De Leunstoel - internetmagazine voor rustige mensen


		archiefvorig nr.lopend nr.

Bezigheden > Galerie		delen printen terug


	Paula Modersohn Museum	Dik Kruithof
	Paula Modersohn-Becker werd geboren in 1876 en verhuisde naar Bremen toen ze twee jaar oud was. Toen ze zestien was logeerde ze een half jaar bij een tante in Londen en kreeg ze haar eerste tekenlessen. In 1895 zag ze een tentoonstelling van de kunstenaars uit Worpswede in de Bremer Kunsthalle. In 1897 bracht ze voor het eerst een zomer door in Worpswede, een kunstenaarsdorp ten noordoosten van Bremen, waar kunstenaars werkten die zich afkeerden van het gangbare kunstonderwijs en terug wilden naar de natuur, vergelijkbaar met de school van Barbizon in Frankrijk. Paula wilde ook sober schilderen en had daar in die tijd geen succes mee, haar twee schilderijen op een tentoonstelling in 1899 werden door een recensent weggehoond in de Weserkurier, destijds de belangrijkste krant van de stad. Paula wilde weg en andere dingen onderzoeken. In 1900 bracht ze haar eerste bezoek aan Parijs om kennis te maken met de schilderswereld daar. Tot haar dood in 1907 zou ze nog vier korte of lange reizen naar Parijs maken, maar ze ging steeds terug naar Worpswede. In 1907 overleed ze in haar dorp aan een embolie, enige dagen nadat ze bevallen was van haar dochter Mathilde. In 1913 was er een eerste tentoonstelling van haar werk in de Bremer Kunsthalle en begon de waardering voor haar werk toe te nemen. Drie jaar later was er een grote tentoonstelling en een boek met achtergrondinformatie over haar leven. Expressionisme Haar werk wordt gerekend tot het vroege expressionisme en ze is nu een belangrijke voorloper van de moderne Duitse schilderkunst. In Bremen is een Paula Modersohn-Becker museum ingericht waarin veel van haar werk te zien is. Ze maakte in de veertien jaar dat ze schilderde 750 schilderijen en ongeveer duizend tekeningen. Veel van de schilderijen worden geregeld uitgeleend want ze is als voorloper van het Duits expressionisme vaak te zien op tentoonstellingen. Van twee volle zalen met schilderijen van Paula Modersohn word ik rustig en tevreden. De aardse kleuren, prachtige kinderportretjes en eenvoudige landschappen missen hun uitwerking niet. Hier zag ik ook dat ze een goed portretschilder is: een oude vrouw met de allure van een keizerin en een ‘Mann mit Volbart’ zijn zeer overtuigend en de eenzame ruiter Don Quichotte rijdt teleurgesteld op zijn paard weg na de (verloren) strijd tegen de molen. Het straatje Een prachtig museum in een heel bijzonder straatje, de Böttcherstrasze, die loopt van het grote marktplein voor het oude raadhuis naar de Weserkade. Omstreeks 1905 begon de Bremer miljonair Roselius, grondlegger van een Duits koffiemerk, er huizen aan te kopen. In het eerste vestigde hij zijn hoofdkwartier. In de jaren rond 1930 ontwikkelde hij met de architecten Runger, Scotland en Hoetger het straatje tot een monument van het baksteenexpressionisme: alle gebouwen zijn opgetrokken in rode baksteen met zowel mooie bouwpatronen als kunstig in baksteen vormgegeven versieringen. Het is een ervaring om door de 100 meter rode bakstenen gang te lopen, omhoog te kijken naar de gevels en vier verdiepingen hoger aparte versieringen te ontdekken. In het oudste gedeelte, dicht bij het plein, is het Paula Modersohn museum gevestigd dat overloopt in het Roselius museum met de rijke, oude inrichting van een herenhuis of een hoofdkantoor. Groter tegenstelling dan tussen deze twee musea is bijna niet denkbaar. --------- De illustraties zijn geleverd door de schrijver.

