 |
|
|
|
|
 |
 |
archiefvorig nr.lopend nr. |
 |
|
 |
 |
|
 |
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||
 |
|
 |
|||||||||||||||||||||||||||
| Beschouwingen > Een rustig mens | ||||
| Petra Busstra: tekenen en catalogiseren | Frits Hoorweg | |||
 ‘Nou, we kregen geen tekenles van hem (Han Busstra) hoor. Maar ja, als je je vader vaak bezig ziet met z’n tekengerei brengt het je allicht op een idee. Ik merk nu dat ik het ontzettend leuk vind om een paar uur aan die leunstoelplaatjes te werken. Op m’n kamertje drie hoog, hierboven. Nee, ik doe het gewoon op de klassieke manier met potlood en penseel. De computer komt er pas helemaal aan het eind aan te pas, om het plaatje naar jullie te sturen.Nadat ik zo’n stukje dat ik moet gaan illustreren heb gelezen laat ik het meestal een poosje bezinken, een dag of zo. Meestal pik ik er dan een element uit om een plaatje van te maken. Ja, het mooiste is natuurlijk als het iets is dat ook voor het geheel zou kunnen staan, maar dat lukt niet altijd. Weet je wat me soms in de weg zit? Als ik het ergens echt niet mee eens ben! Ja, dan zou je daar middels je plaatje een venijnig commentaar op kunnen leveren. Mwa, misschien komt dat er nog eens van.’ Samen met haar man brengt ze drie kinderen groot, alle drie in de tienerleeftijd. Twee ervan stammen uit een eerdere relatie van hem en één uit een eerdere relatie van haar. Ze bewonen samen een betrekkelijk nieuw (heel) huis in de Haagse wijk Rustenburg; dat is zo’n wijk waar verder nogal wat klassieke coöperatiewoningen zijn. Naast de deur hangt een ‘zelfgemaakt’ bordje waarop kunstig namen en plaatjes bijeen zijn gebracht. Drie keer raden wie dat heeft gemaakt: juist Han Busstra, in zijn rol van vader en opa. ‘Ik ben geschoold in het bibliotheekwerk. Uiteindelijk heb ik de vervolgopleiding gedaan hier in Den Haag, die zat aan de Paramaribostraat. Inderdaad, dat gebouw is nu gewoon weg (de opleiding trouwens ook), er zijn flats voor in de plaats gekomen. Vervolgens heb ik jarenlang projecten gedaan voor grote bibliotheken. Veelal ging het om pogingen  de catalogus te vervolmaken en te automatiseren. En nu werk ik al weer jaren voor OCLC (Online Computer Library Center) in Leiden; ons voornaamste product is Worldcat (te vinden op worldcat.org). Je zou kunnen zeggen dat het daar om de overtreffende trap van catalogiseren gaat. Er wordt geprobeerd (en dat lukt heel aardig) om de catalogi van verschillende taal- en cultuur- en wetenschapsgebieden aan elkaar te knopen. Of eigenlijk er één te maken die daar overheen kan worden gelegd.’Voor de gemiddelde leek mag dit misschien erg op luchtfietserij lijken, maar ik (FH) ken toevallig iemand die er met gretigheid gebruik van maakt: mijn broer. Hij probeert namelijk, als gepensioneerd medewerker van het Afrika Studiecentrum, zijn oud-collega’s van dienst te zijn door het Kenia Coast Portal (te vinden op ascleiden.nl/kenya-coast) bij te houden. Daarbij moet hij erop verdacht zijn dat over die Keniaanse kust gepubliceerd is en wordt door mensen uit diverse disciplines, in verschillende taalgebieden. De catalogus van Worldcat heeft hem al een paar keer op mogelijke nieuwe bronnen gewezen. ‘Het is natuurlijk een fantastisch bedrijf, met een gouden formule. Nee, van concurrentie is eigenlijk geen sprake. Kijk wij hebben inmiddels een enorme catalogus opgebouwd. Dat haalt een andere club niet gemakkelijk in. Bovendien zijn we een coöperatie, iemand die mee wil gaan doen die kan gewoon lid worden. Nu heb ik ook nog promotie gemaakt en moet ik leiding geven aan 13 mensen, die voor een deel aan het andere eind van de wereld zitten! Natuurlijk, ik ga ook wel eens op reis en zij komen ook wel eens hierheen, maar ja, de meeste communicatie gaat via het net, of hoe je dat tegenwoordig moet noemen. Spannend wel! ----------- De foto is aangeleverd door Petra zelf en de cartoon is van haar vader Han |
||||
| © 2018 Frits Hoorweg | ||||
|
|
|
||
|
powered by CJ2 | |||