archiefvorig nr.lopend nr.

Vermaak en Genot > Misdaadboeken delen printen terug
Baltimore en meer Theo Capel

0001 VG Capel
Baltimore is een soort Rotterdam. Zo'n stad waarop je uitsluitend trots bent als je er bent geboren en waarvan buitenstaanders gruwen bij de gedachte er te moeten wonen. Zwarte Amerikanen vormen het merendeel van de bevolking en voor een deel zijn het armoelijders, deels als gevolg van het wegvallen van fabrieksarbeid en havenwerk. Maar ze hebben er ook een vooraanstaande universiteit – Johns Hopkins – met een uitstekend academisch ziekenhuis. En natuurlijk heeft Baltimore een streepje voor bij de liefhebber van populaire cultuur. Popartiest en meer Frank Zappa werd er geboren, evenals David Hasselhoff van Night Rider en Baywatch. Edgar Allan Poe ging er alleen maar dood, maar ook dat is een plus voor de stad. Rotterdam heeft alleen de haven en is slechts bekend vanwege een fictieve, dode ketelbink ('Toen wij van Rotterdam vertrokken').

Zo'n arbeidersstad vol vergane glorie, die met kunst- en vliegwerk probeert overeind te komen in het tijdperk van de kenniseconomie, is een goede locatie voor een harde misdaadroman. Dat is er niet van gekomen, maar in plaats daarvan heeft men Laura Lippman, die haar journalistieke loopbaan aangreep om een sympathieke speurster te introduceren. Ze bedacht Tess Monaghan, een alter ego van haarzelf. Tess kwam tot leven in 1997 in Baltimore Blues. Zoals de schrijfster op haar eigen website zegt, was dreigende werkloosheid een belangrijke prikkel om proberen succes te verwerven als schrijfster. Bovendien had ze het niet meer naar haar zin bij de krant die in andere handen was overgegaan, wat haar ook een etterbak als nieuwe chef opleverde.

Tess begon als een redelijk onbeholpen speurster, maar werd steeds professioneler. Nu zijn er al negen afleveringen over haar verschenen, die voor een deel ook bij ons in vertaling beschikbaar zijn. Haar uitgever begon hier met de latere boeken. In Amerika is ze een bestellerauteur geworden die voortdurend gevraagd wordt voor lezingen en presentaties. Bij ons moet dat nog komen. Eigenlijk vind ik het verbazingwekkend dat ze hier nog niet is doorgebroken.

Naast de serie over haar speurende ex-journaliste schrijft Lippman ook misdaadromans die op zichzelf staan. What the dead know (Harper, € 10,99) verscheen recent. Het is een sociaal drama waarin de verdwijning van twee tienerzusjes enkele decennia later tot klaarheid wordt gebracht.
Het begint met een vrouw die op de snelweg in een slip raakt en een aanrijding veroorzaakt. Tegenover de politie verklaart ze een van de twee verdwenen meisjes te zijn. Is ze dat echt? Met die vraag vult zich een groot deel van het verhaal, dat vooral de vorm heeft van een nasporing door de politie. Tegelijkertijd biedt het ook een terugblik op de periode waarin de zusjes verdwenen en op de ellende die hun ouders in de tijd daarna doormaakten. En waren het wel hun ouders?

De aangehouden vrouw weet zo veel details uit het verleden dat het bijna niet anders kan dan dat ze inderdaad het jongste zusje is waarvoor ze zich uitgeeft. Maar er blijven ernstige twijfels bestaan. Tot aan het moment dat duidelijk wordt dat de moeder nog leeft, blijft het onzeker of het raadsel wel kan worden opgelost.
Het geheel is zeer knap geconstrueerd, zodat de ontknoping eigenlijk alleen maar kan tegenvallen. Maar je kan wel zeggen dat Lippman je als lezer stevig bij de hand houdt en het verdomt om je los te laten totdat je aan het eind van het boek bent gekomen.

Lippman is de echtgenote van David Simon, die eveneens van journalist in Baltimore tot auteur en vooral tot televisiemaker uitgroeide. Hij is de bedenker en maker van de tv-serie The Wire. Bij ons is die nog niet te zien geweest. De titel verwijst naar het gebruik van afluistertechnieken door de politie in hun strijd tegen de misdaad in Baltimore. Daarnaast is het ook een schildering van het leven aan de onderkant in een armoestad. Zijn echtgenote heeft meer oog voor persoonlijk drama, waarbij de stad als achtergrond dient. Lees eerst de boeken van Laura Lippman en koop daarna pas de DVD's van The Wire. En de ware liefhebber van het genre moet natuurlijk een keer het graf van Poe midden in Baltimore bezoeken. Als aanloop kun je alvast eens een dagtocht naar Rotterdam maken.
 
