 |
 Iedereen weet dat de bioscopen dicht zijn. Op dit moment (15 april) is het nog een slag in de lucht wanneer ze weer open gaan. Als de gelegenheid zich voordoet, kunt u – op tv of video – de Amerikaanse film The Homesman zien. Dat is geen landelijke première (die vond plaats eind juni 2014, in een bescheiden aantal theaters). Vorige week was hij op TV en dat was voor de dagbladen aanleiding genoeg om hem nogmaals in het zonnetje te zetten. Ik kende de film al van in de bioscoop, maar dat nodigde des te meer uit om hem nog eens te zien. Kijken of hij nog steeds zo goed was. Ik wist dat de film twee uur duurde. Bij de commerciëlen moet je daar nog zo’n 20 minuten reclame bij optellen. Dat zou een lange zit worden.
Gelukkig bleek mijn aanvankelijke wantrouwen misplaatst. De programmaleiding van SBS had zichzelf overtroffen en net als in 2014 was The Homesman één van de betere films van het jaar. Dat is vooral de verdienste van de twee hoofdrolspelers: Tommy Lee Jones en Hilary Swank. Beiden hadden hun sporen al eerder ruimschoots verdiend. Swank kreeg een Oscar voor beste vrouwelijke hoofdrol in Boys Don’t Cry (1999) en herhaalde dit kunststukje in 2004 met Million Dollar Baby. Laatbloeier Jones’ prijzenkast is nog beter gevuld en hij heeft het voordeel dat iedereen zijn karakteristieke kop altijd en overal herkent. Hij kreeg zijn niet-verzilverde Oscarnominaties voor zijn bijrollen in Lincoln (2012), In the Valley of Elah (2007) en JFK (1999).
Bij al dit acteergeweld blijft het scenario wat achter. (Opmerkelijk, want Tommy Lee Jones heeft de film niet alleen geregisseerd, maar trad ook nog eens op als coscenarist.) Iets wringt er, maar wat? Het is denkbaar dat Jones en Glendon Swarthoek, om wiens roman het hier gaat, niet op dezelfde lijn zaten.
Het scenario is op zijn minst vergezocht te noemen. In een uithoek van de staat Nebraska zijn drie jonge vrouwen om redenen die in het scenario niet erg helder worden uitgelegd, ten prooi gevallen aan krankzinnigheid. In de uithoek waar ze nu vegeteren, is de kans dat ze ooit zullen verbeteren nihil. De overheid kent een plekje in de staat Maine waar het goed toeven schijnt te zijn. Is één van de dorpelingen bereid voor deze gelegenheid als gids/bewaker op te treden?
Zoals we eigenlijk al verwachtten, biedt de dappere Mary Bee Cuddy zich aan. En wat doen we dan met Tommy Lee Jones? Nogal wiedes. Die wordt ingelijfd in het privélegertje van Mary Bee. Zo hebben we een morsige nihilist, een onverschrokken vrouwmens en drie krankzinnige vrouwen. Met deze achtergrondinfo kun je niet verwachten dat het verhaal zich keurig aan de Hollywoodregels houdt.
|
|
