archiefvorig nr.lopend nr.

Vermaak en Genot > Was er nog wat op de tv? delen printen terug
Schoondochter gezocht Katharina Kouwenhoven

0312VG TV
Omdat ik het succesvolle KRO-programma Boer zoekt Vrouw gemist had, willens en wetens overigens, vond ik dat ik mij maar eens moest laten tergen door Schoondochter Gezocht, volgens Ton Verlind een 'schaamteloze kopie', op donderdagavond om 21.30 uur op Ned. 2 uitgezonden door de TROS. Of het een schaamteloze kopie betreft kan ik niet beoordelen. ‘Schoondochter Gezocht’ wijkt in ieder geval in één belangrijk opzicht af van ‘Boer zoekt Vrouw’, namelijk dat in het TROS-programma de moeder een vrouw voor haar zoon zoekt, terwijl in het KRO-programma de boer zelf de dienst uitmaakte. Dat is nogal een pikant verschil. Dat het format verder zo'n beetje hetzelfde is kun je het productie bedrijf Eyeworks van Reinout Oerlemans nauwelijks verwijten. Het is tenslotte aan de orde van de dag dat succesvolle programma's bijna letterlijk gekopieerd worden. Er wordt op safe gespeeld; dat garandeert reclame-inkomsten. Niemand vraagt zich af of de kijker wellicht enige originaliteit op prijs zou stellen.

In ieder geval hebben voor ‘Schoondochter Gezocht’, merkwaardigerwijs gepresenteerd door de vrouw van René Froger, zich een aantal kennelijk wanhopige ouders gemeld, die omhoog zitten met een oudere jongere waar ze wel eens vanaf willen (de vrijgezellen zijn minstens 25 jaar oud). Daarvan zijn er een stuk of tien geselecteerd. Hoe mag Joost weten. Naar mijn gevoel niet op hun kans op succes. Ik heb de presentatie van een aantal van die kandidaten gezien en van hun moeders natuurlijk. Er is duidelijk veel leed in de provincie. Na die eerste presentatie konden belangstellende vrouwen reageren. Uit die schriftelijke reacties mochten zes dames geselecteerd worden. Per behoeftige zoon werd vervolgens een hele uitzending besteed aan het verdere selectieproces, dat volgens een vast patroon verloopt.

Van de kandidaten Jan de Keijzer en René Koekenbier heb ik het verloop van dit melodrama aanschouwd. Dat was meer dan genoeg. Ach, die Jan de Keijzer. Al 27 en flink uit de kluiten gewassen en nog steeds bij pa en ma op de boerderij in Maurik, met als enige hobby het bezoeken van 'schuurfeesten'. Daar zit je als moeder natuurlijk lelijk mee in je maag. En die René. Al veertig en gescheiden en werkzaam bij de Reinigingsdient van Haarlem. Hij woont helemaal niet bij zijn ouders maar steekt nog zes dagen per week de benen onder moeders eettafel, die en passant ook de bewassing doet. En hij heeft een zoontje van elf die gelukkig niet bij zijn vader, maar bij zijn moeder woont. Natuurlijk is die moeder René liever kwijt dan rijk. Die wil ook wel eens wat tijd voor zichzelf. Waarom iemand op een dergelijke manier aan de vrouw probeert te komen, c.q. een moeder van haar zoon af wil komen, is mij een raadsel.

Nog veel geheimzinniger is het waarom die belangstellende vrouwen zich zo door de molen laten halen. De zes geselecteerde vrouwen komen namelijk eerst gezamenlijk op bezoek, in dit geval dus bij de families de Keijzer en Koekenbier. Daar zaten ze met z'n allen aan de thee elkaar te beloeren, terwijl de zoon met de dames één voor één een verhelderend bedoeld gesprekje voert (“Waarom heb je eigenlijk gereageerd?” “Nou, gewoon, je leek me wel leuk.”). Moeder doet haar werk vooral middels observaties en gaat vervolgens met haar zoon in conclaaf om te beslissen welke drie dames onverrichter zake naar huis kunnen. Waar deze beslissing op gebaseerd is, blijft in nevelen gehuld.

Toen waren er nog maar drie. Die worden vervolgens door moeder thuis bezocht. Dat wil zeggen, hun huis wordt bezocht. Moeder inspecteert het interieur, geeft een oordeel over de smaak van de inrichting, de netheid, de aanwezige trivialia en haar algehele indruk (hier zal René zich onmiddellijk thuis voelen). Daarna gaat moeder met de drie dames op stap en probeert ze over van alles en nog wat uit te horen. En dan moet weer een potentiële schoondochter afvallen, dus wordt er overlegd met zoonlief, die zich nu geheel moet verlaten op de aanwijzingen van moeder. En die moeders steken hun mening niet onder stoelen of banken. De resterende twee huwelijkskandidates komen vervolgens een weekend logeren in het ouderlijk huis, bij afwezigheid van de aanstaande schoonouders. Ja, er zijn ook vaders in het spel, maar die doen slechts voor spek en bonen mee. Tijdens die logeerpartij wordt er wat gedronken en veel gebabbeld en als het bedtijd is verdwijnen de twee dames samen in een kamertje tot ze de volgende ochtend gewekt worden voor het door de zoon gemaakte ontbijt. En dan gaat het er om spannen, want er moet er nog één naar huis gestuurd worden. Wie zal er in de prijzen vallen en op kosten van de TROS een fijn weekend mogen doorbrengen met haar aanstaande?

