archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 20
Jaargang 3
5 oktober 2006
Bezigheden > Koken delen printen terug
Eten als een filmster Maeve van der Steen

0116 Spaar wat ..
Dat betekent vooral weinig eten, zou je denken. En dat is nu juist heel moeilijk op een filmset, want over het algemeen ligt het lekkers voor het grijpen en moet je je echt beheersen, wil je de volgende week tenminste weer in dezelfde rok passen die je vandaag aanhad. Voor de broodnodige continuïteit mag je uiterlijk maandenlang helemaal niet veranderen, aangezien de scènes vaak door elkaar worden opgenomen. Soms sta je aan te bellen bij de deur van een huis, waar je pas twee maanden later binnenstapt. Dan moet toch echt je haar precies hetzelfde zitten. En je rok niet ineens veel te strak.

Weinig eten dus, maar wel lekker graag! Een goede catering zorgt ervoor dat als je ’s ochtends aankomt­­ – meestal tegen een uur of zeven met al een autorit achter de rug ­– er een ontbijtje staat met verse jus, brood en eitjes en koffie en thee. De crew is er dan al een half uur, dus die heeft zeker honger. Als acteur moet je dan meteen doorlopen naar de make-up, dus je krijgt nauwelijks gelegenheid om iets te pakken, moet rustig afwachten of iemand komt vragen of je iets wil. En nu komen we meteen daar waar ik naartoe wil: men denkt altijd dat filmsterren en rockzangers belachelijk verwend zijn en idiote eisen stellen, maar de kwestie is, dat je bijvoorbeeld als acteur op een filmset soms de kans niet krijgt om iets te nuttigen! Er komt een gebakken eitje aan, net op het moment dat je lippen gestift moeten worden en een bekertje koffie komt naar je toe op het moment dat je zonder dralen naar de set moet. En op de set zijn koffiebekertjes verboden. Dus een boterham eten als je wel tijd hebt. Tijd is er meestal genoeg voor een acteur, je moet vaak lang wachten en dan loert het gevaar van af en toe een minibounty van de schaal pakken ... Goed voor jezelf zorgen, als je veel draaidagen hebt, even gezellig bij de catering vragen of je morgen karnemelk mag, als er vandaag alleen melk is.

In een theater is vaak nauwelijks iets te krijgen (ik heb in een theater in Antwerpen eens om een kopje thee gevraagd: “dat zal moeilijk gaan, mevrouw” en ik moest het halve –gigantische – gebouw door om aan een kopje thee te komen, niet handig als je je in je ochtendjas zit te schminken en over een half uur op moet) en als je heel veel werkt en nauwelijks thuis bent, zoals popsterren op tournee, kan je vaak niet krijgen waar je nu eens echt trek in hebt. Vandaar misschien die soms exorbitante eisen van ‘uitsluitend Dom Perignon en wel op een temperatuur van 10ºC'. Er zijn mensen die vinden dat je moeilijk doet als je een broodje kaas zonder boter wil, dus heeft een bekende zangeres in haar contract laten opnemen dat als er broodjes zijn, er voor haar een broodje zonder boter is. Dat mag thuis0320BZ Koekn ook, en als je op tournee bent, is de kleedkamer je thuis.

Terug naar de filmset. De lunch, dat is de maaltijd van de dag. Dan is het ook echt pauze, en kunnen dus zelfs de echte harde werkers, de crewleden, even zitten. De lunch is altijd warm en uitgebreid, er is een keuze uit verschillende gerechten want er zijn natuurlijk vaak vegetariërs of mensen met een dieet bij. Veel sla voor de dames en een toetje voor de onbekommerde. ‘Lunch break’ is het moment voor een actrice om zich te beheersen! Niet je buikje rond eten. Water erbij want als je werkt, drink je niet. In Frankrijk en Italië wordt wel gewoon wijn geschonken maar zij rekenen wijn nu eenmaal niet als echte drank (daar krijgen gevangenen ook wijn bij de lunch).

