar denk eens na. Denk eens na en u zult de waarheid van mijn woorden begrijpen.
Want zeg nu zelf, maakt het veel verschil of iemand gereformeerd, of islamiet is? Ook wij zijn ervan overtuigd dat onze vrouwen hun hoofd moeten bedekken omdat dat Gode Welgevallig is. Ook wij hebben slechts onder grote dwang onze eigen sharia – het rondrijden op de mestkar – vaarwel gezegd. Herkennen we niet in de orthodoxe Moslims in ons land verre Broeders en Zusters? Opent uw ogen en ziet! Veel verschillen zijn er niet.
Bezwijk dus niet voor de lokroep van die valse profeet die u wil meeslepen in een nieuwe kruistocht. Herken uw ware vijand. Onze ware vijand lieve broeders en zusters, is nog altijd de arglistige Paap, aan wiens handen eerlijk ketterbloed kleeft. Wantrouw hem, ook al gaat hij in het kleed van Verlichting en Vrijheid gehuld.


© 2009 Willem Minderhout meer Willem Minderhout - meer "In de polder" -
Beschouwingen > In de polder
Liever Turks dan Paaps Willem Minderhout
0701BS Watergeus
Ook veel zwaar gereformeerde Nederlanders dreigen de SGP te verruilen voor de PVV. De bekende, bevindelijke dominee Dingeman Lievense uit Aagtekerke boezemt deze ontwikkeling grote bezorgdheid voor het zieleheil van zijn schapen in. Vanaf de kansel probeert hij zijn kudde weer op het rechte pad te krijgen. De Leunstoel wist beslag te leggen op een transcriptie van een recente preek.

Broeders en Zusters in de Heer,
Vandaag wil ik u meenemen naar de wortels van ons geloof. Ons geloof dat, zo is onze volle overtuiging, het ware geloof is. Voor de verandering doel ik hierbij niet op de Heilige Schrift, maar op het wezenskenmerk dat ons door onze eeuwige onderdrukker is opgeplakt en dat we als een Geuzennaam koesteren. Dat wezenskenmerk, die Geuzennaam, is dit: wij zijn ketters.

‘Wat zijn dat ook al weer precies, dominee?' zullen velen mij vragen. Zo ver zijn wij van onze wortels afgedreven dat we dat niet meer precies weten. ‘Ketters’, beminde Broeders en Zusters, zijn die kinderen van Onze Vader die onafhankelijk van de Roomse Kerk op zoek gingen naar de Waarheid des Geloofs en om die reden te vuur en te zwaard bestreden werden door de Satansknechten uit Rome. Wij weten dat maar al te goed. Nog dagelijks herinneren we ons de gruwelijke doodsstrijd van onze martelaren op het altaar van het Ware Geloof dat ons op een miraculeuze wijze deelachtig is geworden. Looft de Heer!

Onze voorvaderen die de weg naar het Ware Geloof gevonden hadden, wisten – wat wij nu langzamerhand vergeten lijken te zijn - dat de papen daarbij onze verraderlijke vijanden zijn. Deze lichtzinnige schepselen, die misbaksels, met hun carnaval en gesneden beelden, vormen nog steeds de grootste bedreiging voor ons rechtgelovigen. Laten wij een voorbeeld nemen aan de fiere Geuzen die zich vol trots tooiden met de leuze: ‘Liever Turks, dan Paaps.’
Ja, ja, broeders en zusters: ‘Liever Turks, dan Paaps.’ Laat deze leuze maar eens goed tot u doordringen.
Want, Broeders en Zusters, er wordt verdeeldheid gezaaid in dit land. Een valse profeet strooit ons zand in de ogen met pleidooien voor terugkeer tot een zuiver Joods-Christelijke beschaving. Hoezeer ook ik verlang naar een herkerstening van onze wereldse medeburgers, toch verzoek ik u deze lokroep niet te volgen! Wij ketters zien de ware tegenstelling! Wij ketters zijn en blijven liever Turks dan Paaps!

Om het gebruik van deze leus uit te leggen moet ik u meenemen in de historie van de ketterij en de historie van ons vaderland.
Het woord ‘ketter’ is afgeleid van het Griekse woord voor ‘rein’. De Katharen streefden al in de elfde eeuw naar die reinheid door zich alle geneugten des vlezes te ontzeggen. Zij waren er van overtuigd dat de wereld door de duivel was geschapen en al het aardse zondig was. Hoewel theologisch nog niet zo dicht bij de waarheid als onze geloofsovertuiging -de Katharen was het Ware Geloof nog niet ten deel gevallen- zien wij hier onze verre voorvaderen. Ook wij weten immers dat het leven geen pretje is en slechts een beproeving die wij hebben te doorstaan tot wij -zo De Heere dit beschikt heeft- in het Koninkrijk der Hemelen worden opgenomen.