De vrouwen die worden weggestuurd praten nog even na met de charmante Natasja Froger en reageren allemaal even sportief. Nee heb je en ja kun je krijgen. Toch? Tamelijk onverkwikkelijk allemaal. Vooral omdat volgens mij het feestnummer Jan de Keijzer eigenlijk geen van de zes dames zag zitten en de toffe René Koekenbier het al vrij snel wist en zelfs op een van die vrouwen verliefd werd. Maar dat kan natuurlijk niet. Ze moeten het spelletje wel meespelen, want anders kun je die uitzending niet vullen. Ik zou trouwens graag willen weten of na de uitzending zo'n zoon alsnog contact opneemt met een of meer van de weggestuurde slachtoffers. Waarom zou je er maar één uitproberen. Onverkwikkelijk is ook het gedrag van de moeders die ik gezien heb. Het is duidelijk dat de zonen en aanstaande schoondochters zich nogal opgelaten voelen, maar de moeders zijn geheel zichzelf en etaleren schaamteloos hun geborneerdheid en eigen belang.

Verder is het sleutelwoord 'gezellig'. Het was een hele 'gezellige' avond, we hebben heel 'gezellig' zitten praten, zij lijkt me wel een 'gezellige' schoonmoeder, ik denk dat die twee het wel 'gezellig' kunnen hebben, etc. etc. Al met al is ‘Schoondochter Gezocht’ een flauw en een beetje meelijwekkend programma, met een zeer gekunsteld format. Zo gaat iemand toch niet te werk als hij een partner zoekt. Maar ik heb er wel iets van geleerd. Het matriarchaat bestaat nog steeds in Nederland. De moeders die ik zag hebben de broek aan en de vaders en zonen niets in te brengen dan lege briefjes. En heus niet alleen omdat ze ermee op de TV komen.
 
 
******************************
Wilt u meer weten over hyperventilatie?


© 2006 Katharina Kouwenhoven meer Katharina Kouwenhoven - meer "Was er nog wat op de tv?" -
Vermaak en Genot > Was er nog wat op de tv?
Schoondochter gezocht Katharina Kouwenhoven
0312VG TV
Omdat ik het succesvolle KRO-programma Boer zoekt Vrouw gemist had, willens en wetens overigens, vond ik dat ik mij maar eens moest laten tergen door Schoondochter Gezocht, volgens Ton Verlind een 'schaamteloze kopie', op donderdagavond om 21.30 uur op Ned. 2 uitgezonden door de TROS. Of het een schaamteloze kopie betreft kan ik niet beoordelen. ‘Schoondochter Gezocht’ wijkt in ieder geval in één belangrijk opzicht af van ‘Boer zoekt Vrouw’, namelijk dat in het TROS-programma de moeder een vrouw voor haar zoon zoekt, terwijl in het KRO-programma de boer zelf de dienst uitmaakte. Dat is nogal een pikant verschil. Dat het format verder zo'n beetje hetzelfde is kun je het productie bedrijf Eyeworks van Reinout Oerlemans nauwelijks verwijten. Het is tenslotte aan de orde van de dag dat succesvolle programma's bijna letterlijk gekopieerd worden. Er wordt op safe gespeeld; dat garandeert reclame-inkomsten. Niemand vraagt zich af of de kijker wellicht enige originaliteit op prijs zou stellen.

In ieder geval hebben voor ‘Schoondochter Gezocht’, merkwaardigerwijs gepresenteerd door de vrouw van René Froger, zich een aantal kennelijk wanhopige ouders gemeld, die omhoog zitten met een oudere jongere waar ze wel eens vanaf willen (de vrijgezellen zijn minstens 25 jaar oud). Daarvan zijn er een stuk of tien geselecteerd. Hoe mag Joost weten. Naar mijn gevoel niet op hun kans op succes. Ik heb de presentatie van een aantal van die kandidaten gezien en van hun moeders natuurlijk. Er is duidelijk veel leed in de provincie. Na die eerste presentatie konden belangstellende vrouwen reageren. Uit die schriftelijke reacties mochten zes dames geselecteerd worden. Per behoeftige zoon werd vervolgens een hele uitzending besteed aan het verdere selectieproces, dat volgens een vast patroon verloopt.

