 |
|
|
|
|
 |
 |
archiefvorig nr.lopend nr. |
 |
|
 |
 |
|
 |
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||
 |
|
 |
|||||||||||||||||||||||||||
| Bezigheden > Koken | ||||
| Gevecht tegen het zoet | Maeve van der Steen | |||
 Kijk ik op de ingrediëntenlijst van de Oberlander van Albert Heijn om te checken hoeveel vezels er eigenlijk inzitten. Vergeleken met ‘Vezelrijk’ van Wasa – Oberlander viel me dat wat tegen, met 5,5 gram vezels per 100 gram tegen Wasa 29 gram. Valt mijn oog ineens op de suikergehaltes. In Oberlander zit 5,5 gram suiker per honderd gram brood. Suiker in tarwe-roggebrood met roggezuurdesem, waarom?Omdat het dan beter verkoopt vrees ik, want de meeste mensen houden van zoet. Ja ik ook, gebak en ijs en chocolade moeten zoet zijn, maar brood toch niet … . Wat is er toch tegen dat iets zuur smaakt? Ik durf te wedden dat er vroeger in Brabants Roggebrood geen suiker zat, nu wel helaas. Ik hou juist van zuur. Heb dan ook met veel genoegen naar de aflevering ‘Zuur’ gekeken van de serie ‘De 5 smaken van Joël’. Prachtig om te zien hoe die mooie gele Amsterdamse uien worden gemaakt. Ok, zoetzuur, ook lekker, hoewel ik mijn augurkjes puur zuur prefereer. Altijd even zoeken in de supermarkt maar ze bestaan gelukkig nog wel, zure augurken. Ik kreeg zin om zelf iets te pickelen, dat had ik nog nooit gedaan, behalve dan komkommers op zijn Surinaams. (Dat is heel makkelijk te maken en smaakt heerlijk bij stamppot bijvoorbeeld, een echt interculturele combinatie.) Maar toen ik aan een tsukemono recept wilde beginnen, de nu zo populaire Japanse ingemaakte groente, stuitte ik op een paar ingrediënten die ik niet in huis had. En dan heb ik meteen geen zin meer. Vooral als het een ingrediënt is dat ik niet ken, zodat ik niet kan smokkelen met iets dat erop lijkt. We gaan het zeker binnenkort proberen want vooral die ingemaakte rode kool lijkt me heerlijk en ziet er op foto’s zo mooi roze uit. Of was dat kimchi, Koreaanse ingemaakte groente? Moet ook zo lekker knapperig zijn. Ooit was ik trendsetter maar de laatste tijd houd ik de culinaire ontwikkelingen maar ternauwernood bij! Ok we beginnen eenvoudig: ik had een bloemkool over en het leek me grappig die eens te behandelen, opdat de roosjes over een paar weken nog eetbaar zouden zijn. Want daar is het ooit allemaal om begonnen natuurlijk, het bewaren van groenten door ze in het zuur te leggen. Dus snel een makkelijk recept gevonden en aan de slag. Een paar glazen potjes heb ik altijd wel in de kast staan. Spulletjes pakken en ingrediënten afmeten … . Wat? 75 gram suiker op één klein bloemkooltje? Dat gaan we met iets minder doen. Werkt vast prima. Inderdaad, het resultaat is heerlijk geworden. Geen idee hoe lang het houdbaar is – ik heb de pot ook niet gesteriliseerd of zo – maar een paar weken kun je zeker van de knalgele friszure roosjes genieten. Bloemkoolpickles kleine bloemkool, alleen de roosjes 125 ml natuurazijn of wittewijnazijn 40 gram (liefst fijne) tafelsuiker halve theelepel zout theelepel komijnzaadjes, even gekneusd in de vijzel theelepel kurkuma laurierblaadje teen knoflook uit de knijper half fijngesneden rood pepertje scheutje water Alle ingrediënten behalve de bloemkoolroosjes in een grote pan doen en al roerend aan de kook brengen. Blijf roeren tot de suiker helemaal is opgelost. Een paar minuten zachtjes laten inkoken. Dan de bloemkoolroosjes erbij doen, weer aan de kook brengen en ongeveer drie minuten laten garen. Prik even in de roosjes om te checken, ze moeten niet meer rauw zijn maar ze mogen zeker niet te zacht worden, al dente is de juiste structuur. Beetje laten afkoelen. In schone glazen pot of potten schenken, deksel erop en op een koele plaats zetten. Daarna in de koelkast zetten. De volgende dag is het zuur klaar voor gebruik. Heerlijk bij de warme maaltijd, maar ook op een broodje ham. ------- Het plaatje is van Linda Hulshof Meer informatie op: www.lindahulshof.nl |
||||
| © 2018 Maeve van der Steen | ||||
|
|
|
||
|
powered by CJ2 | |||