![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() ![]() ![]() ![]() |
![]() |
|
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
|
![]() |
|||||||||||||||||||||||||||
![]() |
![]() |
![]() |
Vermaak en Genot > Naar de film | ||||
Geen dame, geen heer | Hans Knegtmans | |||
![]() Wie zonder voorkennis de zaal betreedt, weet aanvankelijk niet beter of hij kijkt naar een bloeiende man-vrouw relatie die al enige tijd gaande is. De beschaafde laatvijftiger Orlando – goed in de kleren gestoken, keurige kantoorbaan – heeft iets moois met de veel jongere Marina. ’s Avonds zingt ze meer dan verdienstelijk in een nachtclub, overdag serveert ze in een restaurant. Moet kunnen: leeftijds- en standsverschillen zijn aan de orde van de dag, ook in de Chileense hoofdstad Santiago. Maar regisseur Sebastián Lelio heeft een wrede plotwending in petto. Tijdens een romantisch restaurantetentje wordt Orlando getroffen door wat later een hersenbloeding blijkt te zijn. Een paniekerige autorit naar het ziekenhuis – tot overmaat van ramp ook nog ontsierd door een bloedige val van een trap – komt te laat om Orlando’s leven te redden. Pas bij de botte behandeling die Marina vervolgens ten deel valt beseft de kijker dat hier iets vreemds aan de hand is. Niemand bekommert zich om haar welbevinden. Alsof ze een passant is die toevallig in de buurt was toen die meneer zijn akelige val maakte. Vervolgens onthult de regisseur bij stukjes en beetjes de vermeende ‘perversiteit’ van het ongelukkige stel. Orlando is weggelopen bij zijn wettige vrouw omdat hij verliefd werd op Marina. Zij trok bij hem ![]() Het is een inktzwarte wereld waarmee de onschuldige Marina krijgt af te rekenen. Een politieagente vermoedt mishandeling achter Orlando’s ongelukkige val. Een arts onderzoekt of Marina’s claim van vrouw-zijn legitiem is. Orlando’s zoon eist de nieuwe woning van papa op en ontvoert de hond. En met vereende krachten voorkomt de familie van de treurende weduwe dat Marina getuige kan zijn van Orlando’s uitvaart. Het komt zelfs tot een handgemeen. Je zou van minder in de put raken. Een enkele Arthouse-purist zou kunnen opmerken dat de regisseur wel erg gul is met zijn dramatische spektakel. Was het nu werkelijk nodig om Orlando’s familie af te schilderen als een zooitje simplistische, kromdenkende nitwits? Om Orlando’s weduwe Maria, als ze die ontmoet, met onverholen walging uit te laten maken voor ‘gedrocht’? Ik denk van wel. Slachtoffers van een gebroken huwelijk staan niet bekend om hun subtiliteit. Zeker niet als de aanstichtster in hun ogen een omgebouwde man is. Una mujer fantástica is een toonbeeld van uitgebalanceerde vertelkunst, gedragen door een uitzonderlijk overtuigende hoofdpersoon (Daniela Vega). Wanneer zij in de slotscène haar vertolking van een nachtclubdeuntje inruilt voor een hoogwaardige aria op een heus concertpodium, heeft de kijker de neiging met overgave te applaudisseren. Ook al is hij (of ZIJ!) zich ervan bewust dat een film die eindigt met een gevoelvol stukje muziek een geheide tranentrekker is. ------------ De plaatjes zijn geselecteerd door de schrijver |
||||
© 2017 Hans Knegtmans | ||||
![]() |
![]() |
![]() |
||
![]() |
powered by CJ2 |