In een vorige Leunstoel vroeg ik de aandacht voor de opwindende band Kuhn Fu, die tien jaar geleden op het Groningse conservatorium is ontstaan rond de Duitse gitarist Christian Kühn. Hoewel die band onlangs weer een fantastisch nieuw album heeft uitgebracht  - Katastrofik Kink Machine -  wil ik het deze keer hebben over de band Spinifex, die geleid wordt door de Duitse saxofonist Tobias Klein, die op het Amsterdamse conservatorium heeft gestudeerd.

Tot mijn spijt heb ik Spinifex nooit zien optreden. In 2010 trad een voorganger, de Spinifex Tubaband, op op de Zomer Jazzfietstour. We kwamen langsfietsen toen ze met de soundcheck bezig waren. Dat klonk fantastisch, maar we waren onderweg naar een optreden van Han Bennink en Charles Gayle. Festivals dwingen je tot pijnlijke keuzes. Tobias werd destijds bijgestaan door Ned McGowan, dwarsfluit, Gijs Levelt, trompet, Joost Buis, trombone, Axel Schappert en Pascal Rousseau, tuba, Theo van Tol, accordeon en Gerri Jäger, drums. De foto bij dit artikel heb ik destijds gemaakt.

Op hun voorlaatste album, Spinifex Sings, deden de fantastische vocalisten Priya Purushothaman uit India en Björk Níelsdóttir uit IJsland mee. Hun laatste productie, ‘Undrilling The Hole’, is echter weer helemaal instrumentaal.

Spinifex, de naam is ontleend aan een Australische grassoort die in woestijnachtig gebied groeit, maakt muziek die wel wat weg heeft van Ornette Colemans ‘Prime Time’ of Henry Threadgill gelardeerd met allerhande Oosterse invloeden. Het titelnummer van ‘Undrilling The Hole’  heeft zelfs wat weg van ‘Blues for Allah’ van de Grateful Dead.

Het hele album is overigens een feest. Warm aanbevolen, dus: Spinifex - Undrilling the Hole .

De foto is van een oerversie van Spinifex gemaakt door de auteur tijdens de Zomer Jazzfietstour op 30 augustus 2010 in de beroemde Schuur van Dick in Feerwerd..