Van de kandidaten Jan de Keijzer en René Koekenbier heb ik het verloop van dit melodrama aanschouwd. Dat was meer dan genoeg. Ach, die Jan de Keijzer. Al 27 en flink uit de kluiten gewassen en nog steeds bij pa en ma op de boerderij in Maurik, met als enige hobby het bezoeken van 'schuurfeesten'. Daar zit je als moeder natuurlijk lelijk mee in je maag. En die René. Al veertig en gescheiden en werkzaam bij de Reinigingsdient van Haarlem. Hij woont helemaal niet bij zijn ouders maar steekt nog zes dagen per week de benen onder moeders eettafel, die en passant ook de bewassing doet. En hij heeft een zoontje van elf die gelukkig niet bij zijn vader, maar bij zijn moeder woont. Natuurlijk is die moeder René liever kwijt dan rijk. Die wil ook wel eens wat tijd voor zichzelf. Waarom iemand op een dergelijke manier aan de vrouw probeert te komen, c.q. een moeder van haar zoon af wil komen, is mij een raadsel.

Nog veel geheimzinniger is het waarom die belangstellende vrouwen zich zo door de molen laten halen. De zes geselecteerde vrouwen komen namelijk eerst gezamenlijk op bezoek, in dit geval dus bij de families de Keijzer en Koekenbier. Daar zaten ze met z'n allen aan de thee elkaar te beloeren, terwijl de zoon met de dames één voor één een verhelderend bedoeld gesprekje voert (“Waarom heb je eigenlijk gereageerd?” “Nou, gewoon, je leek me wel leuk.”). Moeder doet haar werk vooral middels observaties en gaat vervolgens met haar zoon in conclaaf om te beslissen welke drie dames onverrichter zake naar huis kunnen. Waar deze beslissing op gebaseerd is, blijft in nevelen gehuld.

Toen waren er nog maar drie. Die worden vervolgens door moeder thuis bezocht. Dat wil zeggen, hun huis wordt bezocht. Moeder inspecteert het interieur, geeft een oordeel over de smaak van de inrichting, de netheid, de aanwezige trivialia en haar algehele indruk (hier zal René zich onmiddellijk thuis voelen). Daarna gaat moeder met de drie dames op stap en probeert ze over van alles en nog wat uit te horen. En dan moet weer een potentiële schoondochter afvallen, dus wordt er overlegd met zoonlief, die zich nu geheel moet verlaten op de aanwijzingen van moeder. En die moeders steken hun mening niet onder stoelen of banken. De resterende twee huwelijkskandidates komen vervolgens een weekend logeren in het ouderlijk huis, bij afwezigheid van de aanstaande schoonouders. Ja, er zijn ook vaders in het spel, maar die doen slechts voor spek en bonen mee. Tijdens die logeerpartij wordt er wat gedronken en veel gebabbeld en als het bedtijd is verdwijnen de twee dames samen in een kamertje tot ze de volgende ochtend gewekt worden voor het door de zoon gemaakte ontbijt. En dan gaat het er om spannen, want er moet er nog één naar huis gestuurd worden. Wie zal er in de prijzen vallen en op kosten van de TROS een fijn weekend mogen doorbrengen met haar aanstaande?

De vrouwen die worden weggestuurd praten nog even na met de charmante Natasja Froger en reageren allemaal even sportief. Nee heb je en ja kun je krijgen. Toch? Tamelijk onverkwikkelijk allemaal. Vooral omdat volgens mij het feestnummer Jan de Keijzer eigenlijk geen van de zes dames zag zitten en de toffe René Koekenbier het al vrij snel wist en zelfs op een van die vrouwen verliefd werd. Maar dat kan natuurlijk niet. Ze moeten het spelletje wel meespelen, want anders kun je die uitzending niet vullen. Ik zou trouwens graag willen weten of na de uitzending zo'n zoon alsnog contact opneemt met een of meer van de weggestuurde slachtoffers. Waarom zou je er maar één uitproberen. Onverkwikkelijk is ook het gedrag van de moeders die ik gezien heb. Het is duidelijk dat de zonen en aanstaande schoondochters zich nogal opgelaten voelen, maar de moeders zijn geheel zichzelf en etaleren schaamteloos hun geborneerdheid en eigen belang.

Verder is het sleutelwoord 'gezellig'. Het was een hele 'gezellige' avond, we hebben heel 'gezellig' zitten praten, zij lijkt me wel een 'gezellige' schoonmoeder, ik denk dat die twee het wel 'gezellig' kunnen hebben, etc. etc. Al met al is ‘Schoondochter Gezocht’ een flauw en een beetje meelijwekkend programma, met een zeer gekunsteld format. Zo gaat iemand toch niet te werk als hij een partner zoekt. Maar ik heb er wel iets van geleerd. Het matriarchaat bestaat nog steeds in Nederland. De moeders die ik zag hebben de broek aan en de vaders en zonen niets in te brengen dan lege briefjes. En heus niet alleen omdat ze ermee op de TV komen.
 
 
******************************
Wilt u meer weten over hyperventilatie?
© 2006 Katharina Kouwenhoven
powered by CJ2