*************************************
Floris Wiegerinck is ontwerper en tekenaar.
Ga voor informatie naar www.floriswiegerinck.nl


© 2008 Theo Capel meer Theo Capel - meer "Misdaadboeken"
Vermaak en Genot > Misdaadboeken
Baltimore en meer Theo Capel
0001 VG Capel
Baltimore is een soort Rotterdam. Zo'n stad waarop je uitsluitend trots bent als je er bent geboren en waarvan buitenstaanders gruwen bij de gedachte er te moeten wonen. Zwarte Amerikanen vormen het merendeel van de bevolking en voor een deel zijn het armoelijders, deels als gevolg van het wegvallen van fabrieksarbeid en havenwerk. Maar ze hebben er ook een vooraanstaande universiteit – Johns Hopkins – met een uitstekend academisch ziekenhuis. En natuurlijk heeft Baltimore een streepje voor bij de liefhebber van populaire cultuur. Popartiest en meer Frank Zappa werd er geboren, evenals David Hasselhoff van Night Rider en Baywatch. Edgar Allan Poe ging er alleen maar dood, maar ook dat is een plus voor de stad. Rotterdam heeft alleen de haven en is slechts bekend vanwege een fictieve, dode ketelbink ('Toen wij van Rotterdam vertrokken').

Zo'n arbeidersstad vol vergane glorie, die met kunst- en vliegwerk probeert overeind te komen in het tijdperk van de kenniseconomie, is een goede locatie voor een harde misdaadroman. Dat is er niet van gekomen, maar in plaats daarvan heeft men Laura Lippman, die haar journalistieke loopbaan aangreep om een sympathieke speurster te introduceren. Ze bedacht Tess Monaghan, een alter ego van haarzelf. Tess kwam tot leven in 1997 in Baltimore Blues. Zoals de schrijfster op haar eigen website zegt, was dreigende werkloosheid een belangrijke prikkel om proberen succes te verwerven als schrijfster. Bovendien had ze het niet meer naar haar zin bij de krant die in andere handen was overgegaan, wat haar ook een etterbak als nieuwe chef opleverde.

Tess begon als een redelijk onbeholpen speurster, maar werd steeds professioneler. Nu zijn er al negen afleveringen over haar verschenen, die voor een deel ook bij ons in vertaling beschikbaar zijn. Haar uitgever begon hier met de latere boeken. In Amerika is ze een bestellerauteur geworden die voortdurend gevraagd wordt voor lezingen en presentaties. Bij ons moet dat nog komen. Eigenlijk vind ik het verbazingwekkend dat ze hier nog niet is doorgebroken.

Naast de serie over haar speurende ex-journaliste schrijft Lippman ook misdaadromans die op zichzelf staan. What the dead know (Harper, € 10,99) verscheen recent. Het is een sociaal drama waarin de verdwijning van twee tienerzusjes enkele decennia later tot klaarheid wordt gebracht.
Het begint met een vrouw die op de snelweg in een slip raakt en een aanrijding veroorzaakt. Tegenover de politie verklaart ze een van de twee verdwenen meisjes te zijn. Is ze dat echt? Met die vraag vult zich een groot deel van het verhaal, dat vooral de vorm heeft van een nasporing door de politie. Tegelijkertijd biedt het ook een terugblik op de periode waarin de zusjes verdwenen en op de ellende die hun ouders in de tijd daarna doormaakten. En waren het wel hun ouders?

De aangehouden vrouw weet zo veel details uit het verleden dat het bijna niet anders kan dan dat ze inderdaad het jongste zusje is waarvoor ze zich uitgeeft. Maar er blijven ernstige twijfels bestaan. Tot aan het moment dat duidelijk wordt dat de moeder nog leeft, blijft het onzeker of het raadsel wel kan worden opgelost.
Het geheel is zeer knap geconstrueerd, zodat de ontknoping eigenlijk alleen maar kan tegenvallen. Maar je kan wel zeggen dat Lippman je als lezer stevig bij de hand houdt en het verdomt om je los te laten totdat je aan het eind van het boek bent gekomen.

Lippman is de echtgenote van David Simon, die eveneens van journalist in Baltimore tot auteur en vooral tot televisiemaker uitgroeide. Hij is de bedenker en maker van de tv-serie The Wire. Bij ons is die nog niet te zien geweest. De titel verwijst naar het gebruik van afluistertechnieken door de politie in hun strijd tegen de misdaad in Baltimore. Daarnaast is het ook een schildering van het leven aan de onderkant in een armoestad. Zijn echtgenote heeft meer oog voor persoonlijk drama, waarbij de stad als achtergrond dient. Lees eerst de boeken van Laura Lippman en koop daarna pas de DVD's van The Wire. En de ware liefhebber van het genre moet natuurlijk een keer het graf van Poe midden in Baltimore bezoeken. Als aanloop kun je alvast eens een dagtocht naar Rotterdam maken.
 
*************************************
Floris Wiegerinck is ontwerper en tekenaar.
Ga voor informatie naar www.floriswiegerinck.nl
© 2008 Theo Capel
powered by CJ2