archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 12
Jaargang 1
8 april 2004
Bezigheden > Eigen groente en fruit delen printen terug
Hoe brengen we alles tot bloei en groei? Marietta van der Duyn Schouten

0112 Hoe breng ...Eind februari sneeuwde het opeens. Terwijl ik door de ruiten de kinderen een enorme sneeuwbal vooruit zag duwen, bekeek ik twijfelachtig mijn doperwten in de vensterbank die al 10 cm hoog waren. Was ik dan toch wat te enthousiast geweest? Zelfs de tomatenplantjes hebben zich al door de compost in het zaaibakje naar boven zien te wurmen en de eerste sla-plantjes had ik al verspeend. Waar ik trouwens niet meer aan gedacht had; na het verspenen moet ik ook weer onthouden wat waar staat. De rietjes en het plastic bestek om de benamingen op te plakken waren op en mijn fantasie op dat moment ook en dus  besloot ik om op mijn kennis (??) te vertrouwen. Gelukkig ben ik als moestuinder in ontwikkeling nu wel zo ver dat ik sla van bietjes kan onderscheiden. Wie weet echter het verschil tussen hoge en lage bonen? Ik wel…. als ze groot zijn!
Er was met al die zaailingen geen plek meer om je kont te keren in de serre en garage, laat staan om ergens nog de slee achter vandaan te toveren! Een voordeel was wel dat ik er met dat weer niet op uit hoefde om te 'moezen. Maar toch moest ik eraan geloven: De telefoon ging: mijn moeder vanuit Frankrijk. Ze had niet veel tijd om te praten, gelukkig maar want nu kon ik er nog snel even tussendoor roepen: “We hebben nog geen tijd gehad voor de moestuin hoor”, om vervolgens snel m’n zus te bellen en een afspraak vast te zetten. (Terwijl ik het riep, besefte ik dat het - en dat zal de oplettende lezer van deze stukjes kunnen beamen -  een herhaling was van vorig jaar; een schijnheilige trend!)
In mijn agenda zag ik toevallig staan ‘Biddag voor het gewas’. Dat vindt plaats op 10 maart en elke keer als ik het las, sloeg mijn fantasie op hol. Waar komt dit vandaan? Wie doet hier aan mee? Moet het al dansende bij volle maan gebeuren? Zijn er speciale spreuken voor? In gedachten zag ik ook een opperhoofd van een inheems dorpje die een rituele ceremonie houdt met trommelgeroffel op de achtergrond. Maar niets van dit alles. Een rondje internet vertelde mij dat het een christelijk en protestantse biddag is. Sommige sites geven aan dat het niet alleen voor het gewas is maar ook voor de arbeid. De Samen-op-Wegkerken bidden tijdens hun diensten zelfs voor de gedupeerden van de vogelpest. Eerlijk gezegd snap ik de verwijzing naar dieren niet helemaal.
In onze plaatselijke krant stond dat de christelijke gemeenschap speciale dienst hield voor alle gewassen, ook die in de kassen. Ook vreemd. Je zou eens op een willekeurige avond of nacht eens naar ons dorp moeten komen. De vele kassen verlichten s’nachts de hemel. Lichtvervuiling tot en met. Vaak vraag ik mij af dat eigenlijk zomaar mag? En ook gaan mijn gedachten soms uit naar de planten zelf die zich suf groeien en zich op hun beurt waarschijnlijk ook wel eens afvragen wanneer nou eindelijk eens de nacht valt. Dus alle lichten aan, alle planten platgespoten tegen alle mogelijke en onmogelijk ziekten en ... bidden maar dat het een goede oogst wordt? Komt er nog wel een God aan te pas?
Ik ben van plan om mijn zus en moeder voorstellen om volgend jaar aan het eind van deze dag bij maanlicht geheel nakend een ronde dans te maken door onze moestuin en er een paar wicca-vruchtbaarheidsspreuken op los te laten. De elektronische snelweg leert mij dat deze moeten bestaan. Zou het helpen of biedt een kaarsje in de kerk echt uitkomst? En helpt bidden voor mooi weer met zachte temperaturen?
