Zo begint een gedicht waarmee potentiële voorlezers voor de blindenbibliotheek moeten laten horen hoe hun Franse uitspraak is. Belabberd bij de meesten helaas – ik mag ze soms beoordelen – terwijl je bij zo’n gedicht net lekker wil wegdromen bij de verrukkelijke geuren van kaneel, komijn en munt. Munt? Is dat niet dat spul dat die gekke Engelsen bij hun lamsvlees eten? En muntthee, drink ik dat ooit? Nauwelijks, al ziet het er wel grappig uit, die grote groene bladeren in een glas water. Dat kan je krijgen in trendy tenten, in een gemiddeld café kan je een zakje muntthee vinden in de doos of het kistje waarin minstens tien soorten theezakjes liggen. Waardoor de gewone thee (goed zoeken!) helaas ook naar pepermunt smaakt, of naar drop, door de zoethoutthee die ernaast heeft gelegen. Maar dit terzijde.

Muntthee werd in de jaren zestig door hippies gedronken, en door Shirley MacLaine als het schattige hoertje ‘Irma la Douce’ in de gelijknamige film, omdat ze nu eenmaal groene jurkjes en groen ondergoed en groene handschoenen droeg, en muntthee daar prachtig bij kleurde...

Eind jaren tachtig begon men in restaurants op of naast de desserts een blaadje munt neer te leggen, stond zo leuk, zo’n harig blaadje op je bordje. Ik kon het nooit laten er even aan te likken, maar ik was de enige die dat deed, geen mens die het als iets anders dan garnering zag. Het voegde qua smaak ook niets toe aan de aardbeiensorbet.

Er bestaan meer soorten munt dan er ‘vonkjes in de Vesuvius zijn’, zoals een monnik ooit zei, maar wij kennen vooral pepermunt – voor de pepermunt – en kruizemunt. Een van de andere honderd soorten is de witte munt, herkenbaar aan zijn bontgekleurde blad (ja, de logica in botanica is soms ver te zoeken) en aan zijn ‘lichte ananassmaak’. Naar munt schijnt deze mentha suaveolens trouwens helemaal niet te smaken.

Uiteraard is munt overal goed voor, dat is meestal zo met kruiden, verzachtend voor keel en maag, kalmerend, goed voor de spijsvertering en tegen menstruatiekrampen, hoewel nou toevallig pepermunt weer menstruatie-opwekkend is...wat moeten we daar nu weer van denken.

Laten we kruiden nu toch vooral gebruiken omdat ze het eten lekkerder maken, dat lijkt me al stimulerend genoeg voor de eetlust, de spijsvertering en het het humeur in het algemeen.

Het probleem met munt is dat het zo bepalend is, met andere woorden: het smaakt naar tandpasta. Dus vind ik het niet lekker met chocola (bestaat After Eight eigenlijk nog?). En wilde ik het eigenlijk liever niet als groene saus bij de Engelse lamsbout. Maar je kan ook een knop omdraaien. Zoals ik een kopje muntthee best kan waarderen als warme en toch verfrissende drank tegen de dorst, in plaats van een biertje bijvoorbeeld. Niet als plaatsvervanger voor een kopje gewone thee bij een broodje kaas. Zo heb ik gemerkt dat munt wel degelijk heel lekker kan zijn bij lamsvlees. Dat het heerlijk is bij doperwtjes, en door de tsatsiki, dat wist ik al. Maar dat muntblaadjes heerlijk zijn door sla (in de zomer) en bij allerhande Marokkaanse en ander zuidelijke gerechten, inderdaad vooral bij lamsvlees, daar kom ik nu pas achter.

Niet te vaak en met beleid, daar komt de toepassing op neer. Dat geldt voor munt nog meer dan voor andere kruiden, gebruik het vooral in de zomer, met niet te veel andere kruiden in de buurt, en niet elke dag.

Morgen maken we deze

200 gram half om half gehakt.

300 gram rundergehakt.

Fijgehakte ui.

2 teentjes knoflook, gehakt.

Peper uit de molen, zout.

8 blaadjes basilicum, gewassen en fijngehakt

10 blaadjes munt, idem.

Broodkruim of paneermeel.

Een ei.

De ingrediënten goed mixen, en er niet te grote, wat platte balletjes van maken. Zachtjes bakken in wat olie in de koekenpan, zo’n twintig minuten, misschien iets korter als de balletjes klein zijn, het is lekker als ze van binnen wel gaar, maar nog smeuïg zijn. Overtollig vet weggooien, balletjes op een warme schaal leggen, de aanbaksels los roeren met wat water.

Met couscous en gestoofde aubergine bijvoorbeeld.

Je kan de balletjes ook op de barbecue leggen, straks in de zomer, en er sla bij eten. Een lichtrood wijntje of goede rosé erbij.

 

**********************************