archiefvorig nr.lopend nr.

Vermaak en Genot > Was er nog wat op de tv? delen printen terug
Sekswerkers Arie de Jong

1907VG Seks
Op televisie werd pas geleden een serie van vier documentaires getoond onder de noemer van ‘sekswerkers’. Daar weet ik niet veel van en het wekte mijn interesse. Dus heb ik alle vier delen bekeken en wat er te zien en te horen was geeft te denken.

Uiteraard was het onmogelijk om de hele branche te tonen in dit vierdelige portret. De aandacht concentreerde zich op vier sekswerkers. Allen vrouw en rond de dertig en allen ook min of meer zelfstandig opererend. Bovendien allemaal autochtone Nederlanders, dus geen sekswerkers die uit het buitenland komen. Ook geen bordelen of andere ondernemingen op dit vlak. Wat er te zien was, het was genoeg, al was het dus maar een beperkt deel van wat er allemaal te koop is. Zo lees ik wel eens dat alleen al in Amsterdam duizenden sekswerkers werkzaam zijn, deels in bordelen, sekstheaters en anderszins. Dat aantal is indrukwekkend, want er moeten behoorlijk wat klanten zijn (in normale tijden overigens ook veel buitenlandse bezoekers) om te maken dat al die mensen een goede boterham verdienen.

Wat in de vier afleveringen van ‘sekswerkers’ werd getoond, bracht me van de ene verbazing in de andere. Ik moet erbij vertellen, dat het me eigenlijk niet lukte me goed te verplaatsen in de verschillende rollen die werden getoond. We zagen niet alleen de sekswerkers, maar ook hun partners en hun klanten. Het mag dan gemakkelijk lijken om te zeggen dat klanten behoefte hebben aan seks, maar wat maakt het prettig om voor 200 euro per uur tijd door te brengen met een onbekende vrouw die er alles aan doet om geen emotionele relatie met je te hebben?

Die emoties worden wel geacteerd, maar iedereen weet dat er geen sprake van is. Alle vier sekswerkers verklaarden met overtuiging dat het hun ‘werk’ is en dat ze er geen gevoelens bij hebben. Nou ja, eentje vindt het wel heel leuk om aan lullen te zuigen of sperma in het gezicht gespoten te krijgen, al was mij weer niet duidelijk waarom de klanten dat zo prettig vinden. Deze sekswerker speelde mee in seksfilms en daarvan werden beelden getoond. Voorbeeld: er stonden een stuk of tien mannen op een rij, wel met een hemd aan en met maskers op, waarbij hun lullen onderuit het hemd hingen. De betrokken sekswerker, Linda Lush heet ze in haar beroep, liet zich dan filmen terwijl ze de een na de ander even pijpte. Je moet er maar van houden.

Een andere werd ook gesproken toen ze terugkwam van een twee uur durend bezoek aan een klant. Ze was duidelijk afgedraaid, want deze klant had anderhalf uur het nodige ‘anaal’ gedaan. Het gaat mijn fantasie te boven.

Partners

Elk van de vier had een partner en die kwamen ook sprekend in beeld. Elk van die mannen vond het prima dat hun partner betaalde seks bedreef. Een enkeling was daar ook zelf nauw bij betrokken. Eentje bracht zijn vrouw naar de klanten, voor zover die niet aan huis kwamen. Maar een andere maakte het nog veel bonter.

Genoemde Linda was door iemand in Duitsland gehuurd voor een dag of twee. Haar partner ging mee en bleef rustig in een gemakkelijke stoel zitten, terwijl Linda eerst de klant begon te pijpen en later door hem werd genomen. Terwijl dat gebeurde, werd de partner in alle rust ondervraagd. Dus er was ook een cameraman/vrouw bij en de maakster van de documentaire die tegelijk met de seks de klant, de sekswerker en haar partner ondervroeg. Je moet er maar op komen en je moet er maar tegen kunnen.

