archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 1
Jaargang 4
19 oktober 2006
Beschouwingen > In de polder delen printen terug
Op het Tjeukemeer Ruurd Kunnen

0401BS Polder
‘Snertweer’, zei oom Gerben. Aan het eind van onze 1 meibijeenkomst had ik voorgesteld ons familieberaad eens anders op te zetten. Oom Gerben was er niet enthousiast over. Met nauwelijks verholen afschuw vroeg hij of ik soms zin had in een gezellige rondvaart over het Tjeukemeer. Het Tjeukemeer is het ongezelligste meer van heel Friesland en een rondvaartboot heb ik er nog nooit gezien, maar toch zei ik: ‘Ja, waarom niet?’ Dus gingen wij vorig weekeind met ons allen in een rondvaartboot het Tjeukemeer op. Het regende pijpenstelen, zodat iedereen binnen zat te klaverjassen en jenever en Berenburg te drinken. Oom Jan zat met een neefje aan een apart tafeltje te schaken en de tweelingzussen Anne en Marie bespraken wat er allemaal was gebeurd sinds ze elkaar de vorige avond voor het laatst aan de telefoon hadden gehad. ‘Wat een nattigheid’, zei oma en zij nam nog een slok.

‘Waarom is Henriëtte er niet?’, vroeg iemand. Henriëtte is onze lievelingsnicht. Zij heeft rechten en economie gestudeerd en werkt op banken in Londen en Brussel. Zoals de hele familie heeft zij een sterk sociaal gevoel. Ze kon niet komen omdat ze het druk had met de verkiezingen. ‘Voor welke partij eigenlijk?’. Daar wist niemand met zekerheid antwoord op te geven. Behalve oom Gerben. ‘Henriëtte is sociaal-liberaal’. Het kwam er dreigend uit. ‘Sociaal betekent dat je iets doet voor de gewone mensen die anders in de knel komen. Liberaal is dat je de kapitalisten de vrije hand geeft zodat ze de arbeiders uit kunnen buiten en de zwakken in de samenleving kunnen bestelen. Dat gaat niet samen. Sociaal-liberalisme wordt kapitalisme met een menselijk gezicht genoemd, maar het is een wolf in schaapskleren. De zwakkeren krijgen een klein beetje terug van wat hun eerst is afgepakt. Denk aan de diefstal van de WAO, de VUT en het prepensioen, denk aan de euro.’

Oom Gerben ging er eens goed voor zitten. ‘Bos, Balkenende, Halsema, Pechtold, Rutten. Het zijn allemaal sociaal-liberalen, de een met een gereformeerd sausje, de ander met een sociaal-democratisch sausje, maar in principe verschillen ze niet van elkaar. Dààrom weten wij niet precies bij welke partij Henriëtte zit: het is één pot nat.’ ‘Dieven, oplichters en zakkenvullers’, vatte oom Albert de woorden van zijn broer kort en krachtig samen. ‘Proost’, zei oma. ‘Schaakmat’, zei oom Jan. De stemming op de rondvaartboot werd snel beter. Onze familie heeft de laatste honderd vijftig jaar veel vakbondsstrijd meegemaakt. Eerst in het veen, later in de fabriek. Ons maken ze niets meer wijs.

‘Waarop moeten we dan stemmen, oom Gerben?’. Ons pientere neefje probeerde hem uit de tent te lokken: ‘Extreem links of extreem rechts?’. Oom keek hem meewarig aan. ‘Marijnissen?’, probeerde het kereltje. ‘Marijnissen hoort ook bij de kliek. Die is plotseling voor de NAVO, omdat hij ook in de regering wil.’ ‘Wilders?’ ‘Dat is een gevaarlijke rechtse radicalist. Daar gaan wij niet op stemmen’. ’O’, zei het neefje, ‘en gaat onze cultuur dan niet verloren?’.