De Katharen hadden hun denkbeelden overgenomen van de Bulgaarse Bogomielen. Veelal boeren, die door de gesel van armoede en gebrek getroffen op aarde inderdaad een hel aantroffen en snakten naar verlossing door onze Heiland.
Uiteraard werden de Bogomielen door zowel Katholieken, als hun Oosterse variant, de Orthodoxen, op een verschrikkelijke wijze vervolgd.0701BS Liever Turks dan Paaps Uiteindelijk verschansten ze zich in Bosnië, waar ze zich ternauwernood teweer konden stellen tegen de bloeddorstige ketterjagers. De vervolging van deze Broeders en Zusters des Geloofs stopte pas definitief toen de Turken Bosnië in 1463 bezetten. De meeste Bogomielen bekeerden zich opgelucht tot de Islam.
Vandaar, broeders en zusters, dat we de moslims die heden ten dagen in Bosnië wonen tot onze geloofsgenoten kunnen rekenen. Vandaar ook dat de Roomse en Orthodoxe bloedhonden onlangs wederom probeerden om deze medeketters van de aardbodem te verjagen. Ja, Broeders en Zuster, zodra de Papen in de gelegenheid zijn begint de vervolging weer! Hoed u!

‘Wat heeft dat met onze kerk in Nederland te maken?’ zult u zeggen. Veel, beminde gelovigen. Veel!
Bijna was ons land namelijk hetzelfde lot ten deel gevallen. Ons wordt wijsgemaakt dat onze voorouders geheel eigenhandig, met de hulp Gods, de Spaanse Papen het land hebben uitgeschopt, maar dat is slechts ten dele waar. Een van de redenen dat Philips II de Nederlanden niet heroverd heeft is het feit dat hij constant op zijn hoede moest zijn voor de Ottomaanse Turken. Hij won weliswaar af en toe een slag, zoals bij Lepanto, maar al dat oorlogvoeren kostte fortuinen. Spanje ging regelmatig aan deze last ten onder. Als het land weer eens failliet ging, kon Philips zijn soldaten niet meer betalen. Die soldaten gingen dan muiten –denk aan de schrik van de Spaanse Furie– en de herovering van onze landen werd hierdoor verhinderd.
De Geuzen zelf, die fiere protestanten, waren zich er destijds terdege van bewust dat ze zonder de steun van de Turken de Papen niet konden verjagen. Daarom droegen zij die insignes met de leus: ‘Liever Turks dan Paaps!’ Onze verre voorvaderen wisten vriend en vijand nog goed te onderscheiden! Ook de adel, die de Heere boven ons ketters gesteld had, wist dat ze zonder Turkse steun het pleit moeilijk in hun voordeel konden beslechten.

Onze Vader des Vaderlands zelf, Willem van Oranje, zond in 1579 een boodschapper naar de sultan met het verzoek ons bij te staan in ons uur van benauwenis. Deze boodschapper, Claude du Bourg, werd helaas op doorreis in het door en door Roomse Venetië gearresteerd. Had hij de sultan, deze vriend van ons protestanten, bereikt dan was de kans groot geweest dat Du Bourg zou zijn teruggekeerd aan de zijde van het fiere Ottomaanse leger. Als dat gebeurd was, Broeders en Zusters, was Nederland vast en zeker het Bosnië van het Westen geworden. Dan hadden wij, Godvrezende bewoners van de Veluwe en de Zeeuwse eilanden, vast en zeker in dankbaarheid het mohammedaanse geloof aangenomen om voor eens en altijd van die Roomsen af te zijn.

Daar hoort u van op? Ja, ja, ik zie het wel. Maar denk eens na. Denk eens na en u zult de waarheid van mijn woorden begrijpen.
Want zeg nu zelf, maakt het veel verschil of iemand gereformeerd, of islamiet is? Ook wij zijn ervan overtuigd dat onze vrouwen hun hoofd moeten bedekken omdat dat Gode Welgevallig is. Ook wij hebben slechts onder grote dwang onze eigen sharia – het rondrijden op de mestkar – vaarwel gezegd. Herkennen we niet in de orthodoxe Moslims in ons land verre Broeders en Zusters? Opent uw ogen en ziet! Veel verschillen zijn er niet.
Bezwijk dus niet voor de lokroep van die valse profeet die u wil meeslepen in een nieuwe kruistocht. Herken uw ware vijand. Onze ware vijand lieve broeders en zusters, is nog altijd de arglistige Paap, aan wiens handen eerlijk ketterbloed kleeft. Wantrouw hem, ook al gaat hij in het kleed van Verlichting en Vrijheid gehuld.
© 2009 Willem Minderhout
powered by CJ2