De kritische noot

Het was bijna een verademing dat er één op bezoek ging bij haar schoonmoeder, die zonder omhaal liet weten dat ze de activiteiten van haar schoondochter afkeurde, maar dat ze het had leren te aanvaarden. De afkeuring kwam voort uit haar geloof, maar zonder geloof klonk het al overtuigend genoeg. Nog mooier werd het, toen ze over het voetlicht kwam met een vraag aan haar schoondochter hoe die het toch oploste dat ze werd gepenetreerd door mannen waar ze niets voor voelde. Ze kreeg te horen dat de schoondochter veel geld uitgaf aan glijmiddel en condooms, anders ging het niet. Voor schoonmoeder was het welhaast een opluchting dat de activiteiten alleen met zulke hulpmiddelen konden plaatsvinden.

Hoe waren elk van die vier vrouwen sekswerker geworden? Het antwoord kwam er met enige omhaal telkens wel uit: geld. Soms waren inkomsten gekelderd door corona en was iemand op die manier in het sekswezen belandt, soms had iemand schulden opgebouwd of leefde graag op grote voet. En om met één ervan te spreken: "dan haal je op deze manier toch veel meer geld op dan dat je in de supermarkt achter de kassa zit".

Het meest verrast was ik door degene die zich had gespecialiseerd in SM. Als kijker werden we met enkele klanten geconfronteerd. Bleke billen werden op lieve wijze met een zweepje bewerkt, dildo’s werden in een aars gestoken, tepelklemmen werden aangebracht, ballen werden opgebonden en de heren hadden onveranderlijk een leren gezichtsmasker op en om herkenbaarheid nog beter te voorkomen waren hun stemmen bewerkt. En ze vonden het allemaal maar wat lekker! Onbegrijpelijk en om moedeloos van te worden. Bewerkt te worden door een licht getatoeëerde mevrouw met piercings door haar onderlip, gekleed in een ongemakkelijk leren tuigje. En dan tevreden zijn als je een klap op je erectie krijgt.

Laten we het er op houden dat het mijn wereld niet is. Eerlijk gezegd kan ik er nog steeds niet bij, en wellicht moeten we dat ook maar zo houden.

----------

De fel realistische illustratie is van Alex Verduijn den Boer



© 2022 Arie de Jong meer Arie de Jong - meer "Was er nog wat op de tv?" -
Vermaak en Genot > Was er nog wat op de tv?
Sekswerkers Arie de Jong
1907VG Seks
Op televisie werd pas geleden een serie van vier documentaires getoond onder de noemer van ‘sekswerkers’. Daar weet ik niet veel van en het wekte mijn interesse. Dus heb ik alle vier delen bekeken en wat er te zien en te horen was geeft te denken.

Uiteraard was het onmogelijk om de hele branche te tonen in dit vierdelige portret. De aandacht concentreerde zich op vier sekswerkers. Allen vrouw en rond de dertig en allen ook min of meer zelfstandig opererend. Bovendien allemaal autochtone Nederlanders, dus geen sekswerkers die uit het buitenland komen. Ook geen bordelen of andere ondernemingen op dit vlak. Wat er te zien was, het was genoeg, al was het dus maar een beperkt deel van wat er allemaal te koop is. Zo lees ik wel eens dat alleen al in Amsterdam duizenden sekswerkers werkzaam zijn, deels in bordelen, sekstheaters en anderszins. Dat aantal is indrukwekkend, want er moeten behoorlijk wat klanten zijn (in normale tijden overigens ook veel buitenlandse bezoekers) om te maken dat al die mensen een goede boterham verdienen.

Wat in de vier afleveringen van ‘sekswerkers’ werd getoond, bracht me van de ene verbazing in de andere. Ik moet erbij vertellen, dat het me eigenlijk niet lukte me goed te verplaatsen in de verschillende rollen die werden getoond. We zagen niet alleen de sekswerkers, maar ook hun partners en hun klanten. Het mag dan gemakkelijk lijken om te zeggen dat klanten behoefte hebben aan seks, maar wat maakt het prettig om voor 200 euro per uur tijd door te brengen met een onbekende vrouw die er alles aan doet om geen emotionele relatie met je te hebben?