‘Daar zal ik jou eens wat over vertellen’, zei de hovenier van de familie. Die werkt de hele dag in de buitenlucht en heeft daardoor een brede visie. ‘Heb jij nog geschiedenis op school? Dan heb je op internet vast wel oude foto’s en verhalen uit de jaren vijftig gezien en dan weet je dat het leven in Nederland toen heel anders was dan nu. Wij laten ons niet meer door de dominee en pastoor voorschrijven wat goed en slecht is. Via de krant, TV en internet krijgen we informatie uit de hele wereld en we bepalen zelf wel wat we daarvan vinden. De cultuur is altijd in verandering.’ Daar kon de hele familie over meepraten. ‘En niet te vergeten’, zei tante Marie, ‘we verdienen veel meer dan vroeger, we hebben centrale verwarming en we kunnen wel vijftig zenders ontvangen.’ ‘En we kunnen een hele dag in een rondvaartboot over het Tjeukemeer toeren’, voegde tante Marie er aan toe. ‘Alles verandert, maar het is niet slechter geworden’.

Het pientere neefje was niet overtuigd. ‘En denken jullie dat de Islamieten dat niet terug draaien als ze aan de macht komen? Komt er misschien een godsdienstoorlog?’. ‘Nee, dat denk ik niet. De moslims in onze samenleving moeten hun draai nog vinden, maar dat lukt wel. Dan zullen zij ook volop profiteren van de welvaart en de vrijheid en dan worden hun imams net zo onbelangrijk als onze dominees en pastoors. Welvaart en techniek veranderen de cultuur meer dan godsdienst’.

‘Godsdienst is opium van het volk, maar de onderbouw bepaalt de bovenbouw. Dat heeft de ouwe Marx al gezegd. Als de arbeiders maar solidair zijn, ongeacht hun godsdienstige opvattingen. Wat vind jij er eigenlijk van, Ruurd?’ ‘Ik denk niet dat de arbeidersrevolutie hier ooit nog komt, oom Gerben. Politici die toch iets willen bereiken moeten gebruik maken van de smalle marges van de democratie, zoals Den Uyl al heeft gezegd. Een punt is natuurlijk wel hoe ze dat doen.’ Oom Gerben keek met een kwaaie kop naar buiten. ‘Wat een snertweer.’
 
 
**********************************************
De Leunstoel is gebouwd door Peppered.
Ga voor informatie over dat bureau naar: www.peppered.nl .


© 2006 Ruurd Kunnen meer Ruurd Kunnen - meer "In de polder"
Beschouwingen > In de polder
Op het Tjeukemeer Ruurd Kunnen
0401BS Polder
‘Snertweer’, zei oom Gerben. Aan het eind van onze 1 meibijeenkomst had ik voorgesteld ons familieberaad eens anders op te zetten. Oom Gerben was er niet enthousiast over. Met nauwelijks verholen afschuw vroeg hij of ik soms zin had in een gezellige rondvaart over het Tjeukemeer. Het Tjeukemeer is het ongezelligste meer van heel Friesland en een rondvaartboot heb ik er nog nooit gezien, maar toch zei ik: ‘Ja, waarom niet?’ Dus gingen wij vorig weekeind met ons allen in een rondvaartboot het Tjeukemeer op. Het regende pijpenstelen, zodat iedereen binnen zat te klaverjassen en jenever en Berenburg te drinken. Oom Jan zat met een neefje aan een apart tafeltje te schaken en de tweelingzussen Anne en Marie bespraken wat er allemaal was gebeurd sinds ze elkaar de vorige avond voor het laatst aan de telefoon hadden gehad. ‘Wat een nattigheid’, zei oma en zij nam nog een slok.

‘Waarom is Henriëtte er niet?’, vroeg iemand. Henriëtte is onze lievelingsnicht. Zij heeft rechten en economie gestudeerd en werkt op banken in Londen en Brussel. Zoals de hele familie heeft zij een sterk sociaal gevoel. Ze kon niet komen omdat ze het druk had met de verkiezingen. ‘Voor welke partij eigenlijk?’. Daar wist niemand met zekerheid antwoord op te geven. Behalve oom Gerben. ‘Henriëtte is sociaal-liberaal’. Het kwam er dreigend uit. ‘Sociaal betekent dat je iets doet voor de gewone mensen die anders in de knel komen. Liberaal is dat je de kapitalisten de vrije hand geeft zodat ze de arbeiders uit kunnen buiten en de zwakken in de samenleving kunnen bestelen. Dat gaat niet samen. Sociaal-liberalisme wordt kapitalisme met een menselijk gezicht genoemd, maar het is een wolf in schaapskleren. De zwakkeren krijgen een klein beetje terug van wat hun eerst is afgepakt. Denk aan de diefstal van de WAO, de VUT en het prepensioen, denk aan de euro.’