© 2004 Marietta van der Duyn Schouten meer Marietta van der Duyn Schouten - meer "Eigen groente en fruit"
Bezigheden > Eigen groente en fruit
Hoe brengen we alles tot bloei en groei? Marietta van der Duyn Schouten
0112 Hoe breng ...Eind februari sneeuwde het opeens. Terwijl ik door de ruiten de kinderen een enorme sneeuwbal vooruit zag duwen, bekeek ik twijfelachtig mijn doperwten in de vensterbank die al 10 cm hoog waren. Was ik dan toch wat te enthousiast geweest? Zelfs de tomatenplantjes hebben zich al door de compost in het zaaibakje naar boven zien te wurmen en de eerste sla-plantjes had ik al verspeend. Waar ik trouwens niet meer aan gedacht had; na het verspenen moet ik ook weer onthouden wat waar staat. De rietjes en het plastic bestek om de benamingen op te plakken waren op en mijn fantasie op dat moment ook en dus  besloot ik om op mijn kennis (??) te vertrouwen. Gelukkig ben ik als moestuinder in ontwikkeling nu wel zo ver dat ik sla van bietjes kan onderscheiden. Wie weet echter het verschil tussen hoge en lage bonen? Ik wel…. als ze groot zijn!
Er was met al die zaailingen geen plek meer om je kont te keren in de serre en garage, laat staan om ergens nog de slee achter vandaan te toveren! Een voordeel was wel dat ik er met dat weer niet op uit hoefde om te 'moezen. Maar toch moest ik eraan geloven: De telefoon ging: mijn moeder vanuit Frankrijk. Ze had niet veel tijd om te praten, gelukkig maar want nu kon ik er nog snel even tussendoor roepen: “We hebben nog geen tijd gehad voor de moestuin hoor”, om vervolgens snel m’n zus te bellen en een afspraak vast te zetten. (Terwijl ik het riep, besefte ik dat het - en dat zal de oplettende lezer van deze stukjes kunnen beamen -  een herhaling was van vorig jaar; een schijnheilige trend!)
In mijn agenda zag ik toevallig staan ‘Biddag voor het gewas’. Dat vindt plaats op 10 maart en elke keer als ik het las, sloeg mijn fantasie op hol. Waar komt dit vandaan? Wie doet hier aan mee? Moet het al dansende bij volle maan gebeuren? Zijn er speciale spreuken voor? In gedachten zag ik ook een opperhoofd van een inheems dorpje die een rituele ceremonie houdt met trommelgeroffel op de achtergrond. Maar niets van dit alles. Een rondje internet vertelde mij dat het een christelijk en protestantse biddag is. Sommige sites geven aan dat het niet alleen voor het gewas is maar ook voor de arbeid. De Samen-op-Wegkerken bidden tijdens hun diensten zelfs voor de gedupeerden van de vogelpest. Eerlijk gezegd snap ik de verwijzing naar dieren niet helemaal.
In onze plaatselijke krant stond dat de christelijke gemeenschap speciale dienst hield voor alle gewassen, ook die in de kassen. Ook vreemd. Je zou eens op een willekeurige avond of nacht eens naar ons dorp moeten komen. De vele kassen verlichten s’nachts de hemel. Lichtvervuiling tot en met. Vaak vraag ik mij af dat eigenlijk zomaar mag? En ook gaan mijn gedachten soms uit naar de planten zelf die zich suf groeien en zich op hun beurt waarschijnlijk ook wel eens afvragen wanneer nou eindelijk eens de nacht valt. Dus alle lichten aan, alle planten platgespoten tegen alle mogelijke en onmogelijk ziekten en ... bidden maar dat het een goede oogst wordt? Komt er nog wel een God aan te pas?
Ik ben van plan om mijn zus en moeder voorstellen om volgend jaar aan het eind van deze dag bij maanlicht geheel nakend een ronde dans te maken door onze moestuin en er een paar wicca-vruchtbaarheidsspreuken op los te laten. De elektronische snelweg leert mij dat deze moeten bestaan. Zou het helpen of biedt een kaarsje in de kerk echt uitkomst? En helpt bidden voor mooi weer met zachte temperaturen?
© 2004 Marietta van der Duyn Schouten
powered by CJ2