archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 11
Jaargang 22
27 februari 2025
Vermaak en Genot > Een omweg waard delen printen terug
Sifan, Nicolien of Marjolein Thomas van der Steen

2211VG SNMOp 14 februari werd de winnaar van de Zilveren Camera* bekendgemaakt, de dag erop startte de expositie in Museum Hilversum. Als liefhebber van nieuws en fotografie stond ik al voor elven voor de deur te trappelen van ongeduld. Die deur is vijf minuten lopen van mijn huis, ik ben bevoorrecht.

De winnaar van de wedstrijd is Remko de Waal met zijn foto van Sifan Hassan. Prachtige foto, zonder meer, maar het is een foto van een sporter. De Zilveren Camera is een wedstrijd voor de beste nieuwsfoto van het jaar ervoor. Dan vind ik een sportfoto geen pas geven.
De foto is van tijdens de race, een close-up van Sifan, stralend tegen een donker decor. Clair-obscur, zoals het al eeuwen gebruikt wordt voor het dramatisch effect. Natuurlijk waren we blij die zondagochtend, menigeen zelfs tot tranen geroerd, toen de frêle atlete met oranje shirt als eerste over de streep kwam na 42 meedogenloze kilometers. Maar het was geen Gaza, geen Oekraïne, geen door een dodelijke explosie verwoeste flat in Tarwekamp, opgejaagde Maccabi-fans in Amsterdam en ook geen foto van de politieke ontwrichting van Den Haag. Dat korte moment van vreugde in Parijs staat niet in verhouding met alle ellende die - ja, ellende is nieuws - over ons heen werd gekieperd in 2024.

Langs de foto’s slenterend zag ik in ieder geval twee foto’s die ik eerder als winnaar zou hebben gekozen. Arme Nicolien van Vroonhoven, verstijfd van schrik en belaagd door persmuskieten en er bijna eentje onder haar wielen krijgt. Van diezelfde Remko de Waal trouwens.
Maar mijn favoriet is de foto van minister Marjolein Faber bij een grenscontrole. De kleine bewindsvrouwe, gekleed in een zomerjurkje en oranje hesje, kijkt op tegen een boomlange marechaussee van kleur. Prachtplaat, Emiel Muijderman.

Nou zegt een beeld meer dan 1000 woorden maar vooruit, de jury spendeert nog een paar woorden aan haar keuze voor de foto van Sifan.
‘Het is meer dan een sportfoto, het vertelt een groter verhaal over doorzettingsvermogen, menselijkheid en verbondenheid.’
Doorzettingsvermogen, onmiskenbaar, menselijkheid, zeker, maar die verbondenheid, die zie ik niet zo.
Ik heb Sifan Hassan nog niet horen reageren op de foto maar ik weet al wat ze gaat zeggen: ‘Ik ben bedankbaar.’

* In de link alle foto’s (daar komen de drie linksboven ook vandaan):
https://www.museumhilversum.nl/nl/tentoonstellingen/zilveren-camera-2024






© 2025 Thomas van der Steen meer Thomas van der Steen - meer "Een omweg waard" -
Vermaak en Genot > Een omweg waard
Sifan, Nicolien of Marjolein Thomas van der Steen
2211VG SNMOp 14 februari werd de winnaar van de Zilveren Camera* bekendgemaakt, de dag erop startte de expositie in Museum Hilversum. Als liefhebber van nieuws en fotografie stond ik al voor elven voor de deur te trappelen van ongeduld. Die deur is vijf minuten lopen van mijn huis, ik ben bevoorrecht.

De winnaar van de wedstrijd is Remko de Waal met zijn foto van Sifan Hassan. Prachtige foto, zonder meer, maar het is een foto van een sporter. De Zilveren Camera is een wedstrijd voor de beste nieuwsfoto van het jaar ervoor. Dan vind ik een sportfoto geen pas geven.
De foto is van tijdens de race, een close-up van Sifan, stralend tegen een donker decor. Clair-obscur, zoals het al eeuwen gebruikt wordt voor het dramatisch effect. Natuurlijk waren we blij die zondagochtend, menigeen zelfs tot tranen geroerd, toen de frêle atlete met oranje shirt als eerste over de streep kwam na 42 meedogenloze kilometers. Maar het was geen Gaza, geen Oekraïne, geen door een dodelijke explosie verwoeste flat in Tarwekamp, opgejaagde Maccabi-fans in Amsterdam en ook geen foto van de politieke ontwrichting van Den Haag. Dat korte moment van vreugde in Parijs staat niet in verhouding met alle ellende die - ja, ellende is nieuws - over ons heen werd gekieperd in 2024.

Langs de foto’s slenterend zag ik in ieder geval twee foto’s die ik eerder als winnaar zou hebben gekozen. Arme Nicolien van Vroonhoven, verstijfd van schrik en belaagd door persmuskieten en er bijna eentje onder haar wielen krijgt. Van diezelfde Remko de Waal trouwens.
Maar mijn favoriet is de foto van minister Marjolein Faber bij een grenscontrole. De kleine bewindsvrouwe, gekleed in een zomerjurkje en oranje hesje, kijkt op tegen een boomlange marechaussee van kleur. Prachtplaat, Emiel Muijderman.

Nou zegt een beeld meer dan 1000 woorden maar vooruit, de jury spendeert nog een paar woorden aan haar keuze voor de foto van Sifan.
‘Het is meer dan een sportfoto, het vertelt een groter verhaal over doorzettingsvermogen, menselijkheid en verbondenheid.’
Doorzettingsvermogen, onmiskenbaar, menselijkheid, zeker, maar die verbondenheid, die zie ik niet zo.
Ik heb Sifan Hassan nog niet horen reageren op de foto maar ik weet al wat ze gaat zeggen: ‘Ik ben bedankbaar.’

* In de link alle foto’s (daar komen de drie linksboven ook vandaan):
https://www.museumhilversum.nl/nl/tentoonstellingen/zilveren-camera-2024




© 2025 Thomas van der Steen
powered by CJ2