Ik wil geen vestibule, ik heb liever een hal

Een laan verkies ik boven een nauwe steeg of straat

Ik adem opgelucht als de liftdeur opengaat

Een achterom of gangetje vind ik al gauw te smal

Ik ben er een die in de bus graag bij de uitgang staat

Een bergtop biedt mij alles wat ik niet vind in het dal

Ik haat de mensenmassa’s op een feest of festival

En kijk altijd en overal waar het bordje ‘uitgang’ staat

Ik zet het liefst bij binnenkomst meteen de ramen open

Een helm op of een capuchon vind ik al te benauwd

Een buitenman ben ik die van vergezichten houdt

In plaats van binnen zitten ga ik veel liever lopen

Vol afgrijzen denk ik daar in de polders, op de pleinen

Aan de collectief gekooide kompels in de mijnen.