 |
|
|
|
|
 |
 |
archiefvorig nr.lopend nr. |
 |
|
 |
 |
|
 |
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||
 |
|
 |
|||||||||||||||||||||||||||
| Bezigheden > Koken | ||||
| 'Hash' is niet te vertalen | Maeve van der Steen | |||
 ‘Er is een meisje die hij leuk vindt.’ Ah, hier is zeker een jongere aan het woord, dit is jeugdtaal, het moet toch zijn: een meisje dat hij leuk vindt?Nee hoor, hier was Paul Witteman aan het woord. Een paar jaar geleden hoorde je: een meisje die alleen van Amsterdams-Marokkaanse jongeren, sterker nog zij hebben het ook weleens over de meisje, maar tegenwoordig spreken ook oude Nederlandse heren geen correct Nederlands meer. De enigen die zich hier nog druk over lijken te maken zijn Jan Mulder en Wim Daniëls, de rest berust erin. Het is onbegonnen werk iedereen te blijven corrigeren. Ooit schreef ik de verhaspelingen die mensen maakten nog wel eens op: ‘de zwartepiet in de schoenen schuiven’, omdat ik het zo grappig vond maar er is geen beginnen meer aan. En dan dat Engels om de haverklap! Het aantal Engelse woorden en uitroepen vermenigvuldigt zich iedere dag, luister maar een dagje naar de radio, maakt niet uit welke zender. Gisteren ging het over een clutch – een klein plat damestasje voor bij een avondjurk – sorry als ik mensen beledig die dat woord al jaren kennen. De interviewer vroeg: ‘wat, een kluts?’ ‘Ja een klutsj, dat is een tasje.’ Grappen over en weer over de kluts kwijt zijn en waarschijnlijk niemand die wist dat het woord komt van ‘to clutch’, vastgrijpen. Zo’n tasje heeft namelijk meestal geen behoorlijk hengseltje, het is een erg onhandig ding, knappe meid die het elegant vasthoudt. Steeds vaker krijgt zo’n Engels begrip helemaal geen vertaling meer. Zelfs de titels van toneelstukken blijven in de oorspronkelijke taal, terwijl de stukken toch echt in het Nederlands gespeeld worden: Husbands and Wives, The Fountainhead, Angels in America. Mijn klomp brak echt toen ik laatst een commentaarstem op televisie hoorde vertellen over een interview met Van Basten in het blad ‘Vai’ – op een soort van Engels uitgesproken. Bedoeld werd VI, Voetbal International (wat ikzelf overigens eens uit de tv-gids oplas als ‘Voetbal Romeinse zes’). Zullen we ons er maar bij neerleggen en iets Amerikaans op tafel zetten waar geen Nederlands woord voor is? Hash browns, of kortweg hash, officieel een ontbijtgerecht maar ook lekker als bijgerecht, in plaats van gewone aardappelen. Het heette oorspronkelijk hashed browned potatoes, dat wil zeggen: gehakte bruingebakken aardappels. Het lijkt op rösti. Hash Browns 2 à 3 grote, stevige aardappels flinke klont boter drupje olie zout, versgemalen peper snufje paprikapoeder eventueel een fijngesnipperd lente-uitje Schil en rasp de aardappels en spoel ze af met koud water tot het water helder is. Gooi door een zeef en schud het water eruit, droog dan af in een theedoek (die schoon is maar niet naar wasmiddel ruikt!). Meng in een kom met het zout, peper, paprikapoeder en – als het geen ontbijt wordt – de lente-ui. Smelt in een grote koekenpan de boter, doe het drupje olie erbij, laat heet worden. Lepel de aardappels in drie of vier bergjes in de pan, zoiets als bij drie-in-de-pan. Laat bruin en gaar worden, in ongeveer vijf minuten, dan voorzichtig omdraaien en de andere kant laten bruinen. Heerlijk bij een gebakken eitje. Er zijn natuurlijk vele variaties op dit recept, de aardappels voorgekookt, of juist niet afgespoeld maar alleen gedroogd in een doek, met een ei en bloem erdoor… voorlopig vind ik deze hash het lekkerst. ----- Het plaatje is van Katharina Kouwenhoven |
||||
| © 2017 Maeve van der Steen | ||||
|
|
|
||
|
powered by CJ2 | |||