 |
|
|
|
|
 |
 |
archiefvorig nr.lopend nr. |
 |
|
 |
 |
|
 |
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||
 |
|
 |
|||||||||||||||||||||||||||
| Bezigheden > Koken | ||||
| Mij een biet | Maeve van der Steen | |||
 Voor één keer een woordspeling in de titel, dat mag wel een keertje, al houd ik er niet van. Van mijn elfde tot mijn dertiende was ik verslaafd aan damesbladen en werd toen al tureluurs van kreten als: ‘In je nopjes!’ boven een modereportage van jurkjes met stippeltjes en ‘Er loopt een streepje door…’ bij, inderdaad gestreepte kleding.Biet zal mij inderdaad worst wezen. Flauw, maar biet is ook een beetje flauw. Vandaar dat ik het eigenlijk alleen lekker vind met veel azijn, olie, peper, zout en knoflook. Zo aangemaakt en dan gecombineerd met een stukje paté, of als onderdeel van een uitgebreid bordje met crudités (geraspte wortel, schijfjes komkommer) en hardgekookt ei met mayonaise. De Fransen vinden het vreemd om biet warm te eten, en dat ben ik met ze eens, het wordt zo’n zacht-zoete bedoeling naast je aardappels. Geef mij maar de onvolprezen haringsla van mijn visboer, heerlijk! Het leek tot voor kort een ouderwetse groente, maar de biet is, warm en koud, ineens modern en hip geworden. Geliefd bij vegetariërs, waarschijnlijk vanwege de kleur, ook een groente-eter is deep down een roofdier en verlangt naar iets roods. Om plakjes gekookte rode biet ‘carpaccio’ te noemen gaat wel ver, het is rood en daar is alles mee gezegd. De momenteel populaire risotto met biet ziet er nogal raar uit: als rijstepap met bessensap. Wel vind ik ravioli gekleurd met biet, waardoor het deeg roze is geworden, erg mooi. Het smaakt alleen net zomin naar biet als groene pasta naar spinazie smaakt. Als we iets met biet doen, zullen de knollen eerst gegaard moeten worden. Rauw geraspt kan wel een keertje, maar is wel erg hard. Garen kan in de oven: in zilverfolie met de glinsterende kant aan de binnenkant op een bakblik leggen en in één à anderhalf uur op 200/210º. Dit schijnt de beste manier te zijn. Koken of stomen kan ook, ruim een uur, of in de snelkookpan een kwartier à twintig minuten. Normaal koop ik ze gekookt – en geschild, dat is fijn! – in een pakje. Maar vanmiddag lag er bij de hippe groenteboer een mooie bos biologische biet met veel groen eraan dus vooruit, we gaan eens even kijken wat Ottolenghi voor ons bedacht heeft. Oh jee, iets heel ingewikkelds met een erg lange lijst ingrediënten. Daar hebben we toch geen zin in op een doordeweekse dag? De Zilveren Lepel biedt uitkomst, er staat ook een recept voor borsch in, de Oekraïense bietensoep met zure room, maar dat is voor een andere keer. Je kan gekookte biet, als je ze in blokjes hebt gesneden, invriezen. Ok, ik wilde de lezers en mezelf eens trakteren op een modern gerecht met warme biet, wordt het toch een koud, eenvoudig, waarschijnlijk ouderwets Italiaans hapje. Maar het bietenverhaal wordt vervolgd. Biet met ansjovis pond rode biet, gekookt, geschild en in blokjes gesneden 6 ansjovisjes uit blik takje gehakte peterselie klein teentje knoflook, fijngehakt vier eetlepels olijfolie anderhalve eetlepel rode wijnazijn Leg de blokjes biet in een kom en doe de knoflook en peterselie erbij. Warm de olie met de azijn in een pannetje, voeg de ansjovisjes toe en maak de visjes stuk met een houten lepel tot ze bijna opgelost zijn. Over de biet gieten en goed mengen. Een kwartier laten afkoelen. Als pittig voorafje natuurlijk! ----------------------------------------- De tekening is van Linda Hulshof Meer informatie op: www.lindahulshof.nl -------------------------------------------------- Bestel uw boeken, CD's en nog veel meer bij bolcom, via de banner rechts. Dan steunt u De Leunstoel! |
||||
| © 2015 Maeve van der Steen | ||||
|
|
|
||
|
powered by CJ2 | |||