![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() ![]() ![]() ![]() |
![]() |
|
![]() |
![]() |
![]() Nummer 2 Jaargang 21 19 oktober 2023 |
![]() |
![]() |
|
![]() |
|||||||||||||||||||||||||||
![]() |
![]() |
![]() |
Beschouwingen > De poëtische wereld | ||||
Alleen verliezers | Jaap van Lakerveld | |||
![]() Aan slachtoffers van onrecht en geweld Dat zo’n besluit ons domweg werd gemeld Zonder ons een perspectief te geven Dat wij ergens bijeen waren gedreven In Flevoland, of ergens op Goeree Zonder een vooruitzicht, of idee Of daar voor ons wel verder viel te leven Wie zouden er daartegen protesteren Wie zouden naar de wapens grijpenOf ‘m uit doodsangst zitten knijpen Wie zouden van de dreiging profiteren Wie zouden er nog in een uitweg geloven Nu haat de laatste hoop lijkt uit te dovenStel voor ons land was weggegeven Aan slachtoffers van onrecht en geweldDat ergens ooit dat oordeel was geveld Dat wij van huis en haard werden verdreven Hoe hadden we ons dan te weer gesteld Als we gedwongen verder moesten leven Weg van gewesten waarmee wij verweven Waren, gekwetst, verongelijkt, gekweld. Ik weet niet hoe we ons zouden verweren Hoe onmacht zou ontaarden in verzetHoe wij ons nog verhielden tot de wet Zouden we radeloos radicaliseren? Wat komt er onder dreiging in ons boven Hoe kunnen wij nog in een uitweg geloven? ---------- De illustratie is van Linda Hulshof. Meer informatie: lindahulshof71@gmail.com
|
||||
© 2023 Jaap van Lakerveld | ||||
![]() |
![]() |
![]() |
||
![]() |
powered by CJ2 |