 |
|
|
|
|
 |
 |
archiefvorig nr.lopend nr. |
 |
|
 |
 |
|
 |
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||
 |
|
 |
|||||||||||||||||||||||||||
| Bezigheden > Koken | ||||
| Beperk je niet tot de Hollandse pot * | Maeve van der Steen | |||
 Het thema van de Willem Dreeslezing: ‘Zorg voor elkaar en wat te leren van andere culturen’, wordt wat mij betreft vertaald naar keukentermen: kook voor elkaar en beperk je niet tot de Hollandse pot. Lijkt me vanzelfsprekend. Mijn associatie met ‘Drees’ is wat eten betreft het Mariakaakje dat mevrouw Drees serveerde aan een hoge piet die iets met het Marshallplan te maken had. Maar het blijkt een verhaal te zijn dat verzonnen is door toenmalig minister Luns. Gelukkig maar, want ik krijg de rillingen als ik zo’n theevisite voor me zie, alles sober en serieus en met ongetwijfeld te slappe thee. Laten we gewoon dankbaar zijn voor wat deze hardwerkende geheelonthouder voor ons bereikt heeft, het minste wat Willem Drees verdient is een naar hem genoemde lezing. We gaan ons lekker laten inspireren door andere culturen en wel de oude Romeinse. Daar genoot men van epithyrum, olijvenpasta met specerijen, het werd op kaas gegeten. Een duidelijke voorloper van de tapenade. Het woord tapenade komt van het Provençaalse tapenei, de naam voor de eerste kappertjes die ze zagen en waar ze een pasta met knoflook en azijn mee maakten. Die kappertjes kwamen uit Griekenland. Ja dit wordt een intercultureel receptje, want de combinatie van de Romeinse olijven en Griekse kappertjes geeft ons die heerlijke puree. Die trouwens een beetje op kaviaar lijkt. Qua uiterlijk, prachtig glanzend zwart/grijs, maar ook qua smaak, lekker zilt. Vandaar dat het ooit ‘poor man’s caviar’ genoemd werd. Tegenwoordig zijn er allerlei gerechten te vinden, van Mexicaanse bonensla tot auberginepuree die ‘poor man’s caviar’ genoemd worden maar die lijken er helemaal niet op. Tapenade wel! Officieel is de tapenade eind negentiende eeuw in restaurant La Maison Dorée in Marseille uitgevonden. Maar iets wat erop leek werd dus al eeuwen voor onze jaartelling verorberd. Eerlijk gezegd was ik de goede oude tapenade, lang geleden voor het eerst in Italië gegeten op een geroosterd stukje stokbrood, alweer een beetje vergeten. Jammer genoeg is dit ook weer zo’n recept waar iedereen mee aan de haal ging met de malste variaties, waarom toch, zonde! La recette originale is verrukkelijk, ziet er prachtig uit en is in een handomdraai klaar. Toevallig had ik ongeveer twee delen zwarte en een derde kalamata olijven in huis, dat mengsel pakte goed uit. Fijn op een stuk stokbrood, een toastje of op een half hardgekookt ei. Als oppepper op een stukje kip of vis. Om van te snoepen bij een aperitief, volgens de Fransen gaat het prima met rood, wit of rosé. Tapenade 200 gram zwarte olijven zonder pit drie ansjovisjes drie flinke theelepels kappertjes teen knoflook, gepeld wat versgemalen peper half kopje goede olijfolie Doe alle ingrediënten behalve de olie in de blender of beker met staafmixer. Mixen tot het een puree is. Olijfolie erdoor roeren. Klaar. Genieten maar. Kan enkele dagen onder een laagje olijfolie bewaard worden in de koelkast. ------ Het plaatje is van Henk Klaren |
||||
| © 2018 Maeve van der Steen | ||||
|
|
|
||
|
powered by CJ2 | |||