meer Dik Kruithof - meer "Galerie" -

Bezigheden > Galerie
Paula Modersohn Museum	Dik Kruithof
Paula Modersohn-Becker werd geboren in 1876 en verhuisde naar Bremen toen ze twee jaar oud was. Toen ze zestien was logeerde ze een half jaar bij een tante in Londen en kreeg ze haar eerste tekenlessen. In 1895 zag ze een tentoonstelling van de kunstenaars uit Worpswede in de Bremer Kunsthalle. In 1897 bracht ze voor het eerst een zomer door in Worpswede, een kunstenaarsdorp ten noordoosten van Bremen, waar kunstenaars werkten die zich afkeerden van het gangbare kunstonderwijs en terug wilden naar de natuur, vergelijkbaar met de school van Barbizon in Frankrijk. Paula wilde ook sober schilderen en had daar in die tijd geen succes mee, haar twee schilderijen op een tentoonstelling in 1899 werden door een recensent weggehoond in de Weserkurier, destijds de belangrijkste krant van de stad. Paula wilde weg en andere dingen onderzoeken. In 1900 bracht ze haar eerste bezoek aan Parijs om kennis te maken met de schilderswereld daar. Tot haar dood in 1907 zou ze nog vier korte of lange reizen naar Parijs maken, maar ze ging steeds terug naar Worpswede. In 1907 overleed ze in haar dorp aan een embolie, enige dagen nadat ze bevallen was van haar dochter Mathilde. In 1913 was er een eerste tentoonstelling van haar werk in de Bremer Kunsthalle en begon de waardering voor haar werk toe te nemen. Drie jaar later was er een grote tentoonstelling en een boek met achtergrondinformatie over haar leven. Expressionisme Haar werk wordt gerekend tot het vroege expressionisme en ze is nu een belangrijke voorloper van de moderne Duitse schilderkunst. In Bremen is een Paula Modersohn-Becker museum ingericht waarin veel van haar werk te zien is. Ze maakte in de veertien jaar dat ze schilderde 750 schilderijen en ongeveer duizend tekeningen. Veel van de schilderijen worden geregeld uitgeleend want ze is als voorloper van het Duits expressionisme vaak te zien op tentoonstellingen. Van twee volle zalen met schilderijen van Paula Modersohn word ik rustig en tevreden. De aardse kleuren, prachtige kinderportretjes en eenvoudige landschappen missen hun uitwerking niet. Hier zag ik ook dat ze een goed portretschilder is: een oude vrouw met de allure van een keizerin en een ‘Mann mit Volbart’ zijn zeer overtuigend en de eenzame ruiter Don Quichotte rijdt teleurgesteld op zijn paard weg na de (verloren) strijd tegen de molen. Het straatje Een prachtig museum in een heel bijzonder straatje, de Böttcherstrasze, die loopt van het grote marktplein voor het oude raadhuis naar de Weserkade. Omstreeks 1905 begon de Bremer miljonair Roselius, grondlegger van een Duits koffiemerk, er huizen aan te kopen. In het eerste vestigde hij zijn hoofdkwartier. In de jaren rond 1930 ontwikkelde hij met de architecten Runger, Scotland en Hoetger het straatje tot een monument van het baksteenexpressionisme: alle gebouwen zijn opgetrokken in rode baksteen met zowel mooie bouwpatronen als kunstig in baksteen vormgegeven versieringen. Het is een ervaring om door de 100 meter rode bakstenen gang te lopen, omhoog te kijken naar de gevels en vier verdiepingen hoger aparte versieringen te ontdekken. In het oudste gedeelte, dicht bij het plein, is het Paula Modersohn museum gevestigd dat overloopt in het Roselius museum met de rijke, oude inrichting van een herenhuis of een hoofdkantoor. Groter tegenstelling dan tussen deze twee musea is bijna niet denkbaar. --------- De illustraties zijn geleverd door de schrijver.
© 2022 Dik Kruithof

	powered by CJ2