Oom Gerben ging er eens goed voor zitten. ‘Bos, Balkenende, Halsema, Pechtold, Rutten. Het zijn allemaal sociaal-liberalen, de een met een gereformeerd sausje, de ander met een sociaal-democratisch sausje, maar in principe verschillen ze niet van elkaar. Dààrom weten wij niet precies bij welke partij Henriëtte zit: het is één pot nat.’ ‘Dieven, oplichters en zakkenvullers’, vatte oom Albert de woorden van zijn broer kort en krachtig samen. ‘Proost’, zei oma. ‘Schaakmat’, zei oom Jan. De stemming op de rondvaartboot werd snel beter. Onze familie heeft de laatste honderd vijftig jaar veel vakbondsstrijd meegemaakt. Eerst in het veen, later in de fabriek. Ons maken ze niets meer wijs.

‘Waarop moeten we dan stemmen, oom Gerben?’. Ons pientere neefje probeerde hem uit de tent te lokken: ‘Extreem links of extreem rechts?’. Oom keek hem meewarig aan. ‘Marijnissen?’, probeerde het kereltje. ‘Marijnissen hoort ook bij de kliek. Die is plotseling voor de NAVO, omdat hij ook in de regering wil.’ ‘Wilders?’ ‘Dat is een gevaarlijke rechtse radicalist. Daar gaan wij niet op stemmen’. ’O’, zei het neefje, ‘en gaat onze cultuur dan niet verloren?’.

‘Daar zal ik jou eens wat over vertellen’, zei de hovenier van de familie. Die werkt de hele dag in de buitenlucht en heeft daardoor een brede visie. ‘Heb jij nog geschiedenis op school? Dan heb je op internet vast wel oude foto’s en verhalen uit de jaren vijftig gezien en dan weet je dat het leven in Nederland toen heel anders was dan nu. Wij laten ons niet meer door de dominee en pastoor voorschrijven wat goed en slecht is. Via de krant, TV en internet krijgen we informatie uit de hele wereld en we bepalen zelf wel wat we daarvan vinden. De cultuur is altijd in verandering.’ Daar kon de hele familie over meepraten. ‘En niet te vergeten’, zei tante Marie, ‘we verdienen veel meer dan vroeger, we hebben centrale verwarming en we kunnen wel vijftig zenders ontvangen.’ ‘En we kunnen een hele dag in een rondvaartboot over het Tjeukemeer toeren’, voegde tante Marie er aan toe. ‘Alles verandert, maar het is niet slechter geworden’.

Het pientere neefje was niet overtuigd. ‘En denken jullie dat de Islamieten dat niet terug draaien als ze aan de macht komen? Komt er misschien een godsdienstoorlog?’. ‘Nee, dat denk ik niet. De moslims in onze samenleving moeten hun draai nog vinden, maar dat lukt wel. Dan zullen zij ook volop profiteren van de welvaart en de vrijheid en dan worden hun imams net zo onbelangrijk als onze dominees en pastoors. Welvaart en techniek veranderen de cultuur meer dan godsdienst’.

‘Godsdienst is opium van het volk, maar de onderbouw bepaalt de bovenbouw. Dat heeft de ouwe Marx al gezegd. Als de arbeiders maar solidair zijn, ongeacht hun godsdienstige opvattingen. Wat vind jij er eigenlijk van, Ruurd?’ ‘Ik denk niet dat de arbeidersrevolutie hier ooit nog komt, oom Gerben. Politici die toch iets willen bereiken moeten gebruik maken van de smalle marges van de democratie, zoals Den Uyl al heeft gezegd. Een punt is natuurlijk wel hoe ze dat doen.’ Oom Gerben keek met een kwaaie kop naar buiten. ‘Wat een snertweer.’
 
 
**********************************************
De Leunstoel is gebouwd door Peppered.
Ga voor informatie over dat bureau naar: www.peppered.nl .
© 2006 Ruurd Kunnen
powered by CJ2