archiefvorig nr.lopend nr.

Bezigheden > Klussen delen printen terug
Schrijversbenodigdheden Bram Schilperoord

1904BZ Schrijfgerei
Op zoek naar een onderwerp waar ik nu eens mijn licht over kan laten schijnen blader ik terloops in mijn Moleskine agenda en zie op de maagdelijk lege bladzijden dat ik de komende week vrijwel geen afspraken heb. Zoals een gepensioneerde betaamt.

Leeg of niet, ik ben zeer gehecht aan dit legendary notebook, dat volgens de fabrikant niet alleen de travel companion was van Ernest Hemingway en Bruce Chatwin, maar waarin ook Picasso en Van Gogh, 'sketches, notes, stories and ideas', noteerden. Niet mis dus.

Of dat allemaal waar is of uit de duim gezogen, ik voel me met deze legendarische Moleskine agenda in goed gezelschap, en elk jaar koop ik een nieuw exemplaar, dat ongeveer tien keer zo duur is als een Hema agenda die er bijna 't zelfde uitziet.

Teksten schrijf ik eerst met de hand voordat ik ze op mijn laptop typ, waarvoor ik het programma LibreOffice Writer 7.0 gebruik.

Schrijven doe ik in 'spiral ring notebooks', voorzien van een harde kaft aan voor-en achterkant van het merk Naturalkraft, waarvan ik een partijtje op een uitverkoop bij een kantoorboekhandel heb aangeschaft.

De dun-en-zwart schrijvende merkloze pennen (0,5 mm) die ik bij voorkeur gebruikte, had ik wél in de Hema gekocht, maar die waren plotseling niet meer leverbaar, evenals de goedkopere maar voortreffelijk schrijvende 'Bruynzeel Fluidliner'. 

De 'Megapolis gel ink' pennen van het merk Erich Krause uit dezelfde kantoorboekhandel schreven ook prima, maar waren in no-time leeg. 'Mitsubishi's uni-ball eye-fine' ging aanzienlijk langer mee, maar de inkt had de neiging enigszins uit te lopen waardoor mijn schrift behoorlijk vlekkerig werd. Hetzelfde manco gold voor de 'Staedtler triplus fineliner'. 

De 'Pilot G-Tec-C4' mocht er zijn maar de ideale pen was er een van hetzelfde merk: de 'Pilot hi-tec point V5 Grip', waarvan ik er tot mijn grote vreugde een stuk of vijf heb kunnen aanschaffen. Inmiddels heeft Pilot zich ook op het groene front begeven met een Refillable 'Green Tecpoint 5 with pure liquid ink', dat een grote toekomst wordt voorspeld. Waar je die pen moet laten vullen, is voorlopig nog onduidelijk.

Zoals wielerliefhebbers een boom kunnen opzetten over het aantal versnellingen dat hun fiets telt, hoelang ze  het ‘voorblad erop houden’, met welk 'verzet' ze de Muur van Geraardsbergen zijn opgereden en bij welke haarspeldbocht ze naar 38:24 schakelden, kan ik aldus best een kwartiertje 'doorzagen' over mijn voorkeur voor schrijfgereedschappen en blocnotes. 

Enigszins pietluttig, dat weet ik ook wel, maar toch geheel passend in deze tijd waarin ook koks in tv-uitzendingen uitvoerig verslag doen hoe ze een sausje maken, wat erin gaat, hoe lang het moet pruttelen, en bij welk gerecht het past.

----------
De illustratie is van Han Busstra


© 2021 Bram Schilperoord meer Bram Schilperoord - meer "Klussen"
Bezigheden > Klussen
Schrijversbenodigdheden Bram Schilperoord
1904BZ Schrijfgerei
Op zoek naar een onderwerp waar ik nu eens mijn licht over kan laten schijnen blader ik terloops in mijn Moleskine agenda en zie op de maagdelijk lege bladzijden dat ik de komende week vrijwel geen afspraken heb. Zoals een gepensioneerde betaamt.

Leeg of niet, ik ben zeer gehecht aan dit legendary notebook, dat volgens de fabrikant niet alleen de travel companion was van Ernest Hemingway en Bruce Chatwin, maar waarin ook Picasso en Van Gogh, 'sketches, notes, stories and ideas', noteerden. Niet mis dus.

Of dat allemaal waar is of uit de duim gezogen, ik voel me met deze legendarische Moleskine agenda in goed gezelschap, en elk jaar koop ik een nieuw exemplaar, dat ongeveer tien keer zo duur is als een Hema agenda die er bijna 't zelfde uitziet.

Teksten schrijf ik eerst met de hand voordat ik ze op mijn laptop typ, waarvoor ik het programma LibreOffice Writer 7.0 gebruik.

Schrijven doe ik in 'spiral ring notebooks', voorzien van een harde kaft aan voor-en achterkant van het merk Naturalkraft, waarvan ik een partijtje op een uitverkoop bij een kantoorboekhandel heb aangeschaft.

De dun-en-zwart schrijvende merkloze pennen (0,5 mm) die ik bij voorkeur gebruikte, had ik wél in de Hema gekocht, maar die waren plotseling niet meer leverbaar, evenals de goedkopere maar voortreffelijk schrijvende 'Bruynzeel Fluidliner'. 

De 'Megapolis gel ink' pennen van het merk Erich Krause uit dezelfde kantoorboekhandel schreven ook prima, maar waren in no-time leeg. 'Mitsubishi's uni-ball eye-fine' ging aanzienlijk langer mee, maar de inkt had de neiging enigszins uit te lopen waardoor mijn schrift behoorlijk vlekkerig werd. Hetzelfde manco gold voor de 'Staedtler triplus fineliner'. 

De 'Pilot G-Tec-C4' mocht er zijn maar de ideale pen was er een van hetzelfde merk: de 'Pilot hi-tec point V5 Grip', waarvan ik er tot mijn grote vreugde een stuk of vijf heb kunnen aanschaffen. Inmiddels heeft Pilot zich ook op het groene front begeven met een Refillable 'Green Tecpoint 5 with pure liquid ink', dat een grote toekomst wordt voorspeld. Waar je die pen moet laten vullen, is voorlopig nog onduidelijk.

Zoals wielerliefhebbers een boom kunnen opzetten over het aantal versnellingen dat hun fiets telt, hoelang ze  het ‘voorblad erop houden’, met welk 'verzet' ze de Muur van Geraardsbergen zijn opgereden en bij welke haarspeldbocht ze naar 38:24 schakelden, kan ik aldus best een kwartiertje 'doorzagen' over mijn voorkeur voor schrijfgereedschappen en blocnotes. 

Enigszins pietluttig, dat weet ik ook wel, maar toch geheel passend in deze tijd waarin ook koks in tv-uitzendingen uitvoerig verslag doen hoe ze een sausje maken, wat erin gaat, hoe lang het moet pruttelen, en bij welk gerecht het past.

----------
De illustratie is van Han Busstra
© 2021 Bram Schilperoord
powered by CJ2