Sommige namen van vissen herken je in een andere taal meteen, een haring heet in het Frans 'hareng' en in het Engels 'herring', maar bij de meeste vissoorten zie je een bonte stoet benamingen, soms in iedere landstreek een andere. De zonnevis heet in het Frans officieel Saint-Pierre, omdat de zwarte vlek de vingerafdruk van Petrus zou zijn. In het Meer van Galilea had hij de vis gevangen in zijn netten, maar hoorde hem kreunen, kreeg medelijden en gooide hem terug in het water. Daarbij liet hij een zwarte duimafdruk achter. Vreemd want deze vis zwemt helemaal niet in dat meer, in geen enkel meer want het is een zeevis.

Hier zeggen wij ook vaak Sint-Pietervis. In het Spaans noemen ze hem Pez de San Pedro en in het Italiaans Pesce San Pietro, duidelijk, maar in Griekenland zijn ze ervan overtuigd dat de heilige Christoffel zijn duimafdruk heeft achtergelaten want daar noemen ze hem Christópsaro.

In Frankrijk noemen ze hem trouwens ook wel Poule de Mer of Dorée of Gal. In Catalonië Gall, in Duitsland Heringskönig, in Engeland John Dory maar de leukste naam hebben de Turken: Dülger, wat 'timmerman' betekent, omdat de overgebleven graten op een setje timmermansgereedschap lijken.

Dat gereedschap neemt een hoop volume in, dus als je een zonnevis koopt moet je er rekening mee houden dat er maar veertig procent gewicht overblijft om op te eten, het is daardoor geen goedkope vis.

De zonnevis, nou vooruit, nu ook nog even de Latijnse naam volgens Linnaeus: Zeus faber, is een delicatesse. De laatste tijd vrij makkelijk verkrijgbaar bij de visboer of op de markt. Zelf fileren vind ik nogal een lastig werkje maar wie zich eraan wil wagen, zo moet het (je hebt wel een flexibel mes nodig):

Maak langs de stekelige zijkanten een snede. Leg je mes in de snede en snijd de filet rustig van de graat, dit gaat redelijk makkelijk omdat de buikgraten erg vlak langs de graten liggen. Let wel op dat je je niet bezeert aan de stekels!

Het voordeel van zelf fileren is dat je de vis eerst nog even in zijn geheel aan de tafelgenoten kunt showen.

De vis in zijn geheel bereiden is het beste als het een klein exemplaar is; bakken of stoven en dan op een schaal of op je bord de heerlijke hapjes eraf halen.

Er zijn talloze recepten voor zonnevis, de chefs zijn er dol op, maar ik zou de eerste keer dat je hem bereidt de vis gewoon door de bloem halen en zachtjes bakken en daarna serveren met wat peterselieboter of een lepeltje salsa verde en van de pure smaak genieten. Het vel wel verwijderen, dat gaat heel gemakkelijk als de vis gaar is.

Een heerlijk gerecht dat de smaak van de vis ook beslist niet zal overheersen is het volgende:

Devonshire John Dory

vier filets van zonnevis van ten minste 75 gram

bloem met wat zout en versgemalen peper er doorheen

30 gram boter

wat gehakte verse kruiden, in ieder geval peterselie, groen van venkel, en verder marjolein of basilicum

theelepel citroensap

glas droge cider

vier eetlepels slagroom

Droog de filets af. Haal ze door de bloem. Laat de boter heet worden in de koekenpan (emaille of Creuset of anti-aanbak, geen metaal vanwege de cider). Laat de filets zachtjes in de boter glijden met het vel aan de bovenkant, voeg de verse kruiden toe en laat drie à vier minuten bakken. Sprenkel er dan het citroensap over, schenk vervolgens de cider erbij en temper het vuur. Deksel op de pan en tien minuutjes laten gaan.

Daarna het vel verwijderen en de room toevoegen, even doorroeren.

Direct serveren met gekookte nieuwe aardappeltjes en sla.

Als de fileetjes wat kleiner zijn geef je dit verrukkelijke hapje als voorgerecht, met een stukje brood erbij.

Een glaasje droge cider is wel eens een aangename afwisseling als begeleider, maar wie gehecht is aan zijn glaasje wit zou ik een ronde witte aanraden, een Chardonnay (unoaked).

Als de John Dory als voorgerecht wordt geserveerd bij een feestelijk diner, schenk er dan een glas champagne bij.

 

**********************************