Ze noemt haar verloofde 'Mop'. En binnenkort gaan ze trouwen en dan noemt ze haar echtgenoot 'Mop'. Aandoenlijk. Maar het is ook een prinsesje, Irene Schouten, geboren op de langste dag in 1992, omdat ze zo wezenloos goed kan schaatsen. Irene is een echte Westfriese. Friezen zijn een apart slag mensen, maar Westfriezen zijn dat zeker ook. Irene schaatste met haar oudere broer Simon marathons en dat deed ze niet onverdienstelijk. Zo kwam ze in de schaatsploeg van Jillert Anema. Een aantal van zijn marathonschaatsers gingen ook schaatsen op de lange baan. Die marathons zijn vooral een Nederlandse hobby, maar dat lange baan schaatsen is internationaal en daarmee kun je naar de Olympische Spelen. Irene ging ook lange baan schaatsen. De 3000 meter, de 5000 meter en de massastart, een betrekkelijk nieuw onderdeel dat haar op het lijf geschreven was.

Aanvankelijk had ze niet zo veel succes als langebaanschaatsster. Maar bij het team van Jillert Adema kwam een nieuwe trainer met wie ze aan haar techniek werkte. Marathonschaatsers malen daar niet zo om. Sommigen hebben van zichzelf een redelijke techniek, anderen krabbelen maar wat. Het is vooral een kwestie van duurvermogen. Maar Irene kreeg, toen ze wist hoe ze moest schaatsen, vleugels en veel zelfvertrouwen. En ze ging naar de Olympische Spelen van Peking en won 3 gouden en 1 bronzen medaille. Die laatste was niet haar fout.

Dus nu gaat Irene met Mop in hun nieuwe huis wonen, in Hoogkarspel. En daar gaan ze nadenken over haar toekomst. Blijft ze schaatsen of gaat ze in de bloembollen, het familiebedrijf. Ik hoop dat ze doorgaat naar de volgende Olympische Spelen. Haar resultaten kunnen dan alleen maar tegenvallen, maar je weet het nooit. Irene Wüst kon haar trucjes ook een paar keer herhalen.

----------

De tekening is van de auteur.