Hoe de cateraars het voor elkaar krijgen om voor 35 man heerlijk lamsvlees, een stamppot, wat rijst voor de liefhebbers, sperzieboontjes en frisse sla vers aan te bieden, terwijl de lunch inmiddels al twee keer uitgesteld was: ‘over twintig minuten lunch’ dan een kwartier later: ‘sorry, over drie kwartier lunch’ is mij een raadsel. En alles bereid in een minikeukentje, meestal een caravan. Dames en heren cateraars, wij zijn dankbaar!

En als de film klaar is, gaan we thuis een heerlijk origineel filmsterrengerechtje eten, maar dan low budget, met imitatie kaviaar (voor twee personen).

ZILT HAPJE
   Een glazen bakje zwarte viskuit, te verkrijgen bij visboer en supermarkt.
   Een fijngesnipperd sjalotje.
   Twee eierdooiers.

Scheid twee eieren, zorg dat je twee redelijk gave helften van de eierschaal overhoudt, zodat je daar de dooier in kan laten zitten en zet dan de halve eierschaal met dooier in een eierdopje.
Doe de gesnipperde sjalot in een elegant klein schaaltje, haal de deksel van het bakje ‘kaviaar’. Doe wat boter in een klein potje en zet dit alles op tafel. Rooster tosti-dunne witte boterhammetjes lichtbruin.
Als je aan tafel zit, roer je de eidooiers met de sjalot door de viseitjes en lepelt het op met de beboterde toost. IJskoude wodka is er heerlijk bij, ijskoude jenever of een pilsje ook. Of champagne natuurlijk, liefst Dom Perignon van een graad of 10 – ik prefereer hem iets kouder, maar ik ben dan ook een verwend nest dat altijd iets te zeuren heeft.
 
 
******************************************************
Drs. Theo IJzermans geeft begeleiding bij persoonlijke en professionele
ontwikkeling op het werk. Ga voor informatie naar: www.ijzermans.org .


© 2006 Maeve van der Steen meer Maeve van der Steen - meer "Koken" -
Bezigheden > Koken
Eten als een filmster Maeve van der Steen
0116 Spaar wat ..
Dat betekent vooral weinig eten, zou je denken. En dat is nu juist heel moeilijk op een filmset, want over het algemeen ligt het lekkers voor het grijpen en moet je je echt beheersen, wil je de volgende week tenminste weer in dezelfde rok passen die je vandaag aanhad. Voor de broodnodige continuïteit mag je uiterlijk maandenlang helemaal niet veranderen, aangezien de scènes vaak door elkaar worden opgenomen. Soms sta je aan te bellen bij de deur van een huis, waar je pas twee maanden later binnenstapt. Dan moet toch echt je haar precies hetzelfde zitten. En je rok niet ineens veel te strak.

Weinig eten dus, maar wel lekker graag! Een goede catering zorgt ervoor dat als je ’s ochtends aankomt­­ – meestal tegen een uur of zeven met al een autorit achter de rug ­– er een ontbijtje staat met verse jus, brood en eitjes en koffie en thee. De crew is er dan al een half uur, dus die heeft zeker honger. Als acteur moet je dan meteen doorlopen naar de make-up, dus je krijgt nauwelijks gelegenheid om iets te pakken, moet rustig afwachten of iemand komt vragen of je iets wil. En nu komen we meteen daar waar ik naartoe wil: men denkt altijd dat filmsterren en rockzangers belachelijk verwend zijn en idiote eisen stellen, maar de kwestie is, dat je bijvoorbeeld als acteur op een filmset soms de kans niet krijgt om iets te nuttigen! Er komt een gebakken eitje aan, net op het moment dat je lippen gestift moeten worden en een bekertje koffie komt naar je toe op het moment dat je zonder dralen naar de set moet. En op de set zijn koffiebekertjes verboden. Dus een boterham eten als je wel tijd hebt. Tijd is er meestal genoeg voor een acteur, je moet vaak lang wachten en dan loert het gevaar van af en toe een minibounty van de schaal pakken ... Goed voor jezelf zorgen, als je veel draaidagen hebt, even gezellig bij de catering vragen of je morgen karnemelk mag, als er vandaag alleen melk is.

