De lijst met misdaadboeken die meedingen naar de Gouden Strop staat stijf van de Belgische, of liever Vlaamse, inzendingen. Jos Pierreux is een van die Vlamingen met Het trio dat iets te vieren had (Houtekiet, € 19.50 ). Het boek heeft als ondertitel 'Weer een onderzoek van Luk Borré, de niet altijd even sympathieke Knokse speurder'. Dat 'Knokse' slaat op het badplaatsje Knokke, geliefd bij de rijkere Belg en voorzien van een winkelstand waarin de Amsterdamse P.C. Hooftstraat zich drie keer kan wentelen. Je kan ook zeggen dat het een smerig bourgeoisstadje is dat de uitwassen van het kapitalisme laat zien. Die laatste benadering ligt inspecteur Borré meer en na kankeren daarover wordt verder alles opgeëist door seks. Het boek staat zo stijf van de seks dat je onwillekeurig denkt dat de titel ook daar op slaat. Min of meer is dat zo, maar toch ook weer niet.

Het duurt vreselijk lang voordat Borré dan wel zijn schepper Pierreux ter zake komt. Het verhaal is eigenlijk meer een zedenroman over de leden van het plaatselijke politiekorps, waarvan er maar weinigen niet elke twee minuten even aan seks denken. Dat geldt niet voor de commissaris die als domme August mag optreden op de manier zoals ook de commissaris in de Baantjerboeken stompzinnig mag doen.

Over Borré is eigenlijk weinig kwaads te zeggen. Hij is eerder altijd sympathiek en dank zij hem komt ook een nare sekszaak tot een oplossing die is begonnen met de dood van een van de trap gevallen weduwe. Dat Borré met een voormalige callgirl met een kinderwens samenwoont maakt hem ook niet onsympathiek, ook niet af en toe. Dat het verhaal weer eens modieus in de onvoltooid tegenwoordige tijd staat moet de lezer maar in zijn vaart meenemen. Pierreux laat zijn personages over van alles en nog wat, maar vooral hun persoonlijk leven, beschouwingen afgeven. Die zijn vaak aangenamer om te lezen dan de dialogen. Als Zweden als misdaadschrijvers populair zijn, waarom dan Vlamingen niet? Het bruist er in hun boeken ieder geval meer, hoewel Knokke in dit verhaal door niet aflatende regen wordt geteisterd. Een minpunt voor een badplaats, dat kun je vatten.

Martine Carton schreef al weer een hele tijd terug een serietje over de geëmancipeerde journaliste Tonia, die liever het lid van een man vasthoudt dan een balpen. In Nefertete en de cruise-vaarders, Zwart Beertje nr. 1880 uit 1978, maakt Tonia een cruise op de Middellandse Zee. Doe haar dat niet na, zou het advies moeten zijn. Veel oppervlakkige vrolijkheid opgewekt door drank en seks is Tonia's deel en dan gaan er ook nog mensen dood, maar dat leek eigenlijk meer een terzijde. Een soort Saskia Noort avant la lettre.

The Fast Buck van James Hadley Chase, dat oorspronkelijk uit 1952 stamt, heeft het heel lang uitgehouden in mijn boekenkast. Misschien wel omdat het werd herdrukt in een serie met dames in pikant ondergoed op de omslag. Chase was een oude routinier die inmiddels al weer jaren niet meer onder ons is. In dit verhaal staat een harde crimineel centraal in een tot mislukken gedoemde actie. Het had zo verfilmd kunnen worden, met in de Franse versie Jean Gabin in een belangrijke rol of in de Amerikaanse versie met Sterling Hayden als harde nihilist. Het verhaal speelt in een niet nader genoemde Amerikaanse stad. De Britse Chase zou dat met opzet altijd hebben gedaan, omdat hij bijna nooit in de V.S. is geweest. Seks speelt een rol, maar veel minder dan de omslag suggereert.

Victor Canning was ook een Britse veelschrijver van de generatie van Chase. Alleen kon hij veel fraaier schrijven. The Mask of Memory uit 1974 speelt in een kustplaatsje in het westen van Engeland. Een soort onbestorven weduwe krijgt iets moois met een lokaal, werkschuw type. Het thrillerelement is dat haar echtgenoot bij de Geheime Dienst werkt en zo stiekem is dat hij zelfs zijn huwelijk geheim heeft gehouden. Canning suggereert dat de seksuele onthouding de vrouw tot kleptomanie drijft. Gelukkig kent haar nieuwe vriend daarvoor de juiste therapie. Spannend is het allemaal niet, maar wel onderhoudend en je leert heel veel waadvogels en strandlopers onderscheiden. Voor als de seks je in andere boeken te veel wordt.