Nachtelijk dwalen
in het klooster
rusteloos zoekend
naar predikstoelen
ontwaar ik de lichtkoepel
aan het eind van de gang
waar orgelmuziek
daklozen troost
zonder levensdoelen
en waar jonge maagden
met wierook zwaaien
toastend met wijn
op het nieuwe jaar
tijdens hun koorzang
het blozen nog voelen.

En er zijn ontbijtkoeken
voor hen die honger
hebben geleden
voor hen die vloekten
wordt gebeden en
baby's zonder luiers
krijgen broekjes
voor de goede vrede.

Maar dan komt zij
gesluierd binnen
want ook zij heeft
een verlanglijstje
heeft vijf jonge kinderen
en is al jaren lang
schoonmaakster.

Maar bang
kijkt men haar buiten,
noemen haar
een ruziemaakster.

Verbijsterd sta ik
als aan de grond genageld
doorkruis de kerk
tot bij het tabernakel.

Hoor haar in de
sneeuwstorm buiten
nog weeklagen.

 

*******************