Die emoties worden wel geacteerd, maar iedereen weet dat er geen sprake van is. Alle vier sekswerkers verklaarden met overtuiging dat het hun ‘werk’ is en dat ze er geen gevoelens bij hebben. Nou ja, eentje vindt het wel heel leuk om aan lullen te zuigen of sperma in het gezicht gespoten te krijgen, al was mij weer niet duidelijk waarom de klanten dat zo prettig vinden. Deze sekswerker speelde mee in seksfilms en daarvan werden beelden getoond. Voorbeeld: er stonden een stuk of tien mannen op een rij, wel met een hemd aan en met maskers op, waarbij hun lullen onderuit het hemd hingen. De betrokken sekswerker, Linda Lush heet ze in haar beroep, liet zich dan filmen terwijl ze de een na de ander even pijpte. Je moet er maar van houden.

Een andere werd ook gesproken toen ze terugkwam van een twee uur durend bezoek aan een klant. Ze was duidelijk afgedraaid, want deze klant had anderhalf uur het nodige ‘anaal’ gedaan. Het gaat mijn fantasie te boven.

Partners

Elk van de vier had een partner en die kwamen ook sprekend in beeld. Elk van die mannen vond het prima dat hun partner betaalde seks bedreef. Een enkeling was daar ook zelf nauw bij betrokken. Eentje bracht zijn vrouw naar de klanten, voor zover die niet aan huis kwamen. Maar een andere maakte het nog veel bonter.

Genoemde Linda was door iemand in Duitsland gehuurd voor een dag of twee. Haar partner ging mee en bleef rustig in een gemakkelijke stoel zitten, terwijl Linda eerst de klant begon te pijpen en later door hem werd genomen. Terwijl dat gebeurde, werd de partner in alle rust ondervraagd. Dus er was ook een cameraman/vrouw bij en de maakster van de documentaire die tegelijk met de seks de klant, de sekswerker en haar partner ondervroeg. Je moet er maar op komen en je moet er maar tegen kunnen.

De kritische noot

Het was bijna een verademing dat er één op bezoek ging bij haar schoonmoeder, die zonder omhaal liet weten dat ze de activiteiten van haar schoondochter afkeurde, maar dat ze het had leren te aanvaarden. De afkeuring kwam voort uit haar geloof, maar zonder geloof klonk het al overtuigend genoeg. Nog mooier werd het, toen ze over het voetlicht kwam met een vraag aan haar schoondochter hoe die het toch oploste dat ze werd gepenetreerd door mannen waar ze niets voor voelde. Ze kreeg te horen dat de schoondochter veel geld uitgaf aan glijmiddel en condooms, anders ging het niet. Voor schoonmoeder was het welhaast een opluchting dat de activiteiten alleen met zulke hulpmiddelen konden plaatsvinden.

Hoe waren elk van die vier vrouwen sekswerker geworden? Het antwoord kwam er met enige omhaal telkens wel uit: geld. Soms waren inkomsten gekelderd door corona en was iemand op die manier in het sekswezen belandt, soms had iemand schulden opgebouwd of leefde graag op grote voet. En om met één ervan te spreken: "dan haal je op deze manier toch veel meer geld op dan dat je in de supermarkt achter de kassa zit".

Het meest verrast was ik door degene die zich had gespecialiseerd in SM. Als kijker werden we met enkele klanten geconfronteerd. Bleke billen werden op lieve wijze met een zweepje bewerkt, dildo’s werden in een aars gestoken, tepelklemmen werden aangebracht, ballen werden opgebonden en de heren hadden onveranderlijk een leren gezichtsmasker op en om herkenbaarheid nog beter te voorkomen waren hun stemmen bewerkt. En ze vonden het allemaal maar wat lekker! Onbegrijpelijk en om moedeloos van te worden. Bewerkt te worden door een licht getatoeëerde mevrouw met piercings door haar onderlip, gekleed in een ongemakkelijk leren tuigje. En dan tevreden zijn als je een klap op je erectie krijgt.

Laten we het er op houden dat het mijn wereld niet is. Eerlijk gezegd kan ik er nog steeds niet bij, en wellicht moeten we dat ook maar zo houden.

----------

De fel realistische illustratie is van Alex Verduijn den Boer

© 2022 Arie de Jong
powered by CJ2