In een theater is vaak nauwelijks iets te krijgen (ik heb in een theater in Antwerpen eens om een kopje thee gevraagd: “dat zal moeilijk gaan, mevrouw” en ik moest het halve –gigantische – gebouw door om aan een kopje thee te komen, niet handig als je je in je ochtendjas zit te schminken en over een half uur op moet) en als je heel veel werkt en nauwelijks thuis bent, zoals popsterren op tournee, kan je vaak niet krijgen waar je nu eens echt trek in hebt. Vandaar misschien die soms exorbitante eisen van ‘uitsluitend Dom Perignon en wel op een temperatuur van 10ºC'. Er zijn mensen die vinden dat je moeilijk doet als je een broodje kaas zonder boter wil, dus heeft een bekende zangeres in haar contract laten opnemen dat als er broodjes zijn, er voor haar een broodje zonder boter is. Dat mag thuis0320BZ Koekn ook, en als je op tournee bent, is de kleedkamer je thuis.

Terug naar de filmset. De lunch, dat is de maaltijd van de dag. Dan is het ook echt pauze, en kunnen dus zelfs de echte harde werkers, de crewleden, even zitten. De lunch is altijd warm en uitgebreid, er is een keuze uit verschillende gerechten want er zijn natuurlijk vaak vegetariërs of mensen met een dieet bij. Veel sla voor de dames en een toetje voor de onbekommerde. ‘Lunch break’ is het moment voor een actrice om zich te beheersen! Niet je buikje rond eten. Water erbij want als je werkt, drink je niet. In Frankrijk en Italië wordt wel gewoon wijn geschonken maar zij rekenen wijn nu eenmaal niet als echte drank (daar krijgen gevangenen ook wijn bij de lunch).

Hoe de cateraars het voor elkaar krijgen om voor 35 man heerlijk lamsvlees, een stamppot, wat rijst voor de liefhebbers, sperzieboontjes en frisse sla vers aan te bieden, terwijl de lunch inmiddels al twee keer uitgesteld was: ‘over twintig minuten lunch’ dan een kwartier later: ‘sorry, over drie kwartier lunch’ is mij een raadsel. En alles bereid in een minikeukentje, meestal een caravan. Dames en heren cateraars, wij zijn dankbaar!

En als de film klaar is, gaan we thuis een heerlijk origineel filmsterrengerechtje eten, maar dan low budget, met imitatie kaviaar (voor twee personen).

ZILT HAPJE
   Een glazen bakje zwarte viskuit, te verkrijgen bij visboer en supermarkt.
   Een fijngesnipperd sjalotje.
   Twee eierdooiers.

Scheid twee eieren, zorg dat je twee redelijk gave helften van de eierschaal overhoudt, zodat je daar de dooier in kan laten zitten en zet dan de halve eierschaal met dooier in een eierdopje.
Doe de gesnipperde sjalot in een elegant klein schaaltje, haal de deksel van het bakje ‘kaviaar’. Doe wat boter in een klein potje en zet dit alles op tafel. Rooster tosti-dunne witte boterhammetjes lichtbruin.
Als je aan tafel zit, roer je de eidooiers met de sjalot door de viseitjes en lepelt het op met de beboterde toost. IJskoude wodka is er heerlijk bij, ijskoude jenever of een pilsje ook. Of champagne natuurlijk, liefst Dom Perignon van een graad of 10 – ik prefereer hem iets kouder, maar ik ben dan ook een verwend nest dat altijd iets te zeuren heeft.
 
 
******************************************************
Drs. Theo IJzermans geeft begeleiding bij persoonlijke en professionele
ontwikkeling op het werk. Ga voor informatie naar: www.ijzermans.org .
© 2006 Maeve van der Steen
powered by CJ2