Wij wonen in de stad en hebben een tuin voor en een tuin achter. Het zijn maar kleine stukjes grond maar er liggen weinig tegels en er staan bomen en bloemen. Het is ieder jaar weer een feest om te zien hoe dat allemaal weer tot groei en bloei komt. Onze voortuin is een bloemen en fruittuin. We hebben appelbomen en perenbomen. Het verhaal over de ‘Bonne Louise’ heb ik eerder verteld (Leunstoel 15 oktober 2015) en die staat er nog altijd, met een jongere versie ernaast.

Toen we er in de jaren negentig kwamen wonen stond er een grote taxus in de rechterhoek maar die heb ik toen stapsgewijs verwijderd, alleen de stronk is nog over. Een kleine goudiep is inmiddels uitgegroeid tot een grote boom maar die gaat mijn krachten tegenwoordig te boven. Daar moet een tuinbedrijf voor komen. Verder staan er ook nog twee Japanse Esdoorns met rode bladeren die we wel klein gehouden hebben. Halverwege de tuin staat een chaenomeles (Japanse sierkwee) met mooie rode bloemetjes en venijnige stekels en vlakbij het huis staat een prachtige callicarpa met paarse besjes die uitnodigt tot plukken en in een vaas zetten. (Bij de buren staat hij aan de straatkant en wordt altijd door voorbijgangers gesnoeid).

Maar het mooiste gebeurt op de grond. Daar is net het eerste sneeuwklokje in bloei verschenen, de directe aanleiding voor dit verhaal, en we verwachten meer voorbeelden van de stinzenflora zoals longkruid, primula, maarts viooltje, lieve vrouwen bedstro en zenegroen. Een duidelijk teken van het veranderende klimaat dat ze zo vroeg zijn.

De achtertuin heeft iets meer tegels want daar zitten we vaak. De tuin ligt op het zuiden, krijgt de hele dag zon en kan heel erg heet worden. Wij hebben dat opgelost, laten oplossen, door twee kersenbomen en een vijgenboom die naast het zonwerende effect van de veel bedekkende vijgenbladeren ook nog een overvloedige oogst aan vijgen oplevert. Je kunt ze zo van de boom eten. Met de kersen lukt dat niet want daar komen de vogels op af. Tegen het huis klimt ook nog een druif die overvloedig mooie en lekkere blauwe druiven levert, tenminste als we erom denken om het bladbeleid goed uit te voeren en als er op de goede tijden zon is natuurlijk.

Toen we er kwamen wonen werd de achtertuin overschaduwd door een grote taxus die met rode besjes de buren terroriseerde. Na regelmatig inkorten bleef er uiteindelijk een grote stronk achter die zelfs nog gediend heeft als basis voor een compostbak. Dat bleek niet te werken en uiteindelijk heb ik hem toch in grote stukken eruit gekregen. Dat maakte de tuin veel lichter, vrolijker en productiever. Mijn vrouw is er steeds bezig met het zaaien, planten en oogsten van nuttige kruiden en vruchten. Zo worden wij geregeld blij van aardbeien, frambozen, tomaten of rode bessen uit eigen tuin. Vroeger hebben we ook witte bessen gehad. De kruidentuin, grotendeels in stapelbakken of hangbakken tegen de achtermuur levert peterselie, tijm, rozemarijn, maggi, bieslook en salvia. 

Daarnaast is er altijd wel een grote sier-ui die de show steelt. 

----------

De foto's zijn geleverd door de auteur.