archiefvorig nr.lopend nr.

Beschouwingen > De poëtische wereld delen printen terug
De klas (1965-1971) Jaap van Lakerveld

Een klassenreünie, zit ik te wachten
Op oude koeien, weemoed, of oud zeer,
Op praatjes van “hoe was het ook al weer”,
“Die leraren”, “hoe hard we altijd lachten?”

Wil ik die kind’ren zien, die nu mevrouw zijn, of meneer?
Ik stel me hen al voor in mijn gedachten.
Ik heb een beeld van wat ik kan verwachten
En denk: “Ik weet nog even niet hoe of ik reageer”.

Ik deelde met hen zes jaar van mijn leven.
Van meer dan een van hen heb ik gehouden,
Was onder vrienden die elkaar vertrouwden.
De klas was zes jaar domweg een gegeven.

Dus ben ik naar de reünie gegaan.
Daar bleek de klas nog altijd te bestaan.

© 2006 Jaap van Lakerveld meer Jaap van Lakerveld - meer "De poëtische wereld" -
Beschouwingen > De poëtische wereld
De klas (1965-1971) Jaap van Lakerveld
Een klassenreünie, zit ik te wachten
Op oude koeien, weemoed, of oud zeer,
Op praatjes van “hoe was het ook al weer”,
“Die leraren”, “hoe hard we altijd lachten?”

Wil ik die kind’ren zien, die nu mevrouw zijn, of meneer?
Ik stel me hen al voor in mijn gedachten.
Ik heb een beeld van wat ik kan verwachten
En denk: “Ik weet nog even niet hoe of ik reageer”.

Ik deelde met hen zes jaar van mijn leven.
Van meer dan een van hen heb ik gehouden,
Was onder vrienden die elkaar vertrouwden.
De klas was zes jaar domweg een gegeven.

Dus ben ik naar de reünie gegaan.
Daar bleek de klas nog altijd te bestaan.
© 2006 Jaap van Lakerveld
powered by CJ2