Eindelijk is er iemand die weet hoe je kinderen op moet voeden en waar dat toe moet leiden: onze Minister voor Jeugd en Gezin, André Rouvoet.

Ik neem het even met u door. Welopgevoede kinderen ’eten gezond, roken niet, gebruiken geen drugs en drinken geen alcohol en zetten zich in als vrijwilliger’. Het lijkt erop dat een goed opgevoed kind aan al deze criteria moet voldoen, terwijl ik nauwelijks volwassenen ken die aan twee van deze criteria voldoen. Nu lijken mij deze opvoedingsdoelen vooral iets waar de Minister van Volksgezondheid mee ingenomen zal zijn. Of zij bijdragen aan het geluk van een kind of het algemeen maatschappelijk belang?

Niet zolang: hoeren en snoeren, het bedreigen van oude vrouwtjes, met 170 km over het Rembrandtplein scheuren in een Hummer, je oude school in brand steken, laveloos in de Arena oerwoudgeluiden maken als er een zwarte speler aan de bal is en andere vormen van onaangepast gedrag kennelijk als opvoedingsdoel niet afgekeurd worden. Ik kan natuurlijk net zo goed een paar positieve uitgangspunten noemen die buiten de boot vallen: opgroeien tot een beetje evenwichtig mens, in staat zijn je in anderen te verplaatsen, enig mededogen op kunnen brengen voor minder bedeelden, niet alleen uit zijn op onmiddellijke behoeftebevrediging, beschikken over een behoorlijke dosis algemene ontwikkeling en zo nu en dan een voetbalwedstrijd bezoeken (waarom niet!).

Akkoord, maar hoe moeten we dit bereiken? Dat gebeurt door ouders die hun kinderen geborgenheid bieden en hun kinderen hun 'normen en waarden voorleven', die voldoende tijd overhouden om zich te ontplooien en te ontspannen, die wel werken, maar dit gaat niet ten koste van de opvoeding. Dat soort ouders - ik weet trouwens niet zo goed wat ik mij daar bij voor moet stellen - schijn je in bepaalde kringen niet tegen te komen; bijvoorbeeld bij laagopgeleide moeders zonder partner of drinkende vaders zonder werk, en die krijgen daarom met onze Minister te maken. Zij worden genoteerd in het dossier dat binnenkort van elk kind vanaf de geboorte wordt bijgehouden. Hoezo?

Omdat uit onderzoek is gebleken dat kinderen waarmee iets mis gegaan is nogal eens in dergelijke omstandigheden verkeren. Mishandelde kinderen, of kinderen die in de bajes terecht komen, of ander asociaal gedrag vertonen hebben vaker een laagopgeleide moeder zonder partner, of een alleenstaande moeder die aan de drugs is, of een alcoholische vader zonder werk al of niet met een laagopgeleide partner etc. etc.

Dat zal wel zo zijn, maar je maakt natuurlijk een kardinale denkfout als je dat zo maar omdraait! Als jonge criminelen vaker een alleenstaande laagopgeleide moeder hebben betekent dat niet dat alleenstaande laagopgeleide moeders vaker criminele kinderen hebben. De meeste mensen die aan longkanker sterven hebben gerookt, maar dat wil niet zeggen dat de meeste rokers aan longkanker sterven. Dat doen ze ook niet, ze sterven aan hart- en vaatziekten, net als de meeste mensen.

Verder gaat het hier om een samenhang tussen problemen van kinderen en eigenschappen van hun omgeving en niet om oorzaak en gevolg. Wat de oorzaak is van ontsporend gedrag is onbekend en ook moeilijk vast te stellen. Waarschijnlijk is dat een ongelukkige combinatie van aanleg en omgeving, want al het gedrag van kinderen is afhankelijk van een wisselwerking tussen aanleg en omgeving.

En verder is de Minister vergeten dat er altijd en onder alle omstandigheden ongeveer 15% asocialen zullen zijn. Alle maatregelen ooit genomen om het probleem van de asocialen het hoofd te bieden - isoleren in eigen wijken, isoleren en heropvoeden, onder curatele stellen - hebben nooit iets geholpen. Asocialen blijven er altijd, want er zijn altijd onaangepasten. Daar helpt geen lieve moedertje aan, zelfs geen registreren van 'risicofactoren'.

Die huidige asocialen herken je overigens onmiddellijk, want die gooien hun vuilniszak drie hoog het raam uit als hij vol is. En goed voorbeeld doet goed volgen. Dus asocialen brengen asocialen voort.

Kindermishandeling voorkomen, natuurlijk. Maar dat zal op deze manier echt niet gebeuren. Heeft die Minister wel een opleiding gevolgd of is hij slechts geschoold in De Schrift? En hoe zit het trouwens met die dossiers? Het geboortegewicht noteren, akkoord, dat is een tamelijk objectief gegeven. Maar al die observaties van hulpverleners? In de betrouwbaarheid daarvan heb ik niet veel vertrouwen. Krijgen ouders nog de gelegenheid om eventueel correcties aan te brengen? En van wie zijn die dossiers eigenlijk, van het kind, c.q. de ouders van het kind waar het dossier betrekking op heeft of van de overheid, c.q. haar plaatsvervangers zoals consultatiebureaus en bureaus voor Jeugdzorg?

Ik krijg hier pijn in mijn buik van!

 

******************************************************