De lente toont zich van haar zomerzijde

Verrassend warm, abrupt en veel te laat

En alles baltst en bloeit, gaat voor de daad

In sloten, plassen, grazig groene weiden

 

Maar mij houdt hier van alles van de straat

Ik moet me immers aan mijn plichten wijden

Daar kan geen zonneschijn mij van bevrijden

Ik weet wat mij hier nog te wachten staat

 

De lente toont zich van haar zomerzijde

En ik zit haar hier dapper te negeren

Ik denk aan warmte en aan koude kleren

Maar zal me niet door haar laten verleiden

 

Zij heeft zich lonkend voor mijn raam gesteld

En ik zit binnen,… binnen en ik smelt.