Ja, ik ben ook een van de 3½ miljoen mensen die naar ‘Boer zoekt vrouw’ kijkt, maar niet omdat ik die beelden van melkkoeien, pasgeboren varkentjes en weilanden nou zo inspirerend vind.

Nee, ik kijk naar ‘Boer zoekt vrouw’ zoals ik naar ‘Idols’ kijk: wie moet er deze week naar huis, en waarom? Te lelijk, te eigenwijs, niet geschikt? Het grote verschil tussen beide programma’s is natuurlijk dat het heel aanlokkelijk lijkt om popster te zijn, ik wil het zelf ook nog steeds, maar dat ik helemaal de lol niet inzie van op een boerderij wonen met een zwijgzame man en een bemoeizuchtige schoonmoeder. Maar de toekomstige bruiden lijken meestal steeds begeriger te worden naarmate de race vordert, gewoon omdat ze willen winnen!

Troosteloze beelden vind ik het, een grote pan op tafel, waar boerenkool uit wordt geschept op borden waar net soep uit gegeten is (‘Schone borden dat doe ik alleen op feestdagen hoor!’ roept moeder). En dan wordt er gebeden. Geen wijn op tafel, geen water, geen biertje. Geen augurkje, geen uitgebakken spekjes, geen mosterd, niks. Alleen boerenkool met worst. Je hebt werkelijk het idee dat je naar een tafereel uit de jaren vijftig zit te kijken. Vervolgens worden we weer naar deze tijd teruggeschoten, want er wordt gepraat over gevoelens. Door de vrouwen dan, want mannen zwijgen of gaan ineens huilen, omdat ze het echt niet aankunnen om met andere wezens dan koeien te communiceren. Verrukkelijk vermaak.

Gelukkig gaan ze later op de avond wel aan het bier, stoer uit het flesje drinkend, ook de meisjes. En dan wordt er wel een beetje gelachen, al moet gezegd dat het toch de vrouwen zijn die de meeste lol maken.

Het zullen ook de vrouwen zijn die moeten gaan koken als ze bij hun boer intrekken, want daar hebben de mannen geen tijd voor. Of moeders blijft gewoon het huishouden doen; dat dat de gewoonte is bleek wel uit het feit dat, toen de eerste kandidate die kwam logeren een kopje thee vroeg, de boer in kwestie in paniek om zich heen keek en mompelde: thee...thee, even gaan vragen waar dat staat.

Wat zal de nieuwe jonge vrouw voor haar boer gaan koken op de eerste dag dat ze bij hem woont? Boerenkool natuurlijk, stamppot boerenkool. Niet te versmaden, ik doe een gebakken uitje erdoor, een theelepeltje sambal en geduldig langzaam uitgebakken knapperige spekblokjes, met het gesmolten vet (neem vooral pancetta, dat is niet gerookt en smaakt naar ouderwets spek). Zuur en mosterd erbij. Sommige mensen zweren bij piccalilly, ik druppel aan tafel wat azijn over de stamppot. Een rookworst van de slager natuurlijk, meestal wat steviger dan die verpakte supermarktworsten. Eenvoudig Spaans wijntje op tafel en smullen maar.

Brassica acephala betekent kool zonder hoofd en al heeft boerenkool dan geen hoofd, je hebt hem met en zonder krullen. Enkele buitenlandse namen zijn: Curly kale, Scottish kale, Collard Greens, Grünkohl, Krauskohl, Cavolo Nero, Couve. De ene soort is iets anders en meer of minder krullerig dan de andere, maar ze zitten allemaal vol vezels, eiwitten, vitamine C, ijzer en kalk.

Misschien gaat onze stadse boerin een zuidelijk gerecht met boerenkool maken:

‘Caldo Verde’, Portugese groene soep.

Als je het kan krijgen, een rauw chorizoworstje,

anders neem je 150 gram gewone (gedroogde) chorizo.

400 gram aardappels

250 gram boerenkool, gesneden.

Twee uien

Peper, zout, olijfolie.

De worstjes in een laagje water in een koekenpan zachtjes koken.

In een braadpan de in ringen gesneden uien in wat olie op een laag vuurtje bakken, de in plakken gesneden aardappel erbij, wat zout en versgemalen peper en een liter water. Na tien minuten de worstjes met kookvocht toevoegen. Als de aardappels bijna gaar zijn, de boerenkool erbij. Als alles gaar en geurig is, de aardappels prakken en de worst in plakken snijden. Aan tafel nog een straaltje olijfolie erin gieten. Rooster boterhammen van witbrood van de Turkse of Marokkaanse bakker (luchtiger en ook goedkoper dan Hollands stokbrood) en wrijf in met een doorgesneden teentje knoflook.

Eigenlijk zijn de ingrediënten van deze soep bijna dezelfde als van onze stamppot: boerenkool, gerookte worst en aardappels!

Dit is zo’n wereldgerecht waar honderd recepten van zijn, je kan een bouillonblokje toevoegen, de soep wordt ook wel gepureerd of gezeefd, er kan knoflook door en meer of minder boerenkool. Ik ben benieuwd hoe je het in een Portugees restaurant krijgt opgediend, een goede reden om eens naar Lissabon te gaan, hoewel het recept ongetwijfeld van het boerenland komt.

Drink er een Portugese wijn bij: Vinho Reginal Alentejano van de Hema is een aanrader.