 |
|
|
|
|
 |
 |
archiefvorig nr.lopend nr. |
 |
|
 |
 |
|
 |
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||
 |
|
 |
|||||||||||||||||||||||||||
| Beschouwingen > De poëtische wereld | ||||
| Loflied op de innerlijke rust | Julius Pasgeld | |||
 Waarom zou ik een appeltje schillenMet mijn allerliefste mijn Als er bovenop de fruitschaal Alleen maar mandarijnen zijn? Waarom toch gaan naar verre landen Als ik daar hetzelfde zoek Wat ik beter nog kan vinden Bij het haardvuur met een boek? Waarom maatschap’lijk functioneren Met stropdas en kostuum en vest? Ziektes kan je er van krijgen Zoals sociale builenpest. Waarom toch zou ’k me amuseren Als ik daarmee een leegte vul Die ik met onnozelheden En een schaterlach verhul? Waarom toch zou ik onaneren Als ik bedrukt en eenzaam ben? Terwijl er heus wel weer een kans komt Er zijn veel vrouwen die ik ken. Waarom zou ik mijn haren kammen? Het is als handeling vrij banaal En ’t is toch allemaal voor niks want Op den duur word ik toch kaal. Waarom toch zou ik demonstreren Tegen racisme en geweld Als ik niet eerst eens bij mezelf keek Of in mij die haat ook geldt? Waarom toch steeds mijn stoppels scheren? Ik heb nog nooit een vrouw gehad Die zachtjes strijkt over mijn wangen En fluist’rend zegt: ‘Wat ben je glad’. ------------ De tekening is van Elène Klaren |
||||
| © 2019 Julius Pasgeld | ||||
|
|
|
||
|
powered by CJ2 | |||